Grasland beslaat ongeveer twee derde van het wereldwijde landbouwareaal. Veel van dit grasland wordt niet of amper beheerd, met uitzondering van een aantal landen in het noordwesten van Europa, waaronder ook Nederland. Zonder bemesting verliest grasland met de jaren in toenemende mate aan productiviteit doordat het meer fosfaat verliest dan wordt aangevoerd via bemesting. In landen in Azië en Afrika wordt mest gebruikt als bouw- of brandstof en zelfs van het grasland afgevoerd. Die afname van productiviteit van graslanden zorgt voor een toenemende druk op veevoergewassen. Door het grasland rechtstreeks te bemesten is die ontwikkeling te vermijden.
Een verviervoudiging van de fosfaatbemesting kan echter schadelijke gevolgen hebben voor het milieu en vraagt om een zorgvuldige aanpak. Marissa de Boer van SusPhos van de Vrije Universiteit van Amsterdam vertelde BBC News: “Een verviervoudiging van het fosfaat zal grote negatieve gevolgen hebben voor het milieu en vooral voor mariene ecosystemen. Uitspoeling van fosfaat van landbouwgrond naar rivieren en uiteindelijk de zee leidt tot ongecontroleerde algen groei en zogeheten 'dead zones'.”
Co-auteur Martin van Ittersum stelt dat de problemen beheersbaar zijn en dat bewustwording op dit moment het belangrijkst is. "We hebben het nu nog over bescheiden hoeveelheden, ik denk niet dat de milieurisico's erg groot zijn. We moeten het zorgvuldig doen, we moeten ons afval recyclen en er voor zorgen dat zo min mogelijk fosfaat in onze rioleringen terecht komt."
Waar het benodigde fosfaat vandaan moet komen, is nog een uitdaging. Er is namelijk een dreigend fosfaattekort wereldwijd.
Grappig Harry dat je dit schrijft nu van Dam weer een poging doet om dat fosfaatplafond naar beneden te doorbreken (want is geen glazen plafond), over die popularisering: dat heeft team de Wit jaren 1980 wel goed aangepakt, ik herinner mij allerlei educatief materiaal, fraaie tekeningen (van vette en magere koeien) volgend op hun Sahelstudies over nomaden en vleesproduktie. Het is wel een ver van ons bed show, de theorie van Wallerstein dat de wereld centripetaal in elkaar steekt, met een te rijk/vet wordend noorden en een uitmergelende rafelrand elders (Sahel betekent ook rand) lijkt eens te meer te worden bevestigd. Ik kocht in Nrd Kenia vaak een schaap van de Orma nomaden daar voor een barbecue, en een keer een koe voor dorpsfeest, het fosfaat daarvan zal wel met de Tanarivier afgespoeld zijn in zee, de Kenyan Meat Company was gesticht (door de Engelse koloniale regering) in een gebied waar die kuddes makkelijk heen gedreven konden worden (het Chicago van Kenya dus), dus er was een forse export van vlees en nutriënten, ook van die nomaden en kleine veehouders. Mest van die veekuddes werd niet verzameld voor boeren, maar deels verbrand om muggen te verjagen. Elke kilo kunstmest op die halfwoestijnen gegooid zou een verlies zijn geweest voor de gooier (5 a 10 ha nodig per dier), vandaar dat de Wit die vliegtuigen als regeringsplan propageerde, al wist hij wel dat dat nooit uitgevoerd zou worden, denk ik. De tijd dat wij als Westen ons kunnen bemoeien met de zaken daar liep jaren 1980 ten einde, de nieuwe bemoeienis is land grabbing van niet westerse landen. Het is roofbouw op lange termijn, dus wij maken niet meer mee hoe het eindigt.