"Toen ik hier 17 jaar geleden ging wonen, was dit een paradijs", zegt Gianluigi Salvador. "En kijk nu eens om je heen: nu is dit de hel.' De 75-jarige Salvador wijst richting een groep huizen waarbij de druiven tot aan de voordeur groeien. In de velden eromheen hebben de druiven de maïs verdrongen, net als de bossen en het gras. Bij de autowegen die door het landschap heen kronkelen, hangen de druiven tot over het asfalt.
"Die heuvel daar', wijst Salvador."'Dat was bos. En nu? Nu is het wijn! Hetzelfde zie je aan oostkant. En aan de westkant. En aan de zuidkant. Wijn, wijn, wijn, overal waar je kijkt die klotewijn. Wist je dat er sinds een paar jaar een nieuw spreekwoord in zwang is geraakt? In Veneto dragen de vrouwen ijzeren onderbroeken, omdat hun mannen een wijngaard planten in elk gat dat ze tegenkomen."

De Volkskrant meldde vrijdag dat de populariteit van Prosecco zorgt voor ontbossing in het noorden van Italië.

Dergelijke hypes verspreiden zich snel wereldwijd en kunnen zorgen voor plotselinge druk op een gebied of zelfs het ecosysteem. De populariteit van de avocado leidde eerder dit jaar tot alarmerende berichten over de schadelijkheid van de wereldwijd populaire vrucht die extreem veel water zou gebruiken.

Volkskrantcolumnist Sheila Sitalsing wijdt haar gedachten vanmorgen ook aan de Prosecco, die ze "plofwijn" noemt. Omdat de schuimwijn te goedkoop is, is de consumptie ervan respectloos, betoogt ze. Champagne is beter, vindt ze. Die schuimwijn is zo duur, dat we er het milieu niet zo mee kunnen verpesten. Ze zegt erbij dat ze op moet passen met zo'n "elitair standpunt."

Sitalsing geeft een mening. Zou ze zich realiseren dat de melk die ze heel betaalbaar in Nederlandse supermarkten koopt en gedachteloos drinkt, ook uit het bos komt? Om die reden is er al dat gedoe over 'duurzame soja' uit Zuid-Amerika. Het is inderdaad elitair om duurdere Champagne in plaats van ploffende Prosecco te drinken, maar wel door te gaan met het drinken van bijvoorbeeld betaalbare melk. Maak trouwens ook even een denksprongetje en laat je gedachten gaan naar aardappelen, tarwe en maïs. Daar spuiten we weliswaar niet veel bos meer voor dood, maar wel de nodige beestjes. Ook dat vormt een aanslag op het milieu.

Wie redeneert als Sitalsing, moet pleiten voor een heel ander leven waarin eten en drinken misschien wel weer de helft van ons inkomen gaat kosten. Nu is het een procent of tien. Verbiedt de massa's hun volkschampagne en boter maar eens.
Dit artikel afdrukken