1 min
Lees de eerste zin. De woorden springen van de pagina met de grote chocoladelettertest in de jongste Leven&cetera, de weekendbijlage van de krant van onze fine fleur, NRC Handelsblad. De krant moet zich schamen volgens de Reclame Code Commissie en Albert Heijn. Het proefpanel van de krant - Joep Habets, Janneke Vreugdenhil en Marjolijne de Vos - weet nl. niet zoals iedere consument in Nederland dat Australian chocolade helemaal niet uit Australië maar uit Amsterdam komt.
Het zal je maar gezegd worden als culinair scribent. Of als intellectueelste krant van 't land.
Zoals de lezers van deze slijpsteen weten, valt het gelukkig wel mee. Alleen niet met het oordeelsvermogen van de RCC. Dat valt door de mand van die schaterende Sint.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Risico van het vak heet dat. Verder is het niet erg om een keer een blunder te maken. Niemand is perfect. Een grotere zonden is als je de fout later niet toe wil geven. Heeft NRCH niet een wekelijks hoekje met blunders en onjuistheden? Het hoort erbij dus, vinden zij ook.
Die onzin: dat klopt, want als de redactie (vd bijlage) het al niet weet, dan wordt het toch wel onwaarschijnlijk dat de gemiddelde lezer het wel zou weten.
Ik bedoelde dat de lezer die het wel weet, de culi's er het eerst op zal aankijken, want hoe moet de lezer nou weten wie welke samenvattende stukkies schrijft?
De gemiddelde NRC-lezer weet niet dat het onzin is toch? Of heb ik nou helemaal niet meer begrepen?
De gemiddelde NRC-lezer zal in ieder geval het eerste naar hen wijzen ;-)
Ik wacht wel even af wat de culi's doen, want als ik hen was zou ik niet blij zijn. Hier was toch ook de eerste gedachte dat zij verantwoordelijk waren voor de openingszin?