Groei je met veel geleend geld, dan investeer je in kwetsbaarheid. Je speelt een zeer riskant spelHoog vakmanschap
Die definieert hij als volgt: “Ze zijn zo veel mogelijk zelfvoorzienend. Ze telen eigen voer, de eigen mest gaat naar het land, ze fokken hun eigen vee op, de kringlopen staan centraal. Ze werken aan de vorming van eigen vermogen. Hun variabele en vaste kosten zijn laag. Het vakmanschap is zeer hoog.”
Boerderij schrijft: Volgens het handboek van de economie moet je groeien. Stilstand is achteruitgang.
'Speelruimte'
Van der Ploeg zegt terug: “Het zit in elke boer om zijn bedrijf door te ontwikkelen. Dat is verkleefd met zijn boerentrots. Maar het gaat om de manier waarop. Groei kan, maar dan stap voor stap, of spant voor spant en niet stal voor stal. Groei moet je het liefst realiseren met eigen financiële middelen. Het is eigenlijk ouderwets werken. Zorg eerst dat de boel op orde is en zet er dan een spant bij. Groei je met veel geleend geld, dan investeer je in kwetsbaarheid. Je speelt een zeer riskant spel.
Een combinatie van ministerie, agribusiness, coöperaties, banken, Wageningen en vooral LTO brengt boeren van de wijsAls je als ondernemer wat wilt, heb je speelruimte nodig. Degenen die die speelruimte hebben opgeofferd, raken in de knel. Ze komen helemaal vast te zitten.”
'Vaktribune'
De boeren die hun speelruimte hebben opgeofferd, zijn volgens Van der Ploeg ten prooi gevallen aan de "vaktribune van deskundigen." Hij preciseert wat hij daarmee bedoelt: "een combinatie van ministerie, agribusiness, coöperaties, banken, Wageningen en vooral LTO. Dat is onderhand de actiegroep voor grote boeren. Van de industrie begrijp ik die voorkeur voor groot wel. Je hebt als bedrijf liever een grote leverancier dan een stel kleinere. Die vaktribune brengt boeren van de wijs.”
Fotocredits: Jan Douwe van der Ploeg, tussenboerenbuur.nl
Jan Peter: ik was in oktober in Roquefort, en daar ook met kaasmakers en schapenboeren gesproken, er zijn 2000 schapenhouders, melkprijs van 1 euro/lt of meer, alles al jaren helemaal tot in onderdelen geregeld en vrij grootschalig ook (300 schapen/bedrijf), kortom, ik was flabbergasted, ken jij dat systeem? Is het iets voor NL? Of zitten er toch ergens kinken in de kabel? Van vrije markt zijn ze daar niet zo gediend, en dat heeft ze geen windeieren gelegd, zo te zien dan! Onze Goudse en Edammer mag over de hele wereld nagemaakt worden, tjongejonge wat zijn wij toch liberaal en ruimhartig!