Gisteren boden drie onafhankelijke adviseurs de Tweede Kamer het rapport 'Economische dimensie verduurzaming voedselproductie' aan. Naar aanleiding van vragen vanuit de Partij voor de Dieren, werd het rapport door een commissie onder leiding van Kamerlid Boris van der Ham (D66) besteld.
Het rapport onderzoekt aan de hand van twee scenario's of verduurzaming een feitelijke verankering kan worden gegeven. Het concludeert dat dit niet het geval is. Een intensiveringsscenario is - voorzover berekenbaar - niet fundamenteel slechter dan een extensiveringsscenario. Daarom adviseert het rapport de keuzen voor de ontwikkeling van duurzaamheid bij publiek-private samenwerkingen te leggen. De overheid heeft slechts een faciliterende rol.
Er is nog geen persbericht over het rapport verschenen. Dat zal een dezer dagen door de Tweede Kamer gemaakt en verspreid worden. Het rapport is downloaden via de website van Blonk Milieuadvies.
De redactie las het rapport aandachtig en leest daarin de volgende conclusies:
1. Het toerekenen van zg. externe kosten aan voedsel leidt vanuit milieu-oogpunt niet tot doorslaggevende keuzen voor verduurzaming op extensieve danwel op intensieve basis.
2. Economische incentives om in- dan wel extensivering te stimuleren bestaan en werken goed; gegeven de eerste conclusie is de vraag echter welke ingezet zouden moeten worden. Die vraag is afhankelijk van de keuzen die we als maatschappij maken. De overheid kan die keuzen niet voor het publiek maken.
3. De overheid zou publiek-private samenwerkingen moeten faciliteren om tot innovaties te komen die leiden tot zowel in- als extensieve verduurzaming. De overheid heeft daarin een procesrol en geen inhoudelijke. Op het laatste punt dient de overheid op afstand te blijven.
Dit artikel afdrukken
De redactie las het rapport aandachtig en leest daarin de volgende conclusies:
1. Het toerekenen van zg. externe kosten aan voedsel leidt vanuit milieu-oogpunt niet tot doorslaggevende keuzen voor verduurzaming op extensieve danwel op intensieve basis.
2. Economische incentives om in- dan wel extensivering te stimuleren bestaan en werken goed; gegeven de eerste conclusie is de vraag echter welke ingezet zouden moeten worden. Die vraag is afhankelijk van de keuzen die we als maatschappij maken. De overheid kan die keuzen niet voor het publiek maken.
3. De overheid zou publiek-private samenwerkingen moeten faciliteren om tot innovaties te komen die leiden tot zowel in- als extensieve verduurzaming. De overheid heeft daarin een procesrol en geen inhoudelijke. Op het laatste punt dient de overheid op afstand te blijven.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Huib,
Tja, dan lijkt het er op dat echte kennis van zaken onmogelijk is.
Ik denk dat ik het daar niet mee eens ben.
Hendrik, communicatie is trekken en duwen (zoals judo).
Uit je reactie spreekt voor mij melancholie. Dat bevalt mij wel.
Al dat gedoe met die zenders en ontvangers is heel frustrerend. Het toont je betrokkenheid dat je daar ontevreden mee bent.
Iets opwekkends dan maar? "You can't always get what you want, but if you try some time, you just might find, you get what you need" (Rolling Stones)
Je zegt dat het je niet lukt mythes te ontzenuwen. Dat klopt. Mythes lossen langzaam op in de mist der tijden .... om plaats te maken voor andere.
Huib, voor communicatie heb je zowel een zender als een ontvanger nodig.
Ik heb het lijntje nog eens doorgenomen en kan me niet aan de indruk onttrekken dat de ontvanger het gewoon niet accepteert dat zijn mythe wordt aangetast vooral wanneer men daar heel gelukkig van wordt. Betere consument, betere boer en zo.
Liesbeth vorig jaar was ik bij het afscheid van Frits van Beusekom, die op zijn 70ste met zijn ecologische boerderij in de Brenne stopte. Ik heb jou daar niet gezien. Maar ik geloof ook niet dat de discussie daar over ging.
Ik heb op de terugweg naar mijn domicilie vanmiddag in de bus naar Die Arzte geluisterd en moest bij de volgende tekst op gevaar af dat ik een ster extra krijg toegewezen aan ons wereldverbeteraars denken:
"Ruhe bitte - Dummköpfe - Ruhe bitte - Dummköpfe, manchmal fragt man sich, ob sich die Rettungsversuche überhaupt lohnen. Lohnt es sich die Menschen zu retten? So wie ich die Sache sehe, ist die Intelligenz bereits ausgerottet und es leben nur noch die Idioten."
Algen en bacteriën zijn in staat stikstof uit de lucht te halen. Het moet dus mogelijk zijn om dat met die beestjes te doen. De vraag is hoe ver je daarin wil gaan omdat het bij teveel gebruik meer uitspoeling en een slechtere bodem tot gevolg heeft. Een beetje is vast niet erg. een beetje boel wel als er geen (technische?)middelen worden ingezet om die uitspoeling op te vangen.
Voor fosfaat... De wal keert het schip helaas....
79% vd de lucht bestaat uit stikstof. Stikstof is daarom ook geen probleem. Misschien gaat het langzamer of minder effectief, maar onduurzamer? neen.
Technologisch kan je de fosfaatkringloop sluiten. Economisch echter niet. Wij in Nederland hebben een van de beste rioolwaterzuiveringssystemen. Het oogsten van fosfaat is mogelijk, maar we doen het niet. We zouden fosfaat kunnen oogsten uit de rivieren, maar doen het niet. Maar nu de humane mestkringloop sluiten in de rest van de wereld? Ik zie t niet gebeuren. De sense of urgency is mondiaal veel te laag.