De kennis is aanwezig
The Washington Post schrijft over een onderzoek door het Rudd Center for Food Policy and Obesity van de University of Connecticut waaruit blijkt waarom ouders hun kinderen suikerhoudende dranken blijven voorzetten. Ze worden door marketingtrucs op het verkeerde been gezet.
Je moet naar de ingrediëntendeclaratie kijken. Is het eerste suiker, leg het dan terugVoor het onderzoek vulden 982 ouders een online vragenlijst in. Ze gaven aan of en zo ja welke suikerhoudende dranken ze de voorafgaande maand gekocht hadden. Maar liefst 96% van de respondenten bleek voor hun kind suikerhoudende drank gekocht te hebben. Uit de zes mogelijke categorieën – fruitdranken, frisdrank, sportdrankjes, water met een smaakje, energiedrankjes en ijstheeën – bleken de ouders hun kroost gemiddeld dranken uit 2,9 daarvan voorgezet te hebben. Fruit- en frisdranken waren het populairst.
Wanneer de ouders aan moesten geven welke dorstlesser volgens hen het gezondst was, koos bijna iedereen voor 100% sap en melk. De meeste ouders weten dus wel dat al die zoete drankjes niet goed zijn voor hun kinderen. Opvallend was wel dat de ouders de dranken die ze als ‘gezond’ benoemden, zoals Vitamin Water (56%), niet kochten voor hun kind.
Verpakkingsmisleiding
Als de kennis wel aanwezig is, waar gaat het dan mis? Volgens de onderzoekers komt dat door de verpakkingen. Op de verpakkingen staan kreten en uitspraken die bijdragen aan mispercepties bij de kopers. Het blijkt dat 1 op de 3 ondervraagden specifiek zoekt naar vermeldingen als 'weinig calorieën', 'natuurlijk', 'vitamine C' en 'antioxidanten' bij hun keuze. Op de verpakkingen die ouders als 'gezond' bestempelden staan die claims vermeld.
Jennifer Harris, een van de onderzoekers, zegt: “hoe meer gezondheidsclaims er op een verpakking staan, hoe ongezonder het product is. Je moet de voorkant negeren en bij de ingrediëntendeclaratie kijken. Is het eerste suiker, leg het dan terug.”
Het onderzoek is gepubliceerd in Public Health Nutrition.
Fotocredits: 'tropicana – old and new', j_lai
Fred, hoe reageer jij op het verschil - én de impact daarvan - tussen de feitelijke en de psychologische realiteit waar Julie-Anne op wijst?