Onderzoekers van de Faculteit Exacte Wetenschappen van de Nationale Universiteit van La Plata schrijven dat de residuen van glyfosaat worden aangetroffen in eenmaal op aarde gevallen regenwater. De sporen zijn net zo gemakkelijk te vinden in regenwatermonsters uit het centrum van de stad als in katoen, verbandmateriaal, vissen of de lagunes van Buenos Aires als in verwerkte voedingsmiddelen. Kortom, het zit "in het hele milieusysteem."

De studie wijst op de grote verspreiding van de stof in het milieu. Door regenwater wordt die verder verspreid tot in vele hoeken en gaten. In de afgelopen 10 jaar zou in Argentinië meer dan 1 miljard liter glyfosaat zijn gebruikt; de onderzoekers zeggen dat Argentinië met een gebruik van 10 liter per inwoner de grootste toepasser van glyfosaat wereldwijd is. Toenemende resistentie tegen het middel jaagt de gebruikte hoeveelheid op. Tevens nam het areaal waarop het wordt gebruikt toe.

Door Wageningse onderzoekers werd onlangs ook al vastgesteld dat glyfosaat overal in het milieu aanwezig is. In 2016 bleken sporen van glyfosaat aanwezig in bier en verschillende levensmiddelen. Zelfs de urine van een bekende voormalige groene minister bleek een hoog gehalte aan glyfosaat te bevatten.

Het belangrijkste punt van al deze serieuze en ludieke onderzoeken luidt dat het middel niet afbreekt, maar zich overal in het milieu verspreidt. Voorstanders van het middel stellen dat het snel afbreekt en zich niet in het milieu ophoopt.

De Franse onderzoeker Gilles-Eric Séralini van de universiteit van Caen, een van de bekendste onderzoekers die wijzen op de gezondheidsrisico's van RoundUp-producten, verklaarde begin dit jaar dat glyfosaat niet als toxisch moet worden beschouwd. De bijgemengde stoffen in de verschillende RoundUp-varianten zouden het euvel zijn. Monsanto leek zich in 2002 al bewust van die mogelijkheid, bleek onlangs.
Dit artikel afdrukken