Patissier Patty Smolders en haar man, bakker Ralph Bond, liggen er niet wakker van dat ze moeten opstaan als andere mensen net naar bed gaan.
Bij Ralph gaat als eerste de wekker af. Van vrijdag op zaterdag start hij zelfs al om middernacht, om brood te maken. Patty begint drie uur later, met het ebak. Ze zegt, 'Het is onze eigen keuze, we willen nu eenmaal warm broode ne verse tompoucen verkopen. Om acht uur moet de winkel ingericht zijn.'
Ze vinden het niet vreemd om in het donker te werken. Dat hoort erbij. Ze hebben er geen hekel aan aan om voor dag en dauw op te staan. 'Het maakt me niets uit dat anderen nog slapen, de sfeer is 's nachts bijzonder,' vertelt Patty. 'Af en toe wordt er op het raam geklopt of roepen mensen wat tegen je.' Ze weten precies wanneer Tivoli dichtgaat. Diep in de nacht loopt er dan plotseling heel veel volk vanaf de Oudegracht langs hun pand op de Lijnmarkt/hoek Boterstraat. Ze zien 's nachts dronken mensen voorbijwaggelen, horen geschreeuw. Taxi's rijden door de straat, schoonmakers gaan panden in, de eerste vrachtwagens komen voor half zeven al goederen afleveren.
Niet bang
In de donkere uren gebeuren andere dingen dan overdag, weten ze. Zelf hebben ze met Pasen een inbraak gehad. 'Ik heb niemand gezien verteld Smolders, 'maar de zijdeur was geforceerd en de kluis stond open.' Daarna hebben ze de doorgang van de bakkerij naar privé afgesloten. 'We dachten altijd: Dit is een bakkerij, wat valt hier nu te halen?' Eenmaal heeft het (banket)bakkersechtpaar een dief betrapt die probeerde de onbreekbare winkelruit van overbuurman Petit Bateau kapot te maken. Ze hoorden de buurvrouw gillen en gingen op de jongen met zijn scooter af. 'Die had daarna wel pijn, vermoed ik.' Patty Smolders is niet bang aangelegd. 'Als ik een alarm zou horen, pak ik een mes.' Zij zijn ochtendmensen. Niet eens noodgedwongen. Bond & Smolders kunnen intens genieten als ze zondag om acht uur na het ontbijt de de stille Binnenstad lopen. Bond 'Dan is Utrecht op z'n mooist. Jammer hoor, dat die unieke sfeer door de koopzondag niet de hele dag aanhoudt.' Soms valt het regime Ralph en Patty niet mee. Doordeweeks liggen ze rond tien uur op bed, vrijdag al om zeven uur. vooral in de zomer, als het nog lang licht is en het leven buiten tot in de late uurtjes doorgaat, wil de slaap vaak niet direct komen. Zelfs niet met rolluiken.
Bakplaten
Patty Smolders is 43, ze heeft altijd gezegd dat ze dit werk tot haar 50ste wil doen. Niet vanwege de rare werktijden, maar omdat het fysiek zwaar is, steeds maar dat tillen van dei bakplaten en die warmte van de oven.
Of een van haar twee puberzonen te zijner tijd de zaak zal overnemen? Dat is nog niet bekend. Ze dringen er ook niet op aan. Maar mocht het zozijn, dan is één van de twee alvast gewend aan 'werken' in het donker. 'Hij doet aan wedstrijdzwemmen en ligt 's ochtends tegen zessen al in het water. Die is gewend aan vroeg opstaan.'
Fotocredits: de entreedeur en gevel van Bond & Smolders aan de Lijnmarkt in Utrecht, Foodlog Media
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in De Binnenstadskrant van de Stad Utrecht, februari-maart 2014
Bij Ralph gaat als eerste de wekker af. Van vrijdag op zaterdag start hij zelfs al om middernacht, om brood te maken. Patty begint drie uur later, met het ebak. Ze zegt, 'Het is onze eigen keuze, we willen nu eenmaal warm broode ne verse tompoucen verkopen. Om acht uur moet de winkel ingericht zijn.'
Ze vinden het niet vreemd om in het donker te werken. Dat hoort erbij. Ze hebben er geen hekel aan aan om voor dag en dauw op te staan. 'Het maakt me niets uit dat anderen nog slapen, de sfeer is 's nachts bijzonder,' vertelt Patty. 'Af en toe wordt er op het raam geklopt of roepen mensen wat tegen je.' Ze weten precies wanneer Tivoli dichtgaat. Diep in de nacht loopt er dan plotseling heel veel volk vanaf de Oudegracht langs hun pand op de Lijnmarkt/hoek Boterstraat. Ze zien 's nachts dronken mensen voorbijwaggelen, horen geschreeuw. Taxi's rijden door de straat, schoonmakers gaan panden in, de eerste vrachtwagens komen voor half zeven al goederen afleveren.
Niet bang
In de donkere uren gebeuren andere dingen dan overdag, weten ze. Zelf hebben ze met Pasen een inbraak gehad. 'Ik heb niemand gezien verteld Smolders, 'maar de zijdeur was geforceerd en de kluis stond open.' Daarna hebben ze de doorgang van de bakkerij naar privé afgesloten. 'We dachten altijd: Dit is een bakkerij, wat valt hier nu te halen?' Eenmaal heeft het (banket)bakkersechtpaar een dief betrapt die probeerde de onbreekbare winkelruit van overbuurman Petit Bateau kapot te maken. Ze hoorden de buurvrouw gillen en gingen op de jongen met zijn scooter af. 'Die had daarna wel pijn, vermoed ik.' Patty Smolders is niet bang aangelegd. 'Als ik een alarm zou horen, pak ik een mes.' Zij zijn ochtendmensen. Niet eens noodgedwongen. Bond & Smolders kunnen intens genieten als ze zondag om acht uur na het ontbijt de de stille Binnenstad lopen. Bond 'Dan is Utrecht op z'n mooist. Jammer hoor, dat die unieke sfeer door de koopzondag niet de hele dag aanhoudt.' Soms valt het regime Ralph en Patty niet mee. Doordeweeks liggen ze rond tien uur op bed, vrijdag al om zeven uur. vooral in de zomer, als het nog lang licht is en het leven buiten tot in de late uurtjes doorgaat, wil de slaap vaak niet direct komen. Zelfs niet met rolluiken.
Bakplaten
Patty Smolders is 43, ze heeft altijd gezegd dat ze dit werk tot haar 50ste wil doen. Niet vanwege de rare werktijden, maar omdat het fysiek zwaar is, steeds maar dat tillen van dei bakplaten en die warmte van de oven.
Of een van haar twee puberzonen te zijner tijd de zaak zal overnemen? Dat is nog niet bekend. Ze dringen er ook niet op aan. Maar mocht het zozijn, dan is één van de twee alvast gewend aan 'werken' in het donker. 'Hij doet aan wedstrijdzwemmen en ligt 's ochtends tegen zessen al in het water. Die is gewend aan vroeg opstaan.'
Fotocredits: de entreedeur en gevel van Bond & Smolders aan de Lijnmarkt in Utrecht, Foodlog Media
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in De Binnenstadskrant van de Stad Utrecht, februari-maart 2014