Hans Baaij van Varkens in Nood was vorige week een beetje boos op foodlog.nl. Een en ander omdat Wouter Klootwijk hem hier uitmaakte voor een leugenaar en omdat ik geen contact met hem had opgenomen over de CO2-kwestie rond de verdoving van slachtvarkens. Ik verweet ViN publicitaire geldingsdrang en gaf aan teleurgesteld te zijn in het feit dat Baaij's organisatie nu kennelijk dezelfde communicatieve weg had gekozen als Wakker Dier.

We spraken elkaar vorige week even. Hans maakte me duidelijk dat hij in ons teleurgesteld was omdat:

- Varkens in Nood wel degelijk gericht is op concrete zaken die echt dierenleed voorkomen en dingen voor elkaar krijgt; wat hem betreft plaatsten wij zijn organisatie dan ook in een verkeerd daglicht

- Varkens in Nood net als iedere organisatie met beperkt budget nou eenmaal alleen met pakkende koppen persaandacht krijgt

- wij niet hadden begrepen dat hij helemaal niet blij was geweest met de kaping van zijn actie door Marianne Thieme van de Partij van de Dieren

- Baaij echt niet meer wilde - en inderdaad, zo stond het in het persbericht - dan een camera in de verdovingslift zodat de slachter en zijn controleur echt weten hoe het de dieren vergaat op het moment net voor ze bewusteloos raken

Thieme ging er dus met de ballen vandoor. Dat was helemaal de bedoeling van de actie van Varkens in Nood niet geweest. Ongehinderd door kennis van zaken eiste zij meteen dat varkens voortaan geëlektrocuteerd zouden worden voor de slacht. Een spoeddebat zou ervoor moeten zorgen. Zonder nadenken gooide ze het in de Kamer en de pers. Suf, want ze wist niet wat Baaij wel wist. In Lelystad - waar ASG, het dierendeel van 'Wageningen', zit - wordt al lang gewerkt aan een plezieriger dood voor varkens. Een telefoontje van Baaij deed Thieme besluiten het debat toch terug te trekken.

Daar zouden we hier een heel verhaal van kunnen maken, maar dat doen we niet. We verwijzen ditmaal slechts naar het bontje van Verburg waar de PvdD over struikelde. Het bleek, zoals bijna alle bont in Nederlandse winkels, nep. Kennelijk moet je dat er ook op plakken. Of zullen we dat maar gewoon te bont noemen? Irritant en alweer ondoordacht en schadelijk voor de echte zaak? Communicatie-geneuzel.

Ik nodigde Hans uit voor een online debat hier. Samen met dierenbeschermers en- vrienden, wetenschappers van de Animal Sciences Group, varkens- & kippenhouders en -slachters, slagers en supermarkten over de werkelijke bijdrage die de dierenbeweging heeft geleverd aan het verbeteren van het lot van de dieren die we eten en waar we zo weinig voor willen betalen. Niet in de laatste plaats zullen we het hebben over de communicatiestrategieen van de diverse organisaties. Arthur Wiltink van Wakker Dier is trots op z'n low budget high impact strategie waarmee hij de - door foodlog.nl verfoeide - varkensballenactie voerde. Nu wil hij de plofkip op dezelfde manier het land uitjagen. Naar Zuid-Amerika, Brazilie en China. Omdat ze het daar beter zullen hebben.

Hans zegde toe. ASG, de dierenbescherming, een slachterij-organisatie, een retailman en een slager ook.
Bij deze nodig ik ook graag de PvdD uit. En, uiteraard, ook haar zusters van Wakker Dier waaruit de partij voortkwam.


Dit artikel afdrukken