'Welk merk voorziet uw huis het hele jaar van uitstekend water?', vraagt een Sedifposter. Hierop is een metalen kraan te zien waarop de plastic dop van een waterflesje is gemonteerd. Een hand draait aan de dop waardoor er water uit de kraan komt.
Een andere advertentie van Sedif refereerde aan de hoeveelheid afval die fleswater oplevert. 'Welke producent levert elke dag één biljoen liter water, maar niet één flesje?' Dit schoot Piere Papillaud, voorzitter van Groupe Neptune, in het verkeerde keelgat. Neptune, die onder meer het merk Cristaline exploiteert, heeft kwart van de Franse fleswatermarkt in handen. 'Ik kon er niet tegen dat nutsbedrijven hun water met dat van mij vergeleken', zegt hij in The Wall Street Journal.
Frankrijk herbergt zowel twee van de grootste kraanwaterbedrijven ter wereld, Veolia Environnement SA en Suez SA, als twee van de grootste fleswaterfabrikanten, Danone SA en Nestlé Waters.
bron: Distrifood
Wouter: Ik kan me uit Fidji geen tafelwater herinneren. flessenwater is een zuiver Europees fenomeen, plus een deel van Afrika. In de rest is het de kan met "Ice water". Maar misschien eisen de Europese toeristen nu ook al overal flessenwater, de angstkuikens.
In Suriname heb ik nog onversneden rivierwater uit de Marowijne gedronken, benedenstrooms Albina en Saint Laurent. De bevolkingsdruk is er zodanig laag dat er geen enkel statisctisch risico bestaat.
Water was er in Fidji voor de thee, het land had ook een uitstekende brouwerij (Fiji Bitter) en de wijn uit Australië stroomde er rijkelijk. De nationale drank is Ya(n)qona, elders kava genoemd, een modderachtig bedwelmend (waterig)uittreksel van de Piper methysticum.
O en misschien lijkt Fidji wel ver, maar ik erger mij ook aan dat San Pellegrino snobisme in mijn eigen landje. Wanneer een kelner mij zo'n fles voorzet, wijs ik hem af en vraag ik Spa Barissart. De meeste kelners voelen zich dan verongelijkt, hebben ze niet in huis (te goedkoop?)