Het eten van producten met 'snelle suikers' - zoals wittebrood, bagels, rijst en croissants - zou de kans op longkanker significant vergroten. Het onderzoek werd uitgevoerd om vast te stellen wat de oorzaak is van longkanker bij niet-rokers en mensen die nog nooit hebben gerookt.
Volgens de onderzoekers van de University of Texas is longkanker duidelijk geassocieerd met de consumptie van producten met een hoge Glycemische Index (GI). Het zou dus gaan om producten met zogenaamde 'snelle suikers' die in hoog tempo in de bloedbaan worden opgenomen.
Mensen met de hoogste inname van hoge GI-producten bleken in het onderzoek een 49% hogere kans op longkanker te hebben dan mensen die de meeste lage GI-producten eten. Bij mensen die nog nooit gerookt hadden lag die kans nog hoger. Een lagere opleiding bleek de hogere kans op longkanker te versterken. Dat zou te maken kunnen hebben met het feit dat lagere opleidingen zorgen voor lagere inkomens. Mensen met lagere inkomens in de VS hebben veelal een ongezond, door veel snelle suikers gedomineerd eetpatroon.
Er is geen oorzakelijke relatie tussen 'het eten van wittebrood' en longkanker vastgesteld. De onderzoeksresultaten en interpretatie daarvan door de onderzoekers wijzen er niettemin op dat een menu dat bestaat uit voornamelijk op koolhydraten gebaseerde dikmakende voeding tevens de kans op longkanker zou vergroten.
Het onderzoek staat vooralsnog in een onduidelijke relatie tot de resultaten van observationeel epidemiologisch onderzoek. Professor Ellen Kampman (WUR) is gespecialiseerd in de relatie tussen voeding en kanker. Zij liet ons weten dat het World Cancer Research Fund uitgaat van een "een inverse associatie tussen BMI en longkanker. Dus hoe hoger de BMI [de maat die de relatie tussen gewicht en lengte aangeeft, red] hoe lager het risico op longkanker. Hiervoor is geen mechanistische verklaring en het kan goed zijn dat dit wordt veroorzaakt door ‘reverse causation’. Dat betekent dat mensen wellicht al ongediagnosticeerde longkanker hadden en daardoor gewicht verloren. Ook roken kan deze inverse relatie verklaren, omdat rokers over het algemeen ook lichter zijn."
Wat ik ontzettend graag van Jaap Seidell zou willen horen is zijn reactie op Dennis #04.3. Hoe kan het toch gebeuren dat we steeds weer dit soort interpretatieverschijnselen naar ons hoofd geslingerd krijgen als het nieuwste en absoluutste resultaat van voedingsonderzoek?