Boven het interview (op pagina 26 van de Weekend Z&Z) prijkt de titel "De voedselindustrie lust hem rauw".

"Ze willen me in diskrediet brengen", zegt Pollan over de voedselindustrie. Die wil ons volgens hem volstoppen met fabrieksvoer vol vet, suiker en zout. In zijn nieuwe boek Een pleidooi voor écht koken pleit hij voor alles zelf klaarmaken. Liefst met ingrediënten uit eigen tuin. Het is dan ook aandoenlijk dat zijn interviewster Eva de Valk noteert dat de moestuin in huize Pollan wat verwaarloosd is. De schrijver is te druk en moet ook nog op boekenpromotietour naar Europa. Werken en zelf je eten produceren en ook nog eens klaarmaken zijn dingen die zelfs in het leven van een voedselactivist kennelijk nogal kunnen bijten.

In Cooked, zoals het nieuwe boek in het Engels heet, duikt hij in de wereld van het koken. Hij wil het weer interessant en spannend maken, zodat meer mensen zelf in de keuken aan de slag gaan. Het boek ontving kritiek omdat het juist een remedie tégen de Doe-Het-Zelf trend zou zijn. Pollan zou er in zijn boek een zo'n tijdrovende activiteit van maken dat hij de beginnende DHZ-kok juist afschrikt. Hij vertelt geen kookboek te hebben geschreven, maar een boek over kookcultuur. Mensen moeten er weer meer over weten, vindt hij. Ze mogen zelf kiezen wie hun eten klaarmaakt, als ze maar weten hoe en waarmee dat is gebeurd.

Als ze dat weten, gaan ze vanzelf om ander eten vragen. Dat is de facto wat Pollan beweert. En daar zou de voedingsmiddelenindustrie tegen zijn? Dat is, welbeschouwd, een heel rare stelling. De voedingsmiddelenindustrie heeft alle belang bij vernieuwing want nieuwe vraag is extra winstgevend. Er is immers nog niet zoveel van en dus levert het extra veel op.

Ook deze voedselschrijver heeft het nogal eens druk. Zo druk dat hij even naar AH of de Hema loopt om daar één van de geweldige maaltijdsalades te halen. Ik ben soms oprecht verbaasd over de prijs waar ik die voor mag meenemen. Een uitstekende salade met vlees, een prima onversuikerde saus en net genoeg koolhydraten om de maag van een nog-niet-helemaal paleo blij te maken voor een een euro of 4. Hoe is het in godsnaam mogelijk?

Volgens mij zijn de verkopers van etenswaar hartstikke voor. Vers is een trend die ze allang hebben opgepakt. Ze hebben prima begrepen dat we het niet zelf kunnen klaarmaken, maar wel anders willen als het maar aantrekkelijk is. Mijn vraag: waar zijn de eerste schrijvers die de lekkerste kant-en-klaar verse maaltijden van de supers, thuisbrengdiensten en La Placen met elkaar vergelijken? Niet alleen in smaak, maar in alle opzichten, van grond tot mond en de gemaakte keuze voor de ingrediënten. Dat zou de Nederlandse variant van Cooked zijn. Ik denk dat genoemde verkopers er dolblij mee zouden zijn.

Alweer een Amerikaans boek dus. Het gaat uit van de zogenaamde 'food desserts' in de VS waar geen vers meer te krijgen is. Bij ons groeit het vers aanbod als kool - loop AH en de Hema maar eens binnen. Hier is het boek een rare 'misfit'; we zijn anders of verder en toch loopt foodbewust Nederland er achteraan.

By the way, wat was er eigenlijk mis met Over Eten & Koken van Harold McGee? Dat is echt een geweldig boek over wat koken is. Pollan kon het hooguit dunnetjes over doen. Daarmee bewijst hij zijn opgebouwde naam die gebaseerd is op zijn zowel originele als pertinente blik op de werkelijkheid geen dienst.

Fotocredits: titelpagina Een pleidooi voor echt koken, uitsnede, Arbeiderspers

Een pleidooi voor écht koken is via deze link te bestellen bij Bol.com
De originele Engelstalige uitgave van Cooked (hardcover) is op dit moment in de aanbieding en via deze link bij Bol.com te bestellen.
Daar is ook te bestellen het nog altijd magistrale Over Eten & Koken van Harold McGee, in de nieuwe (2013) Nederlandse hardcoveruitgave, via deze link.