Neurowetenschappers van de University of California, San Francisco, richtten zich op het verstoren van de relatie tussen het geheugen en de alcoholprikkel. Ze publiceerden hun onderzoek in Nature Neuroscience.
Het uitgangspunt was de zogenaamde 'mTORC1 pathway'. Dit proces maakt verschillende eiwitten die allerlei fysiologische functies reguleren, waaronder het geheugen en leerprocessen. Eerdere onderzoeken hadden al aangetoond dat de drug rapamycine, die ingrijpt op de mTORC1 pathway, bij drugsverslaving en posttraumatische stress een soort geheugenblokkade veroorzaakte. Voor dit onderzoek kregen ratten een gedurende 7 weken een mengsel van water en 20 procent alcohol te drinken. In die tijd raakten ze daaraan verslaafd. Daarna kregen de ratten 10 dagen lang alleen maar water. Iedere rat kreeg dagelijks 1 druppeltje van het alcoholmengsel. Daarna kregen sommige van de ratten rapamycine en de controlegroep niet, plus de mogelijkheid om door middel van het indrukken van een hefboom weer aan het alcoholmengsel te komen. Ratten die met rapamycine behandeld waren bleken dat veel minder frequent te doen dan de onbehandelde ratten.
In The Scientist zegt onderzoeksleider Dorit Ron dat niet vaststaat welke specifieke herinnering ze met met de rapacymine-behandeling verstoren, maar dat het voor de hand ligt dat het er een is die geur en smaak linkt aan de genoeglijke effecten van het drinken van alcohol.
De onderzoekers zijn niet van plan hun bevindingen op mensen uit te proberen. Charles O’Brien, directeur van het Center for Studies of Addiction van de University of Pennsylvania, denkt daar anders over: "Ik zou dit dolgraag in mijn patiënten uit willen proberen, zodra vastgesteld is dat het veilig is". Een pil om van je verslaving af te komen - da's pas echt een wonderpil.
Fotocredits: "It's true - the answers really aren't at the bottom....", uitsnede, James Hill
Het uitgangspunt was de zogenaamde 'mTORC1 pathway'. Dit proces maakt verschillende eiwitten die allerlei fysiologische functies reguleren, waaronder het geheugen en leerprocessen. Eerdere onderzoeken hadden al aangetoond dat de drug rapamycine, die ingrijpt op de mTORC1 pathway, bij drugsverslaving en posttraumatische stress een soort geheugenblokkade veroorzaakte. Voor dit onderzoek kregen ratten een gedurende 7 weken een mengsel van water en 20 procent alcohol te drinken. In die tijd raakten ze daaraan verslaafd. Daarna kregen de ratten 10 dagen lang alleen maar water. Iedere rat kreeg dagelijks 1 druppeltje van het alcoholmengsel. Daarna kregen sommige van de ratten rapamycine en de controlegroep niet, plus de mogelijkheid om door middel van het indrukken van een hefboom weer aan het alcoholmengsel te komen. Ratten die met rapamycine behandeld waren bleken dat veel minder frequent te doen dan de onbehandelde ratten.
In The Scientist zegt onderzoeksleider Dorit Ron dat niet vaststaat welke specifieke herinnering ze met met de rapacymine-behandeling verstoren, maar dat het voor de hand ligt dat het er een is die geur en smaak linkt aan de genoeglijke effecten van het drinken van alcohol.
De onderzoekers zijn niet van plan hun bevindingen op mensen uit te proberen. Charles O’Brien, directeur van het Center for Studies of Addiction van de University of Pennsylvania, denkt daar anders over: "Ik zou dit dolgraag in mijn patiënten uit willen proberen, zodra vastgesteld is dat het veilig is". Een pil om van je verslaving af te komen - da's pas echt een wonderpil.
Fotocredits: "It's true - the answers really aren't at the bottom....", uitsnede, James Hill
Klopt, het staat allemaal ook in het boekje "Laat je niet volvreten" van David A.Kessler die het een paar jaar geleden ook al schreef met onderzoek bij ratten met suikers. Je hersenen willen steeds maar opnieuw bevredigd worden met dat genotsgevoel waardoor een stofje wordt aangemaakt, ben de naam ervan ff kwijt sorry, en dat stofje zorgt ervoor dat je steeds meer wilt, dus steeds opnieuw dat genotsgevoel. Het is hetzelfde stofje wat aangemaakt wordt bij roken en drugsgebruik, zorgt allemaal voor verslavingen aan roken, drank, drugs, chips, koekjes, chocola enz enz enz, zelfs bananen kunnen dezelfde reactie opwekken, want als je hersens steeds maar weer zeggen dat het erg lekker is kan je overal wel verslaafd aan raken. Ik zie mezelf overigens liever verslaafd aan bananen dan aan chips ofzo.
Wat ik niet begrijp is dat dit soort studies steeds maar weer opnieuw gedaan moeten worden als een 'ander' het al gevonden heeft wat verslavingen veroorzaakt??? Zal wel met geld te maken hebben?