Nathalie Gordon heeft zo'n 4.500 volgers op twitter. Ze is een bewuste consument die aan de orde stelt wat niet correct is. Dat zie je als je haar timeline bekijkt.

Ze twitte over de absurditeit om gepelde sinaasappels in een plastic bakje te verkopen. De natuur heeft immers zo'n mooie schil aan de sinaasappel meegegeven.

#orangegate was geboren. De media doken erop.

Het werd wereldnieuws. Haar tweet kreeg ruim 100.000 retweets. Natuurlijk, want we zijn tegen plastic waste.

Gordon twitte.

Ging viral.

Genoot ervan.

Pruttelde na.

En legde nog eens uit dat het allemaal draait om de berg plastic van gemaksverpakkingen die wereld verkloot.

Kijk maar:








En toen zei Katie Herzog op Grist, klopt dit wel?

Onderwijl haalde Whole Foods de gepelde sinaasappels in het pakje schielijk uit het schap en twitte voor de gein wél OK gepelde sinaasappels in een glazen potje. Dat geldt immers als wél duurzaam. Maar dat was uiteraard een grapje. Gepelde sinaasappels verkoop je hooguit in een doosje, maar niet in een potje.



Hoe schijnheilig zijn we met ons duurzaamheidsactivisme, zonder dat we het zelfs maar zien? Dat is de vraag
Herzog zegt op Grist dat het geen bezwaar mag zijn om mensen die moeite hebben met het pellen van een sinaasappel de vrucht gepeld en wel in een bakje aan te bieden.

Maar laten we wel wezen, waarom is een sinaasappel in een bakje opeens een probleem terwijl we appelpartjes, gesneden groenten en héééééél veel meer in plastic kopen?

Dat is dus kennelijk nodig. Maar gepelde sinaasappels, die nog nooit in zo'n bakje zaten, niet.

Ik zal iets bekennen. Ik ben altijd blij als iemand een sinaasappel voor mij pelt. Ik vind de geur aan mijn vingers vies, maar houd van de smaak. Bij de AH To Go op het station zou ik stiekem zo'n doosje kopen. Maar nee, ik koop echt nooit appels in partjes in een zakje of bakje. Ik zou het zelfs niet in mijn kop halen, want vind het zo'n onzin. Ik zou er wel over willen klagen, maar iedereen vindt het normaal.

Moet ik nou wél de bak in als ik die sinaasappels in een bakje zonder schilletje zou willen kopen?

Ach laat maar. Die vraag is niet interessant. Hoe schijnheilig zijn we met ons duurzaamheidsactivisme, zonder dat we het zelfs maar zien? Dat is de vraag die al die retweeters en media zich moeten stellen.

Fotocredits: Nathalie Gordon
Dit artikel afdrukken