1 min
"De kostprijs stijgt in Nederland sneller dan bij de concurrenten, zodat van een Nederlands kostprijsvoordeel geen sprake meer is. De sector is sterk exportafhankelijk. Het imago van de varkenssector is niet goed en de primaire sector is geen collectief."
Met die woorden omschrijft Boerderij de woorden van Ruud Huirne, de voormalige LEI-directeur en Wageningse hoogleraar die thans leiding geeft aan de agrifinancieringen van Rabobank.
In samenwerking met de varkenshouderij die wordt aangestuurd door LTO Noord-man Eric Douma en Ingrid Jansen van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) kreeg zijn bank onlangs van het Ministerie van EZ de ruimte om de varkenshouderij in Nederland te herstructuren. Het ministerie gaf nog onuitgegeven geld uit Brussel mee om dat te realiseren. De aanpak leek aanvankelijk vorm te krijgen als een exportstrategie gericht op Azië. Zelf heb ik bij herhaling duidelijk gemaakt dat zo'n strategie leidt tot economische zelfmoord omdat Nederlandse varkenshouders een te hoge kostprijs hebben in vergelijking met de VS en Brazilië die zich nieuw op de wereldmarkt presenteren met een veel lagere kostprijs dan Europese boeren kunnen realiseren.
Ook Rabobank blijkt dit realisme te hanteren. Dat is een goede zaak, die Hollandse varkensboeren eindelijk met twee voeten op de grond zet. Boerderij wrijft het er duidelijk in: De huidige opleving van de varkensmarkt is mooi, zegt Ruud Huirne, directeur food en agri Nederland van Rabobank, maar vormt geen blijvende oplossing voor de varkenssector. Huirne: "Als zich weer een prijsdal voordoet, zal dat nog dieper ingrijpen dan de crisis waar de sector nu uitklimt."
Rabobanks specialist varkensfinancieringen Koen van Bergen vult zijn baas aan en zegt dat de huidige hoge prijzen in de varkensmarkt van tijdelijke aard zijn. Voor een structurele inkomensverbetering zal de varkenshouderij een omschakeling dienen te maken van een aanbodgedreven productie naar een op deelmarkten gerichte, vraaggestuurde productie, volgens Van Bergen.
Nadrukkelijke krimp
Huirne en Van Bergen deden hun stevige uitspraken bij de presentatie van de jongste vooruitzichten van hun bank voor de varkensmarkt.
De vraag is nu wat hun woorden betekenen voor de Nederlandse varkenshouderij. De exportstrategie was gericht op het in de benen houden van een productiecapaciteit die gericht was op het winnen van de kostprijsoorlog in de wereld. Die kan Nederland niet winnen, zegt Rabobank nu hardop. Wie dat erkent als A, zegt impliciet ook B: dat betekent een nadrukkelijke krimp van de Nederlandse productie.
Vanmiddag hoorde ik de eerste verhalen alweer van varkenshouders die flink willen uitbreiden. Het gaat immers weer goed. Rabobank weet wel beter en zegt het inmiddels hardop. De bank vraagt de boer om een andere varkenshouderij. Het laten landen van die boodschap is een schone taak voor Douma en Jansen.
Dit artikel afdrukken
In samenwerking met de varkenshouderij die wordt aangestuurd door LTO Noord-man Eric Douma en Ingrid Jansen van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) kreeg zijn bank onlangs van het Ministerie van EZ de ruimte om de varkenshouderij in Nederland te herstructuren. Het ministerie gaf nog onuitgegeven geld uit Brussel mee om dat te realiseren. De aanpak leek aanvankelijk vorm te krijgen als een exportstrategie gericht op Azië. Zelf heb ik bij herhaling duidelijk gemaakt dat zo'n strategie leidt tot economische zelfmoord omdat Nederlandse varkenshouders een te hoge kostprijs hebben in vergelijking met de VS en Brazilië die zich nieuw op de wereldmarkt presenteren met een veel lagere kostprijs dan Europese boeren kunnen realiseren.
