Het werd een felle discussie over openheid. Chris Dutilh van Unilever vond dat de informatie in de open database die we voorstaan gecontroleerd moet kunnen worden door een autoriteit. WUR hoogleraar Olaf van Kooten gaf aan het volste vertrouwen te hebben in openheid en had daar graag meteen veel verder in gesprongen, al begreep hij dat je eerst oude paradigma's moet opruimen. 'Wikipedia is inmiddels beter en bevat minder fouten dan de Encyclopedia Brittanica.' Van hem mag het allemaal veel sneller.
Is 'letting go' nou zo moeilijk?
Kijk of het klopt - Reacties op de aankondiging d.d. 26 april 2010 #kloptie from FunnelVision on Vimeo.
Presentatie van 'Kijk of het klopt' #kloptie from FunnelVision on Vimeo.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
GS1 Nederland heeft een datapool, GS1 DAS. Dat is een logistieke datapool. GS1 Nederland beschikt niet over aanvullende informatie. Het is de fabrikant die de bron is. Wel zijn we met supermarkten en fabrikanten in gesprek en bespreken hoe en welke informatie ze willen / moeten gaan delen. Wellicht een interessante internationale ontwikkeling van de industrie:
http://www.gs1.nl/opinie/rubriek/nieuws/88-multinationals-werken-aan-betere-productinformatie-voor-internettoepassingen.html
mooi dat GS1 er is, maar begrijp ik nu goed uit uw verhaal dat ik, consument, moet wachten tot de supermarkten de tijd vinden om eventueel informatie aan mij te verstrekken?
Terwijl al deze mooie informatie bij jullie toegankelijk is.
Jammer
Weten waar het product vandaan komt, hoe het gemaakt is, welke ingrediënten erin zitten? Belangrijk, maar de vraag is: wie verstrekt die informatie en hoe betrouwbaar zijn deze gegevens? De meeste productinformatie op internet komt immers niet van de producent. De producent is de enige echt betrouwbare bron. Anders is het net alsof je autofabrikant toestaat dat iemand anders een handleiding maakt. Levensgevaarlijk! Vooral in het geval van voedingsmiddelen, waar onjuiste gegevens over bijvoorbeeld allergenen tot levensbedreigende situaties kunnen leiden.
Eenduidige informatie over die producten is voor alle betrokkenen wel de basis. Dit los je enkel en alleen op als je dat branchebreed oppakt. En wel in de vorm van een gezamenlijk informatieplatform van de industrie: de ultieme 'authorative source' voor productinformatie. Zo'n platform werkt alleen als alle producten er in staan.
In Nederland hebben fabrikanten en retailers de handen ineengeslagen om samen richting te geven aan het met elkaar delen van ingrediënten- en nutriënteninformatie. Binnen GS1 Nederland zijn bedrijven actief die bespreken hoe het gebruik van deze informatie nader te definiëren. Supermarkten en fabrikanten hebben nog wel een aantal uitdagingen te bespreken zoals bijv. Welke informatie gaan we precies uitwisselen? Alleen de informatie die nu ook al verplicht op het etiket staat (zoals ingrediënten) of meer (zoals voedingswaarden); welke definities hanteren we? (Zo zijn er bijvoorbeeld veel vormen van kosher of halal voedsel. Hoe weet iedereen precies wat er wordt bedoeld?) en tot slot hoe zorgen we dat de kwaliteit van de informatie gewaarborgd is?
Dat de informatiebehoefte er is, is duidelijk. Maar liefst 40% van de consument is op zoek naar allergenen en ingredienteninformatie. Maar dan moet die productinformatie wel snel, volledig en betrouwbaar zijn.
Joske, jij weet er duidelijk 100x meer van dan ik. En met je vraag over GTIN/GS1 code overvraag je mijn kennis.
Maar er is vast een Foodlog-lezer die dit wel weet en hier gaat uitleggen de komende avond of weekend. Ik zal er even een twitter bericht aan wagen en dan zien we wel wie er komt helpen.
Overigens, als je de indruk hebt dat je azijn aan het pissen bent ... die indruk krijg ik niet, ik krijg een bevlogen indruk van je. Hollen is goed, doordraven ook, maar niet te lang, slecht voor vooral jezelf.
@Harold
´Jouw idee om het ook vooral met Groente en Fruit te doen zit voor zover ik weet in het plan --> lees = gewenst. ´
Is er meer informatie behalve de persberichten, sheets, film en KOHK-website. Zo ja waar? Ik lees het graag.
In de sheets is eenmaal notie van 'boercode', waarvan akte.
Ik verwijs graag naar de richtlijnen coderen Groente en fruit 2010:
http://www.frugicom.nl/LinkClick.aspx?fileticket=di0y/hsGyg0=&tabid=1631
Daar staat: 'Vaak is de bron de producent, maar het kan ook de importeur, verpakker of private labelhouder zijn. De
bron meldt zich aan als deelnemer bij een GS1-organisatie en krijgt zo de beschikking over een
bedrijfsnummer. Met dit bedrijfsnummer kunt u GS1-artikelcodes toekennen.'
Ofwel het is niet altijd de teler/boer en daarmee wordt de herkomst van ons voedsel ineens een stuk minder overzichtelijk.
Verder: een GS1-code wordt pas in het point-of-sale omgezet in EAN-code.
Dan de opbouw van EAN-nummers (bron: wikipedia)
Nemen we als voorbeeld een streepjescode met het nummer 87 10400 31114 0
* 87 betekent dat GS1 Nederland (voorheen EAN Nederland) dit nummer heeft uitgegeven (de systeemcode). EAN-organisaties in andere landen hebben een ander tweecijferig getal (België heeft nummer 54). Startgetal 87 zegt overigens niet dat dit artikel in Nederland is gemáákt.
* Het vervolg van het nummer, 10400, is het nummer dat de aanvrager krijgt (het aansluitnummer). Een bedrijf kan meerdere van deze nummers aanvragen en krijgen. Alle Nederlandse codes die beginnen met 10496 bijvoorbeeld zijn van Heinz. De systeemcode en het aansluitnummer samen worden het bedrijfsnummer genoemd, in dit geval 87 10400 (Albert Heijn).
* Daarna is 31114 de code voor een bepaald artikel; codes die veel op elkaar lijken kunnen toch heel verschillende producten aanduiden. (En dan is natuurlijk de vraag: staat dit nummer voor 'elstars' of voor 'elstars van boer Jan uit Klazinaveen', ik acht het eerste het meest waarschijnlijk want het cijfer bestaat maar uit 5 getalletjes)
* Het laatste, het cijfer 0, is het controlegetal; dat kan ook een ander getal zijn. Het dient als hulpcijfer voor de kassa in geval één van de streepjes is beschadigd.
Ofwel alle relevante informatie over een product is kwijt wanneer dit product als appiemerk in de winkel belandt en de boercode niet vermeld is op de verpakking. Van alle losse producten dus.
Mijn vraag: hoe kom ik achter de GTIN/GS1-code van een product?
Ik stel deze vragen niet om azijn te pissen. Ik ben enthousiast en hol dan wel vaker op de zaken vooruit. Mijn excuses daarvoor.