Er is immers geen bedrijf dat iets gaat doen dat niet rendabel is. Daar hoef je je dus ook niet druk over te maken.

Dat zei met zoveel woorden ook Jan Paul van Soest in zijn column op Energiepodium.nl. Als er weinig schaliegas is en als het te duur is om het naar boven te halen, dan haalt geen wijs mens het in zijn hoofd om daar aan te beginnen. Als het economisch zinloos is, waarom willen schaliegasfrackers - 'boorders', maar dan met andere technieken - dan toch zo graag boren?

Slechte argumenten rond een serieuze zaak
Volgens de hoogleraren - waaronder niet één exploratiespecialist - zou schaliegas in Nederland niet rendabel zijn en zouden de 'ecologische kosten' hoog zijn. Kennelijk vragen zij zich niet af waarom de concessiehouders wél proefboringen willen doen. Die overwegingen zijn evident. Schattingen zijn leuk, maar the proof of the pudding is in the eating. De praktijk zou weleens heel anders kunnen uitwijzen dan nu gedacht, zegt TNO in reactie op het professorenprotest. En hoe langer de kosten van fossiele energie laag kunnen worden gehouden, hoe meer de regeringen van landen in crisis daar vóór zullen zijn. Dat zie je in Frankrijk. Anders dan in Nederland heeft het onderwerp daar in de pers meer belangstelling. In Frankrijk rijden auto's rond met de proteststicker 'gaz de schiste, non merci' (schaliegas, nee dank u). Dagblad Le Figaro deed een poll en ontdekte niettemin dat ruim driekwart van de Fransen, net als de voorzitter van de Medef, de Franse werkgeversvereniging, vóór schaliegas is; geen wonder, want schaliegas wordt gepresenteerd als een brenger en behouder van werkgelegenheid in het door crisis geteisterde land.

In Nederland zijn precies dezelfde geluiden te horen van geopoliticus en Realpolitiker Rob van Wijk en oud Dow-Chemical man Gerard van Harten. Professor Jan Rotmans, de eerste ondertekenaar van het hooglerarenprotest, blijkt tegen schaliegas te zijn omdat het de levenscyclus van fossiele brandstof kan verlengen. Merkwaardig, want in de brief in Trouw zeggen 55 hem ondersteunende professoren dat verlenging in Nederland geen issue kan zijn omdat Nederlands schaliegas niet rendabel is. Daarmee ontkennen ze de werkelijkheid van de gasexploratie en geven ze aan de bredere economische, politieke en bestuurlijke context niet te (willen?) begrijpen. TNO had immers al eerder duidelijk gemaakt dat het wel degelijk denkbaar is dat Nederland een rendabel schaliegasland kan worden. Er zijn proefboringen nodig om dat te ontdekken. Daarmee zijn de protesteerders ontmaskerd: ze willen proefboringen voorkomen omdat ze geen schaliegas willen. Het economische en zelfs het ecologische argument blijken demagogische flauwekul, vindt zelfs de PvdA. Dat is jammer, want zo laat je je niet serieus nemen op een case die niettemin wel degelijk belangrijk is voor onze toekomst. Er zijn immers heel goede argumenten om als Nederland, Europa en zelfs als wereld diepgaande vragen te stellen bij het gebruik van schaliegas en het verlengen van de lifecycle van fossiele energie door middel van schaliegas.

Tom van Aken: zet de VS op achterstand
Interessanter dan het weinig serieuze professorenargument vanonder de kaasstolp van de grenzen van Nederland, is het argument van Tom van Aken. Hij is de praktische jonge CEO van het al even jonge bedrijf Avantium uit Amsterdam. Hij maakt duurzame bioplastics en gaat dat niet in Nederland doen, maar in de VS waar de energiekosten laag zullen blijven vanwege bergen goedkoop schaliegas. Europa beveelt hij aan vooral niet in schaliegas te gaan. Laat dat continent, zegt hij, zich nu maar klaar stomen voor de volgende ronde, die aan water-, zonne- en windenergie is. Op dat gebied gaan de Amerikanen door hun schaliegas immers een achterstand oplopen. Daarom moet Europa inzetten op hernieuwbare energie.

