1 min
Na het eten van asperges, stinkt je urine. Of bij jou niet? Mocht dat zo zijn, dan kun je hieronder lezen hoe dat komt.
Het medische vakblad BMJ besteedt rond Kerst altijd aandacht aan opvallende en grappige, maar wel wetenschappelijk verantwoorde onderzoeken. De 2016 editie van het blad duikt onder meer in de geur van urine, om precies te zijn in de vraag welk soort mensen de geur van hun urine na het eten van asperges wel of niet vinden stinken.
Anosmie
In een speciaal opgezette studie werden 6.909 Amerikaanse proefpersonen gevraagd of zij de geur van asperges in hun urine konden ruiken na het eten daarvan. Als de proefpersonen het sterk eens waren met de stelling ‘na het eten van asperges, ruik je een sterke, karakteristieke geur in je urine’, beschouwden de onderzoekers hen als 'asperge-ruikers'. Zo niet, dan vielen ze in de groep met ‘asperge anosmie’, zeg maar 'geurdoofheid' voor asperges.
Uiteindelijk bleek 58% van de mannen en 61,5% van de vrouwen 'geurdoof' voor asperge-urine. Na een genoom-check, stelden de onderzoekers 871 genetische varianten vast die geassocieerd zijn met asperge anosmie. Al deze varianten liggen binnen een bepaalde regio van chromosoom 1, een regio die verschillende genen bevat voor een geurreceptor.
De onderzoekers verklaren het verschil van enkele procenten tussen mannen en vrouwen door hun plashouding en schaamte. Vrouwen zouden wat minder toe durven geven dat hun urine onaangenaam ruikt. Een andere mogelijkheid is dat vrouwen door zittend te plassen minder blootgesteld worden aan de vluchtige geurstoffen omdat ze onder hun bovenbenen blijven hangen tijdens het plassen.
Vragen
Waarom zorgt asperge voor zo’n sterke geur die de een wel en de andere niet ruikt? Asperges maken de zwavelhoudende stof asparagusinezuur aan. Dat zouden ze doen als afweer tegen vraatzuchtige aaltjes in de bodem. In ons lichaam wordt asparagusinezuur afgebroken zodat vluchtige zwavelverbindingen door de nieren en uiteindelijk via de urine aan de lucht worden afgegeven. Wie die verbindingen waar kan nemen, ruikt ze als 'die vieze aspergelucht in urine'.
Maar die chemische verklaring is nog geen antwoord gegeven op de vraag waarom 3 op de 5 mensen leiden aan asperge anosmie? Het zit in de genen, zegt het onderzoek. Nu blijkt dat een meerderheid van zowel mannen als vrouwen geen aspergegeur in hun urine ruikt, blijft een prangende vraag hangen: heeft asperge-anosmie een evolutionair voordeel?
Dit artikel afdrukken
Anosmie
In een speciaal opgezette studie werden 6.909 Amerikaanse proefpersonen gevraagd of zij de geur van asperges in hun urine konden ruiken na het eten daarvan. Als de proefpersonen het sterk eens waren met de stelling ‘na het eten van asperges, ruik je een sterke, karakteristieke geur in je urine’, beschouwden de onderzoekers hen als 'asperge-ruikers'. Zo niet, dan vielen ze in de groep met ‘asperge anosmie’, zeg maar 'geurdoofheid' voor asperges.
Uiteindelijk bleek 58% van de mannen en 61,5% van de vrouwen 'geurdoof' voor asperge-urine. Na een genoom-check, stelden de onderzoekers 871 genetische varianten vast die geassocieerd zijn met asperge anosmie. Al deze varianten liggen binnen een bepaalde regio van chromosoom 1, een regio die verschillende genen bevat voor een geurreceptor.
Nu blijkt dat een meerderheid van zowel mannen als vrouwen geen aspergegeur in hun urine ruikt, blijft een prangende vraag hangen: heeft asperge-anosmie een evolutionair voordeel?Genderverschil
De onderzoekers verklaren het verschil van enkele procenten tussen mannen en vrouwen door hun plashouding en schaamte. Vrouwen zouden wat minder toe durven geven dat hun urine onaangenaam ruikt. Een andere mogelijkheid is dat vrouwen door zittend te plassen minder blootgesteld worden aan de vluchtige geurstoffen omdat ze onder hun bovenbenen blijven hangen tijdens het plassen.
