The story is much the same around major urban centres throughout the Philippines as once-rich farmland gives way to the developers, adding further pressure to a staple cereal crop consumed by half the world's population.
Maar dan las ik effe later dat elke dag in de Filippijnen 25.000 zakken rijst (1250 ton) verloren gaan omdat restaurants te grote porties serveren. Gezien een dreigend tekort aan rijst, vraagt landbouwminister Arthur Yap dan ook de porties te halveren.
Anders gaan eten, dan maar? Ons dieet versimpelen? Kleinere porties voor de Filippino's, Sri Lanka dat haar voor een Tobin-taks op koffie. (De Tobintaks is een wereldwijde antispeculatietaks op geldverrichtingen, die in België al gestemd is door het parlement, maar vooralsnog dode letter blijft, omdat - buiten Frankrijk en Canada, bijv. - iedereen er vies van is) Misschien ligt hier wel een deel van het antwoord op 'voedselschaarste'. Want het is een verdelingsvraagstuk.
Wat denken jullie van zo'n taks? Of moeten we eerder aan een taks op slecht bestuur denken?
In franstalig België was een Tobintaks, als "antwoord" op de voedselcrisis, eind april blijkbaar al goed voor enige publieke discussie. (Shame on me, dat ik dat toen gemist heb, maar ik lag met kiespijn in bed.) De Walen zijn altijd heftiger geweest in dingen als deze. Ik heb het hier allemaal nog es samengebracht.