Realisme: red het schaap, eet lam

Naar aanleiding van een pleidooi van Klootwijk, begin april, voor het eten van jonge Nederlandse schapen ontving hij dit weekend het volgende mailtje van Wouter Verbree, een ondernemer die zich bezighoudt met de vierkantsverwaarding van schapen en lammeren. Lees zijn mailtje aan Klootwijk even voor je weer Nieuw-Zeelands of ander buitenlands lam koopt, want je wilt toch niet bijdragen aan nodeloos gezeul met levende dieren?

Goedenavond Wouter,

Ik was zeer aangenaam verrast toen ik hoorde dat jij een stukje had geschreven over lamsvlees en de vermelding naar mijn producten.
Ik hoorde het pas, toen er een aantal mensen mij belden met de vraag of ze bij mij konden bestellen.
Ik heb een beller afgelopen zaterdag van enkele onsjes lamsvleeswaren voorzien en ze waren behoorlijk enthousiast.

Maar, wanneer we over lammeren en de schapenhouderij praten, hebben we mensen zoals jou nodig, daar de hele sector op het randje van de afgrond balanceert.
De hele schapenhouderij hangt namelijk al sinds jaar en dag hun toekomst en hun hele hebben en houwen op aan levende export.
Jaren geleden heb ik al gewaarschuwd dat er niets mag en kan gebeuren of we donderen weer een stukje in die afgrond.
Daarbij doelde ik op uitbraken van de toen bekende ziektes onder de schapen, zoals mond en klauw zeer, waardoor exporten opgeschort worden.
Toen kon nog niemand vermoeden dat we te maken zouden krijgen met ergere ziektes zoals blauw tong ziekte, waardoor er twee jaren van slechte export zijn geweest.
Maar de schapenhouders leren het niet, want nu mag men vaccineren en men denkt dat alles binnen een week weer als van ouds is.
Helaas ligt het volgende al weer op de loer, namelijk de Europese commissie heeft besloten dat levende exporten maar tot 500 km toegestaan zullen worden.
Dus zal de export wederom de rand van die afgrond naderbij brengen, als we er al niet weer in donderen.
Nu zal die export geleidelijk aan teruggebracht worden naar die 500 km, maar doorvoeren doet men in Brussel zeker wel, dus wacht ons een nieuw debacle. Vreemd aan het geheel is dat we in Nederland de nummer 1 lam hebben qua kwaliteit, maar beslist geen infrastructuur of enige know how, als het gaat om het verhandelen van het wereld product.
Daarentegen importeren we een veelvoud van wat we zelf produceren uit het buitenland, zoals Engeland, Ierland, Nieuw-Zeeland en Australië. ( 7.000 ton per jaar )
Van ons eigen lam bereikt maar 2.000 ton de Nederlandse consument en 8,500 ton ( gerekend in geslacht gewicht ) gaat als levende export naar het buitenland.

De afgelopen 2 jaar heeft al meerdere kleine schapenhouders doen stoppen met hun schapen en de verwachting is dat er nog velen volgen, tenzij we Nederland voor het Hollandse lam kunnen warm praten.
Het LTO is gelukkig de laatste jaren omgeslagen en is het plots met mij eens en we vergaderen tegenwoordig gezamenlijk, maar ik denk dat er veel, heel veel, publiciteit nodig is om de schapenhouder wakker te krijgen en om de consument duidelijk te maken dat het lekker vlees betreft.

Met vriendelijke groet,
Wouter Verbree

En: zegt het voort. De allochtonen weten het al lang. Nou die stadse witneuzen nog.