Snelheid zorgt voor fouten. Er zijn de nodige discussies over de kennis en tijd die journalisten aan hun stukjes besteden. Onzorgvuldigheid zorgt voor foute stukken. Tot groot vermaak - als het eten betreft - van foodlog.nl, want we zijn er fel op.

Hier maakte ik gisteren zelf een knoert van een fout door een ogenschijnlijk simpel sommetje net de verkeerde kant op te draaien en er een nog sensationelere stijging van de prijs van 'biologisch' uit te peuren dan ik tussen m'n oogharen door al zag staan. Zoals bekend hanteer ik graag de rekenmachien om feiten vooral heel feitelijk te maken. Hier speelde vooringenomenheid een rol en dat mag natuurlijk nooit. Je moet altijd 'ff checken' en dat gebeurde dit keer niet, haast en de drang een stukkie te produceren zijn geen excuus. Zelfs niet op een interactief medium dat de waarheidsvinding niet alleen bij de redacteur legt, maar juist ook bij de community van lezers. Daarom schaam ik me enerzijds kapot, terwijl ik er anderzijds van genoot: het medium werkt uitstekend.

Hoe kwam het nou, want waar zat die vooringenomenheid?

Als je ziet dat het volume aan producten nauwelijks stijgt (ik heb inmiddels de gedetailleerde areaal-cijfers erbij gepakt: wereldwijd groeit het biologisch areaal nog geen 4,5%) en de omzet met 38%, dan komen de oren van de rekenaar overeind. Ik interpreteerde het meteen een bepaalde kant op: dat komt door de forse multiplier (de 'factor' die in de handel steeds op de goederenstroom wordt gezet) richting het einde van de handelsketen. Met de gestegen wereldprijzen voor primaire agriproducten zou dat zelfs helemaal niet zo gek zijn. Wat ik verzuimde, was even te checken of het nou consumenten- of boerenprijzen betrof. Het persbericht maakte dat niet duidelijk. Het heeft het over de markt voor biologische producten die voornamelijk worden gekocht door consumentenin de VS en Europa. Het sommetje dat Willem hier maakte was het eenvoudige testje om dat helder te krijgen.

Het bijzondere en mij minstens zo verbazende feit dat nu op tafel is komen te liggen is het vrijwel het omgekeerde van de bewering dat biologisch zo enorm in prijs steeg. Ik zocht naar een algemeen cijfer voor de algemene prijsstijging van primair landbouwproduct. Volgens Chris Moris, algemeen directeur van Fevia, de Belgische federatie van de voedingsindustrie, staat dat cijfer op 34%. Het is de vraag of zo gerekend mag worden, want 'biologisch' levert minder aan de voedingsmiddelensector dan aan consumenten, die m.n. zuivel, vers vlees en groenten- en fruit kopen. Doe je het wel, dan moet je constateren dat biologisch aan boerenkant iets onder marktconform in prijs is gestegen. Dat is wel degelijk een punt van nader onderzoek, want de vraag steeg bij een beperkte productiegroei en wordt m.n. bij consumenten in Europa vaker aanmerkelijk duurder verkocht dan nodig is als alleen het biologische plusje van de kostprijs in het primaire was doorberekend in de eindprijs.

Want daar wilde - en wil - ik natuurlijk op uit: hoe zit het met de prijsopbouw van biologisch in de hele keten? Wie vangt wat en wat gaat er nou eigenlijk terug naar die landbouw zelf?












Dit artikel afdrukken