De Engelse Telegraph tekende Vis' woorden op in een lang artikel. Ze zijn echter heel simpel samen te vatten: wij consumenten zorgen voor de 'waste' (volgens schattingen 50% van het beschikbare volume aan voedsel) omdat we er geen waarde aan hechten.

Wij?

Ja wij. Het overgrote deel van ons eten wordt weggegooid in restaurants en thuis. Aan het einde van de keten dus. Daarom is vast te stellen dat wij, consumenten, de daders zijn. Als we dat eten duur zouden moeten betalen, zouden we er wel voor zorgen dat we iedere vezel ervan zouden kunnen opeten.

De vraag is dan ook, wat de consequentie van die waarheid is: als het duurder maken van voedsel het waste-probleem oplost, is het dan gelegitimeerd om het bijv. tweemaal zo duur te maken? Het heeft geen enkel effect voor de rest van de economie, want als we de helft weggooien, dan zijn we even duur uit als wanneer we alles zelf opeten maar daar het dubbele voor betalen. Boeren, verwerkers, winkeliers en het milieu zouden in ieder geval stukken beter uit zijn. Er zijn dus alleen maar redenen vóór.
Wie is tegen en waarom?

Fotocredits: Bart Everson