Drie jaar geleden publiceerde een onderzoeksgroep op het gebied van obesitas met o.m. vooraanstaande experts als David B. Allison en Louis J. Aronne een artikel in Critical Reviews in Food Science and Nutrition over 'tien mogelijke bijdragers aan de obesitasepidemie'. Meer dan 500 studies in zowel mensen als dieren werden door de projectgroep in hun onderzoek betrokken. Aronne publiceerde afgelopen oktober een verkorte versie in Abdominal Imaging waar Psychology Today een populaire eindejaarstoptien van maakte.
We worden dik(ker) door:
1. onze huidige voedselomgeving: er is steeds meer relatief goedkoop, hoog-calorisch eten (vol vet, suiker en zout) te krijgen (in de VS ook nog eens in enorme porties)
2. minder lichamelijke activiteit: we zitten meer achter de computer of naar de televisie te kijken, en vlak de technologische vooruitgang niet uit die ons onder andere afstandsbedieningen, roltrappen en electrische garagedeuropeners gebracht heeft.
3. minder slaap: we zijn de afgelopen eeuw steeds minder gaan slapen en veel mensen hebben een chronisch slaaptekort. Dat heeft effect op ons metabolisme, verschuivingen in onze circadiaanse klok zijn in verband te brengen met meer eten, gewichtstoename, diabetes en hartproblemen.
4. medicijngebruik: mensen zijn veel meer medicijnen gaan gebruiken en veel daarvan hebben gewichtstoename als bijverschijnsel: antidepressiva en andere medicijnen die de geestelijke gezondheid reguleren, medicijnen tegen hogebloeddruk en diabetes, de pil.
5. minder roken: stoppen met roken leidt vrijwel onvermijdelijk tot gewichtstoename, omdat roken invloed heeft op de stofwisseling.
6. blootstelling aan 'endocriene verstoorders': overal in onze omgeving komen inmiddels chemische stoffen voor die invloed hebben op onze hormoon- en vethuishouding: phtalaten, pesticiden, vlamvertragers, bisphenol A.
7. infecties: er zijn diverse virussen gevonden die gewichtstoename veroorzaken, zoals adenovirus 36. Ook veranderingen in de samenstelling van onze darmbacteriën kunnen ons dikker maken (wat doen antibiotica in je darmen)?
8. invloeden in de baarmoeder: de zogenoemde 'epigenetische effecten' van het gewicht van de moeder, waardoor de foetus te maken krijgt met over- of ondervoeding. Er zijn aanwijzingen dat wat er in de baarmoeder gebeurt later tot obesitas kan leiden.
9. oudere moeders: de leeftijd waarop vrouwen voor het eerst moeder worden loopt ook in de VS op, net als de aanwijzingen dat kinderen met oudere moeders vaker obees zijn.
10. stabiele omgevingstemperatuur: centrale verwarming en airconditioning maken ons metabolisme lui, het lichaam hoeft minder energie te besteden aan het aanpassen aan kou of warmte en dat leidt tot gewichtstoename.
Zou een Nederlandse top tien er wezenlijk anders uit zien dan deze Amerikaanse?
Fotocredits: smlp.co.uk
En de belangrijkste, hier vergeten reden; In alle voedingsadviezen word niet of nauwelijks rekening gehouden met ras, type mens, fase in je leven, ofdat je man of vrouw bent, of je misschien een genetische afwijking hebt, of je in de Kenia leeft of op de Noordpool. Het BMI is rücksichtlos. We moeten de aanbevelingen van de WHO en in diens verlengde liggende Voedingscentrum volgen. De Massaï en Innuït hadden al lang uitgestorven moeten zijn doordat ze lachwekkend weinig groente en fruit eten, veel te veel (walvis of robben) vet eten, geen visolie- of vitamine D pillen slikken. De grootste fout is het zoeken naar de schoenmaat die iedereen past. Het denken in stofjes die voor iedereen hetzelfde werken is als het Middeleeuwse zoeken naar de stof die lood in goud kan veranderen. De kleren van de Keizer zijn lowCarb gesponnen uit een suiker- vet- zout vrij garen, verrijkt met olijfolie, superstoffen en diverse vitaminen. De bevolking zelf zegt in toenemende mate dat de keizer "De Gezondheidsraad. Het Voedingscentrum, Het Kankervoorlichtingscentrum, de Voedingsdeskundigen en de ijverig schrijvende self made deskundigen op Foodlog poedelnaakt staan".