Omdat we met z'n allen steeds meer uit de fabriek eten, zorgen onze moderne voedingsgewoonten noodzakelijk voor volvetgemeste kinderen die op latere leeftijd een hoge kans hebben op de ontwikkeling van Diabetes 2 en de kwalen die daarmee samenhangen (nierziekten, hart- en vaatziekten, kanker). Dat zit hem niet zozeer in het verzadigde vet als wel in twee andere factoren die de aandacht verdienen: vezelarmoede als gevolg van raffinage in combinatie met een bewust vanuit verkoopbelangen aangestuurde verzoeting van onze smaak. Voeding waaraan in industriële processen - zoals het zo mooi heet - 'waarde is toegevoegd' is arm aan voedingsvezels en rijk aan geraffineerde suikers om een zo hoog mogelijke smaakacceptatie - lees: verkoopbaarheid - te bereiken.
Hierdoor heeft zich in de jaren van de enorme welvaartstoename na WO II in hoog tempo een nieuw voedingspatroon kunnen vestigen waarvoor ons lichaam totaal ongeschikt is.
We zijn ingericht op de inname van voeding die langzaam zijn voedingswaarde aan ons lichaam afgeeft. Het eten dat we door de toenemende welvaart en onze roep om gemak-uit-een-pakje-zakje-en-flesje inmiddels massaal eten heeft juist een extreem hoge glycemische index. Dat betekent niets anders dan: als gevolg van de lage vezelwaarde, wordt het zo snel in je bloed opgenomen, dat je zo snel mogelijk weer trek krijgt. Zo verkoop je er meer van en ontstond ons straatbeeld van de 'eeuwig etende en drinkende moderne mens'.
Onze beroemde zak chips is er een mooi voorbeeld van: die is zo gemaakt, dat je de dwangmatig de hele zak leeg eet. En dan pak je er het liefst nog één.
En wij maar praten over Vet, Suiker en Zout. Het gaat dus om raffinage (gebrek aan vezels) in combinatie met 'oversuikering' van onze smaak waardoor we natuurlijke producten (die die vezels wel hebben) niet meer lekker vinden! We zijn zo geconditioneerd dat ons lichaam dwangmatig vraagt om hoog-calorisch voedsel dat het niet verbrandt, maar waarvan het wel steeds meer wil hebben omdat het ons niet vult. Een verstoring van de insuline-balans - suikerziekte - is het gevolg.
Onlangs heeft de Engelse supermarktketen Sainbury's alle producten uit het schap gehaald die transvetten bevatten. Het bleek te gaan om maar liefst 15.000 items. Als ze nu ook de vezelarme producten eruit moeten halen .... dan zou het wel eens akelig leeg kunnen worden in de winkel.
Als Lustig gelijk heeft, is er geen ontsnappen aan: we moeten het overgrote deel van onze voedselproductie - die hij ononwonden 'giftig' noemt - opnieuw inrichten! Da's zowel bedrijfseconomisch als maatschappelijk een onmogelijke opgave op korte termijn.
Morgen maar weer vrolijker onderwerpen!
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
In de serie opa vertelt...
Cijfers van het CBS laten paradoxaal genoeg zien dat de vetconsumptie van de Nederlander sinds 1960 gestaag daalt. We nemen bovendien nauwelijks méér calorieën tot ons. Wel zijn we minder gaan bewegen, maar volgens een groeiende groep wetenschappers is onze ‘luiheid’ niet van dien aard dat ze onze explosieve groei in de breedte kan verklaren. “Het probleem zit hem in de huidige voedingsadviezen en het aanbod van de voedingsindustrie,” zegt endocrinoloog David Ludwig, hoofd van de obesitaskliniek van het Children’s Hospital in Boston. “Mensen wordt aangeraden vet te vervangen door koolhydraten. Niemand denkt echter ‘Kom, laat ik eens lekker een fijne stronk broccoli scoren’. Ze nemen cornflakes, gepofte rijst met chocola en mierzoete zuiveldrankjes. Dat soort producten zijn een aanslag voor het gemiddelde metabolisme. Mensen zijn geëvolueerd op een dieet met betrekkelijk weinig koolhydraten. Om een ingewikkeld verhaal kort te maken, wie zoveel graanproducten en zoetigheid eet als onze jeugd, maakt voortdurend enorme hoeveelheden insuline aan. Dit hormoon bevordert de vetopslag, maar zorgt in te grote hoeveelheden tegelijk voor een gierende honger. Het lichaam kan veel beter overweg met een mooie omelet. Veel experts zijn zo geindoctrineerd door de vet-is-slecht gedachte, dat ze basale endocrinologische mechanismen ontkennen.”
Ludwigs kliniek heeft een wachttijd van bijna een jaar. De dikkerdjes die bij hem leren dat boter, kaas, eieren, vlees, vis, groenten en fruit voedingsmiddelen zijn en dat een kadetje met hagelslag in de categorie ‘snoep’ valt, blijft waarschijnlijk een hoop narigheid bespaard. Ze vallen niet alleen af, volgens een andere endocrinoloog, Gerald Reaven van Stanford University, worden ook hun hart en bloedvaten voor een ramp behoed.
Gaaf stuk dit. Robert Lustig nog nooit van gehoord.