De reden voor de opstelling is commercieel. Melk als gewoon wit spul uit willekeurige welke koe, kan niet meer in Zwitserland geproduceerd worden. Daar zijn de productiekosten te hoog voor. Dan dus maar liever terug naar lagere producties in liters en hogere opbrengsten in geld. Volgens Boerderij zei Frefel het zo: "alleen als de Zwitserse producent beantwoordt aan het beeld en de beleving die de consument bij de Zwitserse zuivel heeft is de hoge melkprijs in stand te houden."
De Nederlandse boeren zetten in op minder maar grotere bedrijven en meer productie zonder eigenheid. Daarmee willen ze produceren voor de wereldmarkt die gevoed zou moeten worden. De Zwitserse retailer zegt dat zijn boeren beter minder voor meer kunnen gaan maken omdat ze anders in de vrije markt het risico lopen helemaal te moeten stoppen. Dat is een opzienbarende uitspraak, die zowel in boeren- als in supermarktland opzien zou moeten baren.
Overigens, een boer vertelde tijdens hetzelfde congres dat de supermarktman zich zorgen voor niks maakt en oplossingen verzint voor niet-bestaande problemen. Na de afschaffing van de quota en de liberalisering van de Zwitserse markt redden de boeren het prima, volgens deze boerenvoorman. Misschien zei de supermarktman dus wel: mocht je straks komen klagen, dan weet je dat je niet bij mij moet wezen.
Het verschil zit hem in het DNA, is dus iets genetisch, betekent dat dat de oudere rassen die melk met ander eiwit leveren? Zou wel logisch zijn, want waarom al die andere veranderingen wel en niet die van de melk kwaliteit? In NL zijn niet erg veel oudere rassen (zoals Lakenvelder, Witrik) maar in buitenland, berggebieden, Midden Oosten wel. Iets voor de fokkerij?
Wat me (met Theo) ook verbaast: al die snijmaïs die de laatste 50 jaar in het rantsoen gestopt wordt (in Zd Europa pas zo,n 20 jaar), wat heeft dat voor invloed op de eiwit- en vetstructuur? !
(sorry, bedoeld voor recenter draadje over A2 melk!).