1 min
Ik was op bezoek bij het Productschap Tuinbouw. Daar sprak ik met beleidsmedewerkers en vertegenwoordigers van de handelsorganisatie FrugiVenta, die het echt spuug- en spuugzat blijken te zijn.
Ik heb het ze drie keer gevraagd en drie keer was het antwoord ja, je mag het laten weten. Ze overwegen Ik Kies Bewust op groenten en fruit in de ban te doen en hun leden te adviseren niet langer mee te werken aan Ik Kies Bewust plakkerij. Rob Baan, inmiddels beboet omdat hij het waagde zijn groenten gezond te noemen, zal blij zijn. Natuurlijk had Baan gewoon moeten zeggen, niet dat je gezonder wordt van groenten eten, maar dat je ongezond kunt worden van slecht eten. Ook van minder slecht. Dat had hem geen boete opgeleverd, maar wel de vinger op de zere plek gelegd.
Maar Baan beboeten is de omgekeerde wereld. Daar moet een einde aankomen, tenzij de wetgever samen met de pakjes, bakjes en zakjes-makers besluit dat we de laatste gezonde intuïties van doodgewone mensen in de straat definitief via communicatieve manipulatie willen wegprogrammeren.
Groenten en fruit zijn niet ongezond en daarom moet die 'Ik Kies Bewust minder ongezond-sticker' er zo snel mogelijk af. De dwaas die bedacht heeft dat'ie er wel op moet, moet naar de dokter. Over degenen die het tolereerden zeg ik maar even niks ....
Ik weet niet of er een Ik Kies Bewust Vers-sticker moet komen. Mij lijkt dat te 'me too'. Maar dat het nou 'ns afgelopen moet zijn met Ik Kies Bewust op producten waar sowieso niks mis mee is, is zonneklaar. Verse groenten en fruit, gevarieerd gegeten zijn gewoon goed. Er mag wel eens wat meer keuze in de winkels komen. En - een voorbeeldje - lekkerder tomaten, want de lekkerste worden 'gemaakt' door een Nederlandse teler die het hele land kan beleveren, maar ze worden verkocht in Engeland. Tel uit je winst.
Waar lullen we toch over en waarom laat Vers zich onderplakkeren met een sticker die bedoeld is voor wat minder vermeukt houdbaar? Vers moet nodig 'ns uit de kast komen.
Pikant detail. De huidige voorzitter van het Productschap is Tjibbe Joustra. In z'n vorige baan was hij hoofd terrorismebestrijding. Dat lijkt me een nuttige ervaring voor z'n nieuwe ;-)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Via de achterkant nog wat zitten mailen met Close; Close is niet werkzaam binnen Food en weet eigenlijk te weinig van IKB (behalve dan dat hij het logo op producten heeft zien zitten). Met zijn toestemming plaats ik zijn reactie, nadat ik eerst in enkele zinnen geprobeerd heb de voors/tegens van IKB toe te lichten (nogmaals hij weet niet veel van IKB en vertrouwt de info die ik heb zelf heb gegeven) :
Jean-Paul Close : " Duidelijk. Het IKB logo dekt de gevoelslading niet en wordt gestuurd vanuit cosmetisch MVO belang van een aantal multinationals. Typische hebzucht manier om misbruik te maken van de ecologische solidariteit van de consument. Een logo mag dan ook niet productspecifiek zijn maar bedrijfspecifiek. Het gaat om de beleidsmentaliteit en authenticiteit, niet de uitvoering alleen. Dat geef je niet een keer maar evalueer je constant (een soort ISO9000 op multidimensionaliteit. Dat is overigens de manier waarop wij het aan willen pakken). Dit noem ik een paradigmaverandering. Ondernemerschap blijft de motor, niet de overheid. "
Of'ie kan tikken en surfen of niet maakt niks uit. De redactie wilde IKB niet in z'n zater- en zondagse rust storen, maar zal maandagochtend natuurlijk terstond een ouderwets telefoontje plegen om een reactie te vragen.
Daar beginnen we dan maar een nieuw lijntje mee, want deze is wel erg lang en ingewikkeld geworden. Ook foodlog.nl moet het zich niet willen permitteren om heel ver van de taal van 99% van Nederland af te gaan staan. In 'splendid isolation' worden de mooiste ideeen geboren, maar ze moeten wel communiceren.
Kan het Hoofd Communicatie van Ik Kies Bewust surfen en typen? Ik denk dat dit nu een uitgekiend moment -en ook in deze draad zelf- voor het Hoofd Communicatie is om met het forum van gedachten te wisselen. IKB 2.0 is hier zelfs geopperd dus het Hoofd Communicatie hoeft geen kogelvrijvest aan...
Overigens ben ik van mening dat de mogelijke ban volledig terecht zou zijn. Blijf af van Vers! Dit kan wel eens een smakelijke Food Fight worden. Uiteindelijk zou het zomaar kunnen dat er alleen maar winnaars uit de strijd komen...
Inmiddels zijn we wel heel ver weg van het onderwerp dat Nick in de eerste reactie zo mooi neerzette als omdraaiing van de werkelijkheid: "Er moeten geen neplogo's komen voor eerlijk voedsel als fruit, groente, vlees of vis, er moet een verbod komen op eerlijke logo's voor nepvoedsel."
We zitten inmiddels in de wijsbegeerte van het industriebeleid. De grote uitdaging is consumenten duidelijk te maken dat Ik Kies Bewust eigenlijk Ik Kies Minder Meukige Meuk betekent. Ook het hoofd communicatie van Ik Kies Bewust stelt zich die vraag, nu het Minder Meuk stickertje zodanig uit de hand is gelopen dat het ook op groenten en fruit zit.
Zo eenvoudig is de commnicatie-opdracht. Ook die van deze krant.
Wouter de Heij@
"Als je dat echter te lang doet dan merk je in de huidige maatschappij van globalisering dat er ineens ecologische en sociale verantwoordelijkheden ondergeschikt zijn geraakt en in de knel komen te zitten die de ooit zo stabiele groei-economie plotsklaps onstabiel en kwetsbaar maken. Deze les leren we nu voor het eerst in het menselijk bestaan juist omdat wij nog nooit te maken hebben gehad met de schaalgrootte van economisch ontwikkelingen wereld wijd"
Inderdaad.
En daarom gaat het niet uitsluitend om het ontwikkelen van een productie op basis van 'keur-modellen', maar zou parallel een studie gemaakt moeten worden de lopende socio-politieke doelen, die onherkenbaar een dwingende sturing trachten te geven 'hoe de onmondige en domme burger' in zijn voedingspatroon begeleid en geforceerd moet worden.
Er is geen fundamenteel verschil tussen een rookverbod en een 'verbod' op vermeende ongezond voedsel. Het labelen en forceren van grote bevolkingsgroepen richting een door technocraten beheerste voedselmarkt, zonder sociaal-maatschappelijke en politieke evaluatie op mondiaal niveau (incl. derde wereld) brengt de consument heel dicht bij een vorm van opgelegde voedingsdictatuur.
Labelen is per definitie een motie van wantrouwen in de consument, en brengt alleen profijt aan de op een schuldgevoel speculerende multinationale producenten, zonder garantie op gezondheid. Het is tevens een daad, waarbij een bevolking mogelijk onterecht verweten wordt, niet meer in staat te zijn haar eigen keuze te maken.
En als dat laatste het geval is, dan dient de food-techno-dictatuur daar extreem voorzichtig, en breed politiek gecontroleerd mee om te gaan.
Een invalshoek die vanwege haar politieke aard, hier wel eens tabu schijnt.