De exportstrategie was gericht op het in de benen houden van een productiecapaciteit die gericht was op het winnen van de kostprijsoorlog in de wereld. Die kan Nederland niet winnen, zegt Rabobank nu hardop. Wie dat erkent als A, zegt impliciet ook B: dat betekent een forse krimp van de Nederlandse productieTwee benen op de grond
Ook Rabobank blijkt dit realisme te hanteren. Dat is een goede zaak, die Hollandse varkensboeren eindelijk met twee voeten op de grond zet. Boerderij wrijft het er duidelijk in: De huidige opleving van de varkensmarkt is mooi, zegt Ruud Huirne, directeur food en agri Nederland van Rabobank, maar vormt geen blijvende oplossing voor de varkenssector. Huirne: "Als zich weer een prijsdal voordoet, zal dat nog dieper ingrijpen dan de crisis waar de sector nu uitklimt."
Rabobanks specialist varkensfinancieringen Koen van Bergen vult zijn baas aan en zegt dat de huidige hoge prijzen in de varkensmarkt van tijdelijke aard zijn. Voor een structurele inkomensverbetering zal de varkenshouderij een omschakeling dienen te maken van een aanbodgedreven productie naar een op deelmarkten gerichte, vraaggestuurde productie, volgens Van Bergen.
Nadrukkelijke krimp
Huirne en Van Bergen deden hun stevige uitspraken bij de presentatie van de jongste vooruitzichten van hun bank voor de varkensmarkt.
De vraag is nu wat hun woorden betekenen voor de Nederlandse varkenshouderij. De exportstrategie was gericht op het in de benen houden van een productiecapaciteit die gericht was op het winnen van de kostprijsoorlog in de wereld. Die kan Nederland niet winnen, zegt Rabobank nu hardop. Wie dat erkent als A, zegt impliciet ook B: dat betekent een nadrukkelijke krimp van de Nederlandse productie.
Vanmiddag hoorde ik de eerste verhalen alweer van varkenshouders die flink willen uitbreiden. Het gaat immers weer goed. Rabobank weet wel beter en zegt het inmiddels hardop. De bank vraagt de boer om een andere varkenshouderij. Het laten landen van die boodschap is een schone taak voor Douma en Jansen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jan Peter, we zijn allemaal profeten die brood eten. Ik denk dat de patronen helder zijn:
1. er vormen zich vooral heel veel grotere bedrijven dan nu (ook varkenshouders realiseren zich dat nog lang niet merkte ik vorig jaar toen ik dat vertelde voor een zaal varkenshouders; zie Elly hieronder)
2. er blijft NGO-gedreven supermarktvarken over, maar dat echter binnenkort goedkoper vanuit Duitsland en Polen kan worden aangevoerd, tenzij de NGO's er in slagen een specifiekere markt te creeren.
3. er ontstaat nog wat niche bij (in maagaandeel is het verwaarloosbaar)
4. het slagerskanaal heeft nog wat nodig om zich van 2 en 3 te onderscheiden
5. het midden (denk rustig aan 3.500 varkenshouders) verdwijnt compleet
Voor 1 geldt: als je dat in eigen hand herstructureert, kun je zoveel mogelijk samenklappen met 2, maar dan moet je wel snel werken om het midden op te heffen. Daar zit voor mij de onzekerheid: dat kost een paar centen die een bankier niet neemt omdat hij werkt vanuit andere werkelijkheden. De bank wil in essentie zijn uitzettingen zonder kleerscheuren terug en is niet in de wereld om new business te ontwikkelen (terwijl dat in feite de opdracht is).
Nog iets: je moet het niet alleen vanuit vleesvarkens denken. Nederland is ook een biggenproducent en ligt onder vuur:
- Polen (een van de varkenslanden in het oosten die zwaar in opkomst zijn) vindt onze biggen niet goed genoeg (Denemarken en - kun je in vakkringen horen - Duitsland zijn Nederland dat van oudsher sterk was in biggen, voorbij aan het streven)
- in eigen land vinden we de biggensterfte een probleem worden, nadat het jarenlang intern een doofpotaffaire is geweest.