Vragen
Waarom zorgt asperge voor zo’n sterke geur die de een wel en de andere niet ruikt? Asperges maken de zwavelhoudende stof asparagusinezuur aan. Dat zouden ze doen als afweer tegen vraatzuchtige aaltjes in de bodem. In ons lichaam wordt asparagusinezuur afgebroken zodat vluchtige zwavelverbindingen door de nieren en uiteindelijk via de urine aan de lucht worden afgegeven. Wie die verbindingen waar kan nemen, ruikt ze als 'die vieze aspergelucht in urine'.
Maar die chemische verklaring is nog geen antwoord gegeven op de vraag waarom 3 op de 5 mensen leiden aan asperge anosmie? Het zit in de genen, zegt het onderzoek. Nu blijkt dat een meerderheid van zowel mannen als vrouwen geen aspergegeur in hun urine ruikt, blijft een prangende vraag hangen: heeft asperge-anosmie een evolutionair voordeel?
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
_480_289_84_s_c1.jpg)
Wat grappig dat de BMJ hier nu aandacht aan besteedt (met een 'tongue in cheek' weliswaar). Zelf schreef ik al eerder over het merkwaardige fenomeen aspergeplas. Met een lekker recept erbij, doe er je voordeel mee :-)
http://www.kitchentablehappiness.nl/daar-zit-een-luchtje-aan/
http://www.kitchentablehappiness.nl/recipe/asperges-gerookte-zalm/
Diezelfde vraag werd me eens gesteld door een (online) vriendin en ik ben toen een keer heel bewust, de dag nadat ik asperges had gegeten, mijn urine iedere keer gaan ruiken.
Hoewel ik wel constateerde dat mijn urine niet iedere keer hetzelfde rook waren de verschillen minimaal en was er zeker geen sprake van sterk ruiken of stinken.
Het zal wel 'ergens' mee te maken hebben, want een andere (online) vriendin en ik hebben verschillende ervaringen op het toilet na het eten van bietjes. Bij mij is vervolgens mijn ontlasting rood en bij haar de urine. Dat schijnt dan met het ontbreken van 'iets' te maken te hebben.
#6 Laurens. Ken je meer groenten die die specifieke aspergegeur in de urine opleveren ?
Of andere typische geuren. Ik heb wel het idee, dat veel knoflook geur afscheidend werkt in urine.
En kleur kan ook opvallend zijn; denk aan rode bietjes, die wel eens paniek zaaiden.
Las dat een Italiaanse parfumeur een parfum aanbiedt waarin je een bepaalde hoeveelheid urine van je zelf kunt mengen om de geur intiemer te maken.
Dat parfum op o.a. basis van urine en muskus (wat een klierafscheicing is) door vrouwen als lokstof wordt gebruikt wordt, mag bekend geacht worden.
Ik ruik het bij mezelf na 20 minuten. Ook bij mijn dochter van vijf als ze naar de wc is geweest. Zowel bij groene als witte produceer ik die narcoseplas.
Overigens zit de wc in de gang omdat je door het NL'se bouwbesluit je er bijna niet onderuit komt om een gang te maken. De wc en de voordeur mogen namelijk niet direct op de woonkamer uitkomen oid. Dan is een typisch Nederlandse gang, meestal met de trap, dus een uitkomst.
Volgens Kennislink (in 2003) blijkt ongeveer 45% die geur te kunnen próduceren:
'..... Aspergeplas dankt zijn geur aan zwavelverbindingen, zoveel is wel zeker. Als de lucht boven een aspergeplas met gaschromatografie wordt bemonsterd, zijn er zes stoffen aanwezig in een paar duizend maal hogere concentraties ten opzichte van gewone urine.
Bovendien zijn ze nauwelijks aantoonbaar of afwezig bij mensen die geen aspergegeur kunnen produceren: methaanethiol, dimethylsulfide, dimethyldisulfide, bis (methylthio) methaan, dimethylsulfoxide en dimethylsulfon. Met deze stoffen kan kunstmatige aspergeplasgeur worden samengesteld.....'