Bladen als Lekker en zelfs de Guide Michelin passeerden nog even de revue. Ook onbetrouwbaar?
Het zal allemaal wel.
Foodlog.nl is volledig onafhankelijk en dus geschikt. Daarom viel me opeens een idee in.
Waarom die onafhankelijke restaurantkritiek niet vanaf hier opgezet? En dan niet voor 'gewone' maar voor 'vergeten restaurants', waar niettemin de meeste mensen eten:
- bedrijfsrestaurants
- wegrestaurants
- restaurants in winkels en winkelcentra (van De Bijenkorff tot de tuincentra, via de bouwmarkten en meubelboulevards)
- de eetkramen, op de gracht, aan de straat en wat dies meer zij
- de voetbal- en andere sporten kantines
Het barst ervan en ze zijn allemaal vergeten door de culinaire kritiek. Dom, want ze verkopen zonder meer de meeste kilo's.
Graag suggesties over de opzet! Conditie: het moet open staan voor iedereen die zijn complimenten, gram, humor of verdriet kwijt wil maar wel feitelijk blijven.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help, ik ben de draad even kwijt.
Moet het nu alleen maar over éten gaan, of moet er ook iets geroepen worden over wel/niet roken enzo aan de tafel naast je (één bilbreedte verwijderd van het jouwe). Die Opzij-meetlat vind ik altijd hoogst onduidelijk. Als er een foodlog proefformulier moet komen, dan graag zo volledig mogelijk. Zou ik zeggen. Hmm... je kunt je natuurlijk afvragen in hoeverre mensen willen weten dat het eigenlijk niet kan, een broodje 10 dagen houdbaar houden in zo'n plastic driehoek?
Daar is geen speld tussen te krijgen, Nick. Gaat het om het eten, dan moet het daar ook om gaan.
Alleen gaat het - zoals Wynants dapper durft te zeggen - voor een heel groot deel om je status binnen de apenkolonie te (be-)vestigen. Het zou me niet verbazen als zelfs de concurrentie tussen critici voor de overtreffende trap zorgt: wijsneuzen over wat een prima kok fout doet of nou net anders had moeten doen.
Carla - voor degenen die het niet weten: een onafhankelijk restaurantcritica die van lekker uit eten houdt en er over is gaan schrijven: ik zou nou juist wel eens iets willen horen over die verpakte bammen (welke merken liggen er, wat zit erop, hoelang zijn ze houdbaar, wat kosten ze, welke koop je het liefst? ) en schappen vol repen, pinda's en chips, de koelkasten vol frisdrank. Hoe vaak koop je ze, wat koop je, wat zie je andere mensen kopen, weet je wat ze ervan vinden, hoe laat eten ze daarvan, wat eten ze daarna thuis nog, hoeveel cal. zitten er 1 autohap-want-ik-heb-trek-onderweg?
Etc.
Ik heb de vraag naar dat soorten vragen vanmorgen maar opnieuw naar de voorpagina gehaald. Het wordt eens tijd om vragen over eten te kunnen onderscheiden van de statusbevestigingen die wat betreft Nick en menig chef de boventoon voeren in de restaurantkritieken.
Ailko,
In veel restaurants wordt zo aan de "service" gewerkt, dat het eten onbelangrijk wordt, vandaar die vaak smakeloze inrichting, scheefgegroeide obers en domme muziek, teneinde de klandizie niet voor het hoofd te stoten. Tenslotte (en dat ompliceer jij hier)..."moet je van wanten weten, het verschil tussen diepvries en vers kunnen proeven en smaak kunnen omschrijven/beschrijven",om kritisch te zijn, m.a.w. de dombo klant kent er de ballen van.
Als dat zo is (en dat is beledigend voor je lezers)dan is daar juist jou hulp nodig, de rest van de geografie van de plek merken de klanten zelf wel. Of niet?
Zelfs keien als Wynants (Comme chez soi) weten dat de klant té vaak voor de randfenomen komt want, zoals hij ooit tegen een collega zei: "de helft van de klanten kan het niet schelen en een kwart vindt het niet eens lekker". Maar het staat natuurlijk goed om te kunnen zeggend at je bij Wynants bent gaan eten.
Daar moeten wij tussenuit: het eten, hete eten, niets dan het eten! (OK, de wijn en de prijs ook een beetje).
Het personeel mag niet opdringerig zijn en ook niet neerbuigend, verder doet het er niet toe, want lizefst zo onzichtbaar mogelijk. Het interieur? Iedereen weet dat je bij de vuilste Chinezen en in de lelijkste Franse resto's het beste eet.
Hoe kun je feitelijk zijn? Door de feiten te beschrijven of is dat al te simpel? Ik zou verpakt eten trouwens buiten beschouwing laten (bv. die sandwiches die je kunt kopen in benzinestations, waarvan ik bv. de tonijnsandwich best weleens eet :-)).
Ik geloof dat ik er nog maar eens op de voorpagina op terug kom: hoe kun je feitelijk zijn?