Daardoor zal het Nederlandse vlees niet zoals het Spaanse varkensvlees via gericht werkende integraties succesvol kunnen worden gericht op specifieke deelmarkten in onder meer Azië, maar slechts als 'varkensvlees' op de wereldmarkt moeten concurreren met veel goedkoper vlees uit Brazilië en de VS. Om die reden is de groeistrategie van Spanje te begrijpen, maar de Nederlandse levensgevaarlijk.
Het ministerie van EZ sprak zich onder leiding van de nieuwe staatssecretaris Martijn van Dam onlangs in voor de goede verstaander duidelijke woorden over de gekozen strategie uit. Als ik ze samenvat op mijn onbeschaamde manier: als dat uw keuze is, krijgt u van ons €10 miljoen maar dan bent u daarna zelf verantwoordelijk voor de gevolgen.
Die gevolgen blijkt Rabobank op zich te nemen. Noodgedwongen liet de bank gisteren weten de regierol in de varkenshouderij te nemen.
Dus boer: u moet niet bij de bank wezenGevaarlijk
Voor varkensboeren is dat een gevaarlijke positie. Ze hebben te maken met een zwaar negatief inkomen, kunnen hun rekeningen niet meer betalen en zitten met een regisseur die gemiddeld vermoedelijk nog 4 ton in euro's van hen (ruim 4.000 bedrijven) te goed heeft. De bank zal die niet bestaande integratie niet creëren. Bankiers zijn slechts financiers. Ondernemers die het wel kunnen, passen wel op om dat te doen met een belanghebbende die nog vele honderden miljoenen bij kredietnemers heeft uitstaan. Diens inhaligheid komt immers nooit lekker ondernemend bij elkaar in een toekomstgericht business plan.
Niet de bank, maar ondernemers
Laten we het hardop benoemen. De boeren hebben gekozen voor een onzinnige strategie. De overheid koopt haar verantwoordelijkheid af met een bedrag van €10 miljoen die zij kreeg uit Brussel. De bank verdubbelt dat bedrag en krijgt in ruil daarvoor de tijd om zijn eigen positie zoveel mogelijk op het droge te hijsen. Dat zal niet veel anders gaan dan in de tuinbouw, die hier vele malen is besproken.
Dat is de realiteit van de Nederlandse varkenshouderij.
Onderwijl zijn ongetwijfeld nu al ondernemende mensen aan het werk om de kennis en kunde van de Nederlandse varkenshouderij op een geheel nieuwe manier uit hun as te laten herrijzen. In zowel Nederland als België zijn supermarkten bezig hun eigen boeren aan zich te binden. Natuurlijk zijn er ook andere wegen denkbaar, want daar gaat in beide landen amper 10% van het in beide landen geproduceerde varken in om, terwijl in Noord-West Europa een groot deel van die andere 90% niet zomaar kan wegvallen. Maar nogmaals: banken gaan niet ondernemen om daar een echte verkoopformule van te maken. En ondernemers die dat wel kunnen, gaan dat niet met banken doen.
Dus boer: u moet niet bij de bank wezen. En u moet oppassen voor uw POV, want die heeft u in handen van de bank gespeeld en laat uw overheid zijn handen in onschuld wassen. U staat geheel op eigen benen al denkt u deel uit te maken van een organisatie.
Fotocredits: Saucisson sec, een varkensproduct van hoge kwaliteit dat een hoge meerwaarde oplevert in goede ondernemers handen, TheDeliciousLife
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Willem, zo denk ik ook over het Spaanse succes met de varkens. De Spaanse economie moet weer op stoom gebracht worden. Ik zal niet verbaasd zijn dat de Spaanse varkenshouderij indirect door de Spaanse overheid gesubsidieerd wordt. De Spaanse melkveehouders krijgen in deze tijd met lage melkprijzen ook al een subsidie van € 300,- per melkkoe. ?????
De Duitse varkenshouders krijgen door een gunstige Duitse BTW regeling ca. € 5,00 per varken meer dan de Nederlandse varkenshouders. ?????
In Brazilië wordt transport van soja vanuit de binnenlanden naar de havens door de Braziliaanse overheid ook gesubsidieerd.
