Het bericht van Chris van Alem dat vele kranten afdrukten, was gebaseerd op de uit de mond van Raadslid Herman Wijffels afgedwongen uitspraak dat – zoals hij het letterlijk zei – ‘het maar de vraag is’ of de grote multinationale voedingsmiddelen concerns voor een duurzamere wereld kunnen zorgen. Voedsel moet regionaal geproduceerd, verwerkt en verkocht worden. In dat wereldbeeld past geen multinationaliteit.
Even tevoren had Wijffels nog omstandig duidelijk gemaakt hoop te zien in bijvoorbeeld de inzet van Unilevers bestuursvoorzitter Paul Polman voor een duurzame bedrijfsvoering. In dergelijke bedrijven worden grote stappen gezet op weg naar een betere wereld. Logisch, want ze verkopen veel en ze rukken op in de armere delen van de wereld die rijker worden. Daarom gaf Wijffels aan er zelfs veel hoop in te zien. Een groot bedrijf is niet langer fout omdat het de macht heeft om grote volumes te controleren.
Die houding kom ik veel tegen onder groen, oud- en nieuwlinks en bewust denkende mensen. Zelfs onder mensen die je vroeger geitenwollensokken zou hebben genoemd voel ik 'm. Groot doet het goed. Groot verandert de wereld omdat het groot is en snel kan gaan. Dat zal ook gebeuren, want groot heeft het geld en overheden hebben geen idee hoe ze duurzaamheid zouden moeten sturen.
Desgevraagd heeft Wijffels twijfels. Iemand trok die uitspraken uit zijn mond. Hij was niet van plan dat zo hardop te zeggen. En nu staat alweer in de krant wat geitenwollensokken altijd al zeiden. Dat moet toch schrikken zijn.
Fotocredits: ANP
Ha Hans! Dat van die betonnen balken op de spoorweg leggen, da's eentje die ik onthoud. Klopt inderdaad helemaal. Vandaar dat ik ook pleit voor met naam en toenaam reageren, hier. Geen 'anonymous', want wie vanuit de industrie/handel na 5 jaar Foodlog de weg naar hier nog niet heeft gevonden, bedient zich van dezelfde betonnen balken. Alleen in dit geval om een eigen huis zonder vensters te bouwen. Ik mis betrokkenheid.
Ik las daarnet op de uitstekende blog van Toby Webb, over : "More with Less: Scaling Sustainable Consumption and Resource Efficiency", de duurzaamheidsstudie, die het Wereld Economisch Forum deze week presenteert.
"My only criticism is that whilst the report is superb on the challenges, it remains, like most of its ilk, short on solutions. "
"Future reports on business sustainability, in my view, need to recognise much more overtly that 'solving' the consumer demands conundrum is a misnomer in many ways: It will be up to Governments and companies to set the frameworks (by regulation and incentive and choice editing / product design/makeup) and whilst consumers will need educating and a growing minority care, they will not drive the revolution needed."
"I just hope the business organisations will recognise sooner, rather than later that they will need become much braver and more solutions-oriented on the governmental frameworks side: That's the only path forward at scale."
Citeren uit dit artikel doet de auteur onrecht aan, dus probeer het even te lezen. Verhelderend! Ook, omdat noch het WEF noch zelfs Toby Webb blijkbaar Polman ontdekt hebben, als duurzaamheidsaandrijver met concrete oplossingen. Misschien net wel omdat hij niet praat met Wijffels?