1 min
Een tijdje geleden ging de nieuwe Echoput open, het restaurant van Peter Klosse, Nederlands enige echte doctor in de smaak, in Hoog-Soeren bij Apeldoorn. Vroeger lag het aan de doorgaande weg van Apeldoorn naar Amersfoort.
Peter vertelde me ooit hoe zijn vader Jaap een van de eerste Nederlandse sterrenrestaurants werd. Zijn vader dreef oorspronkelijk een pannenkoekenhuis. Dat liep prima vanwege zijn ligging aan die hoofdweg met de in vorige eeuw bekende echo-attractie. Toen de snelweg kwam, moest vader Jaap een besluit nemen. Met de klanten mee naar de snelweg. Of de klanten een reden bieden om een omweg te maken: een heel goed restaurant. Hij besloot bij de Echoput te blijven en er dus letterlijk het beste van te maken. De rest van het verhaal mag duidelijk zijn.
Inmiddels heeft Peter een hotel-restaurant geopend. Omrijden doen mensen niet meer vanwege de files en drankcontrôles. Dus moet je mensen om goede reden bieden om ook te komen logeren.
Gisteravond besloten wij hier (Hérault, Frankrijk) uit te gaan eten. Het lokale restaurant van onze eerste keuze viel af. Telefonisch onbereikbaar, dus onzeker of er nog plaats zou zijn. We besloten naar een ander, beter restaurant te gaan. Toch zo'n 40 minuten rijden langs bochtige wegen. Mijn schoonvader zei: Dick, over eetkilometers gesproken, hoe zit het eigenlijk met restaurantkilometers?
Hij zat achter het stuur ;-)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Eh, Ouderkerk is op fietsafstand van Amsterdam...
Er kunnen ook andere redenen zijn om graag met de auto te willen komen en voor de deur te parkeren. Gehandicapten bijvoorbeeld. Met mijn rikketik kan ik slechts korte einden lopen - minder dan de haltes van het openbaar vervoer mij laten doen. En ná het eten kan ik het helemaal schudden, met een meter of 25 heb ik het echt wel gehad.
Overigens kan ik binnenshuis ook onverwachts op problemen stuiten. Ik logeerde laatst in een gerenommeerd hotel in het centrum van Zutphen. Ik gebruikte de lunch in een klein restaurant wat daarbij hoorde, in een van de zijvleugels van het gebouwencomplex. En toen moest ik even naar het toilet. Nou, éven..... trapje op, gangetje door, langs de receptie, in de centrale hal trap naar beneden, bocht om, gang door, trapje naar beneden, en dan eindelijk zicht op de toiletten. En daarna weer terug...... De wandeling naar mijn hotelkamer was overigens ook niet bepaald kort. Gelukkig wel gehandicaptenparkeerplaatsen vrijwel voor de deur.
@Ailko,
De situatie is dus als volgt. Toprestauranthouders hebben het liefst autoverslaafden aan tafel, want die hebben geld voor dure auto's en dus voor duur eten. Daarom gaan ze niet in parkeerrijke gebieden vlakbij de Randstad, zoals Voorschoten of Amstelveen zitten, maar bijvoorbeeld in het per OV onbereikbare Zeeuws Vlaanderen of in het Centraal Massief. De autoverslaafde kan dan lekker veel kilometers maken en spaarpunten voor handdoekensets verdienen bij de Shell. Deze neiging wordt verder versterkt door een bekende autobandenfabrikant die graag wil dat je een omweg maakt om te eten, want dan slijten de banden sneller. Hoe verder je van de snelweg zit hoe meer sterren je dus krijgt. Daar klopt toch iets niet?
Bij de topsegmentrestaurants hier in Den Haag is er trouwens vrij standaard valet parking en ook wel thuisrijservice.
Hoewel de restaurantrecenties van Johannes van Dam het leukst zijn als er een laag cijfer uit de bus rolt, beloont hij ook nog al wat restaurants met een een zeer hoog cijfer. Veel van deze restaurants hebben geen sterren maar koken wel de sterren van de hemel. Dus om je dood te staren op michelinsterrenrestaurants kan alleen maar op teleurstellingen uitlopen.
Gewoon een restaurant uitzoeken dat bekend staat om zijn plezier in het koken. Vaak is dat in de buurt Dan hoef je niet ver te reizen en je af te vragen waarom die michelinrestaurants hun ster(ren) hebben gekregen. Een ster krijgen heeft n.l. niet alleen te maken met goed koken maar vaak ook met zaken die voor jou niet zo belangrijk zijn.
Wie het interview heeft gelezen in "Lekker" met de eigenaarskok van de Michelin toprestaurants Librije en parkheuvel, heeft gegeten en gedronken. Met dergelijke gastheren, gespeend van enige beschaving, wil ik niet eens dood gezien worden.
@c Eric, even ter verheldering, een restaurant in de stad heeft nadelen, helemaal als je een top restuarant pretendeert te zijn, vanwege de parkeerplaatsen. Het zal de restaurateur in kwestie werkelijk een biet zijn als de gast van verre komt, dat heeft hij nog wel het liefst. Dan is hij ook buiten de streek bekent ;-)
De gasten, helemaal die van een exclusief restaurant zijn zeer verwend, en willen de auto voor de deur parkeren. Ik heb menigmaal meegemaakt dat een gast na een drietal rondjes rijden( wij zaten aan de Prinsengracht in Amsterdam) het restaurant binnenkwam, mij de sleutels overhandigde en mij doodleuk vertelde dat het nu mijn probleem was! ( sic!)
Deze groep gasten weigert gewoonweg met het openbaar vervoer te gaan, is niet van hun standing?! ze willen graag zelf controle over hun tijd. Nu weet ik natuurlijk niet hoe het de laatste jaren zich heeft ontwikkeld inzake drank en verkeer. Heb wel het idee dat de gasten daar bewuster mee bezig zijn en liever een taxi nemen of als het niet anders kan, dan in godsnaam maar het openbaar vervoer.
Dit soort restaurants zou in het centrum prima draaien als ze een dienst hadden die de mensen van en naar huis brachten. Dat is echter al een aantal keer opgezet en weer ten ziele gegaan, vanwege of regelgeving binnen Amsterdam of financieel niet te volbrengen.