Zesduizend biologische koeien worden opgeofferd door wanbeleid van het kabinet, schrijft Wakker Dier. De actie-organisatie plaatste vanmorgen paginagrote rouwadvertenties in het AD en Trouw en opent een condoleanceregister voor de oneerlijke dood van de dieren. Zij moesten naar de slacht vanwege een absurde milieumaatregel van de overheid tegen het mestoverschot, vindt Wakker Dier.

Wakker Dier: Maar ze zijn niet verantwoordelijk voor deze mestberg. Biologische boeren hebben veelvuldig bij de overheid gepleit tegen deze oneerlijke oplossing, maar tevergeefs. In de rouwadvertentie staan onder andere Witkop 36 en Guurtje 111 van de biologisch-dynamische boerderij Schermereylandt. Zij werden woensdag geslacht tot groot verdriet van hun boerin. Wakker Dier “Dit beleid van de overheid is geen mestbeleid, maar shitbeleid. Biologische boeren moeten koeien opofferen zodat de gangbare sector het milieu extra kan blijven vervuilen.”

Wakker Dier sprak met Leyntje Melse, één van de getroffen biologische boerinnen: “Het is alsof ik 90 rij op de snelweg, mijn buurman rijdt 140, maar ik krijg de boete van de overheid”. Ze heeft samen met Evert en zoon Tim een biologisch-dynamische melkveehouderij. Voor Leyntje komt dit beleid extra hard aan. Haar koeien hebben een naam, ze lopen ’s zomers in een natuurgebied, houden hun hoorns en de kalfjes lopen bij de koe. Een paar jaar geleden heeft ze flink geïnvesteerd in een nieuwe, diervriendelijkere stal. Om dit te bekostigen heeft ze een paar extra koeien erbij genomen en is ze de helft minder schapen gaan houden. Anders zou ze te veel dieren hebben in het natuurgebied. Van haar 78 koeien moet ze er nu 21 naar de slacht brengen. Het is nog maar de vraag of dit niet de nekslag wordt voor haar boerderij.
Het verhaal van Leyntje is tekenend voor biologische boeren en koeien die onterecht en hard worden getroffen door dit overheidsbeleid.


Haaks op innovatiebeleid
Het publiek wordt creatief en pijnlijk vergast op het door zowel overheid als boeren in de soep gedraaide beleidsproces rond het loslaten van het melkquotum. Wat voorspeld was, gebeurde. De boeren molken door alle plafonds en milieuregels heen, omdat ze hun buurman het verlies van groei niet gunnen. In de boereneconomie staat dit klassieke fenomeen bekend als de tragedie van de meent. Dat het zou gebeuren, kon geen verrassing zijn.

De ontknoping van de tragedie maakte dat gangbare boeren en overheid, boeren met kansrijke niches hebben gedwongen mee te krimpen. Die consequenties staat in schril contrast tot het innovatiebeleid van de overheid voor Nederlandse boeren, dat juist de vorming van niches en nieuwe markten stimuleert. Boeren moeten geld kunnen verdienen, in plaats
van verliezen in overvolle markten waarvoor boeren in andere landen goedkoper kunnen produceren. Vanwege het falen van dat beleid treffen de rouwadvertenties doel.
Dit artikel afdrukken