Het verschil tussen het argument van Rotmans c.s. en dat van Van Aken lijkt klein, maar toont het grote verschil in gelijk willen hebben en gelijk willen krijgen. Ook energietransitie op basis van maatschappelijke politieke actie is een spel dat met echte, praktische intelligentie gespeeld moet worden.

Er is geen handelsverdrag of wat dan ook, dat Europa zelfs maar een haarbreed in de weg zal leggen om dat te doen. Europa moet er alleen voor zorgen dat het massa maakt en niet van land tot landje maar een beetje blijft aanrommelen met voor en tegen zijn. Van Aken is niet alleen intelligent, hij heeft ook nog een een brede visie die snapt hoe de wereld werkt. Helaas kwam zijn bestuurlijk slimme visie niet verder dan het FD en hebben vermoedelijk weinigen hem opgepikt.

Schaliegas gaat over water en voedsel
Schaliegas, betoogde ik onlangs, is een Food-onderwerp. Het is een potentiële bedreiging voor het water in de bodem waarmee we de intensieve teelten die we hier hebben voeden. De schalieboorders zeggen dat het geen probleem is omdat ze heel diep moeten boren. Maar ze gaan wel door alle lagen heen en niet alleen hier en daar maar op vele punten. Dat is de reden waarom het tijd is voor een slimme hooglerarenbrief:
1) er moet zo snel mogelijk proef worden geboord om zowel de omvang en de economische waarde als de mogelijke grondwatervervuilingen van Nederlands schaliegas vast te stellen
2) er moet nagedacht worden over de haalbaarheid van een politiek gestuurde voorsprong in hernieuwbare energie op Europese schaal
3) er moet gerekend worden aan de opbrengsten van de te behalen voorsprong voor de komende 20 jaar

Als het laatste niet uitkan, kunt u bedenken wat er gebeurt. Dan hebben we alleen het grondwaterargument nog. Zonder grondwater is er niet alleen geen bier en limonade (Bavaria, Heineken en Vrumona) meer, maar ook geen water om in kassen aan paprika's en tomaten of op akkers aan kolen, tarwe en aardbeien te geven. Dan is er dus ook geen brood meer en ... wordt schoon water uit de kraan lastig en moeten we toch weer naar Nestlé en Spa voor flessenwater.
Water en eten zijn straks mogelijk de enige redenen die we nog over hebben om tegen schaliegas te zijn. Mogelijk gaat zelfs de Spa eraan in België en kan Nestlé zijn diepe Franse bronnen vergeten. Dan is Leiden pas goed in last. Laten we dus vooral hopen op het ontstaan van bestuurlijke intelligentie. Europa laten functioneren is geen sinecure, maar wel de opgave. Ook in zaken die ogenschijnlijk over grote, maar in de huidige werkelijkheid moeilijk haalbare gelijken gaan.

NB: in opdracht van de Franse overheid kreeg ik van de week bezoek in mijn Franse thuis. Of we ons dak wilden gaan gebruiken om (zonne)energie te produceren. De deal is interessant. We moeten zelf de installatie kopen. Die wordt gedurende 10 jaar afbetaald uit de prijs we krijgen voor de energie die we leveren. Die prijs en het volume worden gegarandeerd, zodat de voor twintig jaar gegarandeerde installatie in tien jaar tegen 0 euro eigen geld (investering + rente) wordt afgeschreven. De aflossing en rente worden immers gedekt uit de opbrengsten waarvoor het Franse staatselektrabedrijf EDF ons 3x de huidige consumentenprijs betaalt. Daarna hebben we 10 jaar (en waarschijnlijk wel dertig) gratis energie, meer zelfs dan we op kunnen. Tuurlijk: de belastingbetaler betaalt. Vandaar mijn derde vraag. Toch denken wij dat we er maar vast voor moesten gaan.

Fotocredits: protestfles door Philippe Starck voor France Libertés, France Libertés, Fondation Danielle Mitterand
Dit artikel afdrukken