Niet voor niets pleitte de POV onlangs voor de Holland Big. Daar zit een onzekerheid die je niet vanaf een bankiersbureau kunt oplossen want de verantwoordelijke bedrijven de strategische en tactische inzichten niet blijken te hebben gehad om te zien hoe de markt beweegt.
Dick, mede met het ABN verhaaltje in het achterhoofd, die onzekerheden zijn helemaal niet groot. We verliezen de helft van de export. Dus eenderde van het aantal moet gesaneerd worden. De Rabo weet welke. De tweederde die overblijft wordt geherstructureerd op basis van scenario 3. Met hier en daar wat leuke vlees concepten. Ik denk, oke op de euro is wat overdreven, dat de Rabo heel goed weet wat de sanering kost en hoe ze dat met scenario 3 weer kunnen terugverdienen.
Ik kocht gisteren een bavette bij Albert Heijn. Hij kwam uit Australië.
#37, Jan Peter, ik denk beslist niet dat de bank tot op de euro precies weet wie er overblijft. De onzekerheden zijn nl. te groot: we brengen verreweg het meest vlees naar buurlanden die inmiddels liever hun eigen vlees willen eten (dat snappen de consumenten van de supers daar: 'von bei uns', 'viande de porc français'). Ik denk wel dat Rabobank graag zoveel mogelijk van zijn boeren bij Nederlandse supers wil onderbrengen en dat - zoals Elly aangeeft - zal doen vanuit de gedachte dat het niet te duur mag worden.
Dat gaat zorgen - en doet dat nu al hoor ik ook om me heen - tot een bijzondere dynamiek. Interessant onderscheidende concepten lijken wat minder financierbaar te worden, dan andere. Maar zo gaat dat als overheid en bank kunnen besluiten op deze manier de rommel op te ruimen.
Morgen op Foodlog de visie van ABN Amro op de varkenshouderij. We hebben ertoe besloten omdat hier zoveel over varkens is gepraat de afgelopen jaren. Daarom gaan we ermee door tot de laatste snik.
#39 Jan Peter: zonder verder namen te noemen is het zeer opvallend dat de POV in het proces Vitale Varkenshouderij gebruik heeft gemaakt van selectieve input van een select groepje ondernemers. Selectief is een cruciaal sleutelwoord in het hele ontstaan en de voortgang van de POV. Ik krijg helaas telkens een "selectieve" snauw wanneer ik het benoem maar wel de waarheid. En het is zeer beangstigend hoe stil het momenteel weer is rondom de plannen. De Rabobank is nu dan gekomen met uitspraken op schrift maar nergens een woord over het plan. Ook staan de uitspraken niet bepaald in 1 lijn met het rapport vitale varkenshouderij maar ondertussen zijn idd diverse ondernemers, waaronder ook het select gezelschap, weer druk met uitbreiding en heeft Rosenthal er weer een baantje bijgewinkeld maar veroordeeld hij zijn collega Nijpels.
Nederland stevent af op iets wat ze helemaal niet willen en dat zijn voor NLse begrippen mega-bedrijven met nog enkele kleine boertjes die wat voor de hobby doen.
De retail is hierin wat mij betreft ook falende en zou de normale bedrijven kunnen steunen door niet te kiezen voor dat megabedrijf als partijdige hofleverancier van haar winkels. Ik vind het ook nog dom ook, stel dat daar wat gebeurd... Maar goed, risico hoef ik niet te nemen.
Heel veel en dan hebben we het niet eens over communicatie en PR wat verre van goed gaat. Ja, we roeptoeteren vanalles over de varkenshouderij en vinden onszelf geweldig en anderen zien het allemaal fout maar klopt dit wel ?? Ik denk dat we steeds verder van de consument komen te staan wanneer we hier niks aan veranderen.
Heb ik zo wat meer duidelijkheid gegeven zoals ik het ervaar Jan Peter ?? Vul graag aan maar kan over bepaalde dingen geen namen noemen.
Elly, verklaar je nader.