Het lijkt er tegenwoordig op dat de boeren tezamen van het ene land concurreren met de boeren tezamen van een ander land. Waarbij maatregelen van nationale overheden de concurrentie positie van hun eigen boeren bepalen ten opzichte van boeren tezamen van een ander land.
Als je het mij vraagt wordt er in de landbouw gestuurde concurrentie toegepast.
Nogmaals, heeft er iemand een aantwoord op de vraag wat de reden is voor het succes van Spanje. Voer is er niet goedkoper, arbeid en arbeidsefficientie ook niet. Mijn verklaring, tot ik eventueel beter weet, is dat mestafzet geen enkele rol speelt, er is veel ruimte en geen controle van betekenis. En ik geloof er geen bal van dat er op welzijnsregels gecontroleerd wordt. De overheid heeft veel liever dat de varkenshouderij floreert dan dat er controle plaatsvind. Kost nl twee keer geld, een keer voor de controle en nog een keer omdat de boeren minder competatief worden.
Waarom denk ik dit: Ik was in 2001 in Spanje, een rondje door het hele land om melkveehouders te bezoeken. Een normale vraag aan een melkveehouder toen was: hoeveel quotum heb en hoeveel melk je echt. De melk boven het quotum werd graag afgenomen door de fabrieken en zwart betaald. Dit was 2001! bijna 20 jaar na de invoering van het melkquotum.
De spaanse economie heeft een heel zware tijd gehad en alles op alles moeten zetten om er bovenop te komen en ik denk dat dit een van de strategieen is.
Piet, steeds de zelfde redenering. # 81: "De teelt van veevoer gaat ook via hectarecontracten".
Ja, die mogelijkheid is er wel. Maar het kan even goed via een pool of via daghandel. Zowel voor voertarwe, mais etc.
"En de hoeveelheid veevoer is bepalend voor de hoeveelheid varkens."
Dat is het nu net niet. Als er hier lage opbrengst is aan voertarwe komt er meer uit Frankrijk of Oost-Europa. Of er wordt minder graan uitgevoerd of meer soja etc ingevoerd.
"Bij een tonscontract ben je verplicht de gecontracteerde hoeveelheid te leveren.
Als er bij misoogsten niet geleverd hoeft te worden, dan zijn er geen tonscontracten maar hectarecontracten afgesloten."
Nee, klopt niets van. Het oogstvoorbehoud gaat op bij ieder boer-afnemer-contract, of daarbij nu wel of niet ha's of tonnen zijn afgesproken. Als er niets groeit of niets geoogst kan worden vervalt de leveringsplicht. Het gaat zelfs op in gevallen als deze: stel je verbouwt 2 rassen frietaardappels en sluit een contract af voor ras 1. Als dat mislukt hoef je niet de aardappels van ras 2 te leveren.
Vraag: zijn er sectoren in de landbouw waar je wel verplicht bent te leveren bij misoogst?
Henric, het heeft meer te maken met regie voeren. Ik denk dat we de optimale schaalgrootte wel bereikt hebben. Meer dieren per lokatie is gezondheidstechnisch niet meer te managen (en gevaarlijk). Maar afnemers willen meer de regie gaan voeren en dan krijg je intergraties zoals van Drie met de kalveren en zoals de varkenshouderij in Spanje en Amerika gestructureerd is. Aan de ene kant is dat gunstig want dan kun je het aanbod sturen (en veel dingen meer), maar als boer heb je niks meer te zeggen, je wordt loonslaaf.
Dick, Willem, ik geloof niet dat de kleinere tot middelgrote bedrijven in West-Europa zo snel zullen worden verdrongen door megabedrijven. Zoveel goedkoper wordt het volgens mij niet als de bedrijven veel groter worden. Onderschat ook de risico's niet die grotere bedrijven met zich meebrengen voor een kapitaalverschaffer. Lastiger te managen ook.
Ik kan me wel voorstellen dat het lastig wordt om te concurreren op de wereldmarkt, tegen megabedrijven uit goedkopere landen. Dan zal de varkensproductie in West-Europa grotendeels verdwijnen. Maar als je technisch heel sterk bent, of iets kunt maken en verkopen wat niemand anders kan, dan kan ik me niet voorstellen dat je in West-Europa niets meer kunt verdienen.