Niks van aan, lieten voedingsmiddelenkenners me weten. Nederland doet een heleboel, en Nederland kan niet zomaar keukenzout door Pansalt vervangen. Zout is namelijk niet alleen smaak maar ook houdbaarheid, veiligheid en stabiliteit van producten. Dat betekent dat er ook wat technologische hoogstandjes verzonnen en uitgevoerd moeten worden eer je zomaar alle zout kunt vervangen. En, zo vertelde men me, eet gewoon minder teveel. Dan krijg je ook minder zout binnen.
Er bestaat een helder en begrijpelijk geschreven rapport over zout dat hier al eens aan de orde kwam. Het werd gemaakt door Food & Nutrition Delta en is bedoeld om met name middelgrote en kleinere bedrijven te helpen om beter met zout om te gaan. Naast Pansalt, trof ik er aanmerkelijk meer dan 1 oplossing in aan. Kennelijk kan er dus heel veel mogelijk. Van een slager leerde ik ooit dat salie je varkensvlees zo lekker kruidt dat je niet meer naar zout taalt.
De nare werkelijkheid wil dat het nieuwe Den Haag zelfhulpclubjes als Food & Nutrition voor minder inventieve bedrijven de nek wil omdraaien. Bezuinigingen, u-weet-wel. Nou ja, dan gaat het dus trager, want kleintjes kunnen nou eenmaal niet allemaal bedenken wat die paar grote jongens kunnen. Zo krijgt Charbon alsnog gelijk.
De kenners willen niet met hun namen in de krant of voor de camera. Ik sprak met hen af dat ze hier onder pseudoniem (dat worden vast Natrium, Kalium, Natrium1 en meer van dat soort fantasierijke namen) maar met het delen van hun inhoudelijke kennis mogen komen uitleggen waarom Charbon het te simpel ziet als zij maar komen vertellen wat er in Nederland allemaal aan geweldigs gebeurt op het gebied van zoutreductie, dat wil zeggen aan de reductie van Natrium (Na), dé bloeddruk en hartinfarctenboosdoener in ons voedsel.
Het zoutdebat is geopend en iedereen mag meekijken en -praten. Eindelijk gaan wat uit eerste hand leren wat er allemaal kan. Ik ben benieuwd wat er loskomt en stel uiteraard ook prof. Charbon op de hoogte. We willen het weten, want de eerste vragen naar de verkrijgbaarheid van Pansalt kwamen al binnen op de redactie.
Een paar opmerkigen: in Finland kost Pnsalt, voor een particuler, per kilo 5 euro.
Voor de industrie is de prijs 2,71.
In de discussie moeten we niet vergeten dat er argumenten zijn dat in 'het dieet'van ons een tekort aan Magnesium bestaat, en vermoedelijk ook aan Kalium. In beide componenten voorziet Pansalt.
Op 7 maart is een rapport van de Voedsel en Waren Autoriteit verschenen waarin wordt gemeld dat voor het jaar 2010 geen vermindering van het zoutgehalte in de industrieel bereide voeding is gerconstateerd.