Voeding ‘Scheve balans omega-3/6 leidt tot obesitas’

#19.
Onder rommelen met beta vetzuren versta ik onder andere het slikken van beta-3 vetzuur supplementen om zo de verhouding omega-3/omega-6 vetzuren in het lichaam op de "gezonde" waarde te brengen en daardoor af te vallen.

Wat betreft je vraag wat "mijn" paradigma inhoudt: als ik de definitie van paradigma goed begrijp, moet dat de (bio)chemie zijn, het analyseren en definieren van lichaamsprocessen met behulp van theorieen en modellen die afkomstig zijn uit de scheikunde.

#18 Enno. Wat versta je eigenlijk onder ‘rommelen met omega vetzuren’? En wat houdt jouw paradigma dan in?

#15 Dennis, het is een uitgemaakte zaak dat de energie behoefte en de metabole efficiency van het lichaam door allerlei individuele en omgevingsfactoren kan worden beïnvloed. Ik neem aan dat ook voedingswetenschappers zich daar heel goed van bewust zijn. Dat neemt niet weg dat er een duidelijk verband bestaat tussen energie inname en (over)gewicht. De toename in obesitas in de USA in de jaren 80 van de vorige eeuw bijvoorbeeld valt keurig samen met een toename in de gemiddelde energie inname. Rommelen met omega vetzuren gaat mensen alleen op kosten jagen, maar lost aan het eind van het liedje niets op, is mijn overtuiging.

#16 Wat betreft je opmerking over denkkaders en de beperkingen die daaraan kleven: ook foodlog ontkomt hier niet aan. Hier heerst bijvoorbeeld een "voedingsparadigma", de rotsvaste overtuiging dat ons voedsel de allesbepalende factor is voor de gezondheid en dat allerlei grote en kleine kwalen dus een gevolg zijn van verkeerde voeding. Om in jouw analogie te blijven: dit paradigma komt ongeveer op hetzelfde neer als zeggen dat een lekke band wordt veroorzaakt doordat de benzine die je tankt de verkeerde toevoegingen bevat.

Dat de Ω-3-6 balans totaal verziekt is weten we al zeker 15 jaar en dat naast kanker OBESITAS er direct mee heeft te maken al 10 jaar door onderzoek van Geraulet en talloze anderen. Overigens lees ik nergens dat de rol van Verzadigd Vet essentieel is bij het verwerken en goed opnemen van Ω-3 en Ω-6 door ons lichaam.
Ziedaar nog een dader, of liever de afwezigheid er van, door decennialange indoctrinatie dat je er hart en vaat aandoeningen van krijgt.

Dat alle calorieën gelijk zijn is een al jaren bestaand dogma. Volgens die zienswijze moet je alle calorieën verbruiken die er in gaan want anders verandert wat overblijft in lichaamsvet dat resulteert in gewichtstoename.

Als dit zo zou zijn zou de oplossing van gewichtstoename een zaak zijn van energie balans. Wat de voedsel- en frisdrankindustrie en vele ‘wetenschappers’ ons willen laten geloven. Sinds overmatig eten en gebrek aan beweging allebei het gedrag zijn van deze interpretatie wordt obesitas veroorzaakt door persoonlijke tekortkomingen of door keuzes. Het dogma in deze uitleg is dat ‘een calorie een calorie is’ is en het niet uitmaakt waar die vandaan komt omdat het resultaat toch hetzelfde is. Zoals de dooddoener ‘ieder pondje gaat door het mondje.’

Er van uitgaande dat calorieën NIET gelijk zijn geschapen en dat obesitas het gevolg is van een afwijkende energie afzetting kan de eerste wet van de thermodynamica opnieuw worden uitgelegd. Om vet op te slaan is een hoger insuline niveau noodzakelijk, en om dit voor elkaar te krijgen moet je voedsel eten dat je alvleesklier laat pieken. Als het insuline niveau chronisch verhoogd raakt zet insuline resistentie vanzelf in, gevolgd door vetophoping. Van welk eten stijgt insuline toevoer het meest? Wetenschappelijk bewijs vertelt ons dat de meest effectieve voedingsbron hiervoor fructose is.

Maar er is meer. Zoals uitgelegd door Zoe Harcombe over de beweging van energie. De tweede wet van de thermodynamica zegt ‘dat energie verloren gaat en dat energie verbruikt wordt bij het scheppen van beschikbare energie’, omdat de thermische effecten van voedingsstoffen nogal variëren. Als dit waar is (zoals Lustig beweert) heeft de oplosssing van de obesitas epidemie niets te maken met ‘energie balans’. Het antwoord is echt voedsel, laag in suiker, zonder HFCS en hoog in vezels en gezonde vetten in de juiste verhouding, waaronder ook verzadigde.

Nog wat; het haalt het stigma weg dat dikke mensen simpelweg veelvraten zijn en zo lui als de pest. Gedrag volgt biochemische reacties en niet andersom.

Dick #11,

Om de kloof tussen denkkaders te overbruggen helpt het als iedereen zou schetsen binnen welk kader zijn/haar ideeën plaats hebben. Alleen dan valt er te praten over de grenzen waarbinnen zo'n denkkader van toepassing kan zijn, en welke aannames er daarbij gedaan worden.

Het zou m.i. prettig en nuttig zijn als iedere wetenschapper zelf allereerst al bewust zou zijn dát hij/zij een denkkader heeft. En als ie zich dat realiseert, hij/zij zich afvraagt welke aannames en grenzen daar aan kleven. Ik ben echter bang dat maar weinigen de ruimte hebben om hierover na te denken.

Een groot aandeel aan publicaties wordt geschreven door promovendi, die in de eerste plaats het belang hebben óm te publiceren, want zonder dat geen promotie. Iets dergelijks geldt voor andere academen, gezien de financieringsstructuren en het belang dat gehecht wordt aan impact. De vraag is bovendien hoe goed deze groep getraind is in dit soort kennistheoretische aspecten.