Om Moerdijk mogelijk te maken worden boerderijen in heel Nederland opgekocht. De stikstofruimte wordt ingezet voor het Logistiek Park Moerdijk door middel van externe saldering. In Klundert kocht de provincie een bedrijf op met een vergunning uit 2015 voor 7280 kg NH3 uitstoot.

In 2019 is er een nieuwe Omgevingsvergunning en natuurvergunning voor dit bedrijf afgegeven voor 3.725 kg NH3 per jaar. Bijna een halvering van de uitstoot! De provincie heeft een verklaring van geen bedenking afgegeven voor deze nieuwe vergunning. Hiermee wordt de uitstoot dus fors verminderd.

De provincie paste een truc toe om toch de oude vergunning die veel groter is te kunnen inzetten voor haar eigen project. In de kleine lettertjes staat namelijk dat de oude natuurvergunning nog geldig blijft tot de ‘wijziging van het bedrijf is gerealiseerd’. En die wijziging uit de vergunning 2019 is nooit gerealiseerd.

Het wordt tijd dat we in Brabant de vergunningverlening eens tot de bodem uit (laten) zoeken
Dat is cruciaal want het bedrijf had de nieuwe natuurvergunning aangevraagd omdat het deelnam aan de zogenaamde ‘Stoppersregeling’. Bedrijven uit de stoppersregeling zijn uitgesloten van saldering. Hier wordt ook expliciet naar verwezen in de checklist extern salderen.

In de nota van zienswijze bestemmingsplan buitengebied uit 2017 wordt ook expliciet vermeld dat het bedrijf gebruik maakt van de stoppersregeling. Om alsnog door te kunnen wil het bedrijf toch nog gaan investeren in luchtwassers.

Realisatie van de wijziging was dus cruciaal voor dit bedrijf om voor saldering in aanmerking te kunnen komen. Echter, dan zou weer de nieuwe natuurvergunning gaan gelden en mag de provincie maar de helft van de stikstofruimte gebruiken.

De provincie lapt vervolgens alle regels aan de laars. Gebruikt de stikstofruimte van de oude vergunning van een bedrijf wat effectief nog deelneemt aan de stoppersregeling. Tweemaal fout dus. Hiermee vindt er in geen afname maar een forse toename van stikstofuitstoot plaats.

Er lijkt in Brabant een patroon te zijn waarbij oude vergunningen als het de provincie uitkomt ‘opgepoetst’ worden om extra stikstofuitstoot alsnog mogelijk te maken. Zie de Amercentrale, Afvalterminal Moerdijk en nu Logistiek Park Moerdijk.

Het wordt tijd dat we in Brabant de vergunningverlening eens tot de bodem uit (laten) zoeken. Hier is veel meer mis dan een enkele vergunning. Voor draagvlak is het belangrijk dat iedereen zich aan de regels houdt en de stikstofuitstoot ook daadwerkelijk afneemt. Geen trucs!


Eerder dit jaar maakte de Commissaris van de Koning in Noord-Brabant zijn excuses aan zijn collega's in andere provincies. In verband met benodigde stikstofruimte voor de ontwikkeling van het logistiek park Moerdijk, kocht de provincie in alle stilte veehouderijen in andere provincies om er zeker van te zijn dat het bouwproject door kon gaan. Het gaat om in totaal zes veehouderijbedrijven, waarvan er vier buiten Brabant liggen. Andere provincies reageerden boos. Ze vonden het oncollegiaal dat een provincie de ruimte van een collega-provincie blijkt te hebben binnengehaald.
Dit artikel afdrukken