Een ander soort olie
De nieuwste ontwikkeling? Een ander soort olie - olijfolie. In Texas zijn inmiddels zo'n 70 olijfolieboeren actief (in 2008 waren dat er nog 24), schrijft Bloomberg. Op dit moment, met de laagste prijsnotering voor ruwe olie in jaren, zien zij hun olijfboomgaarden tevreden aan. In 2013 plantten Texanen zo'n 500.000 olijfbomen. Eind volgend jaar zullen dat er zo'n 2 miljoen olijfbomen zijn. Die moeten een merkbare aanvulling gaan leveren aan de eigen Amerikaanse productie van olijfolie.
VS groot-importeur van olijfolie
De VS horen bij de grootste importeurs van olijfolie: 97% van de gebruikte olijfolie komt uit het buitenland, vooral Spanje en Italië, meldt de American Olive Oil Producers Association. Vorig jaar importeerde de VS voor $ 1,1 miljard aan olijfolie. Het kleine beetje dat in eigen land geproduceerd wordt, komt met name uit Californië. Daar werd de olijventeelt in de 17e eeuw geïntroduceerd door Spaanse missionarissen. Vorig jaar produceerde Californië zo'n 13,25 miljard liter olijfolie. Texas kwam daar met 57.000 liter ver achteraan.
'Hernieuwbare' olie
Van aardolie naar olijfolie brengt een nieuwe houding tot de aarde met zich mee. Het klimaat in (delen van) Texas leent zich uitstekend voor de van oorsprong mediterrane olijventeelt. Vandaar de toenemende belangstelling voor deze nieuwe olie-economie. In tegenstelling tot aardolie, is olijfolie echter 'hernieuwbaar'. Als de olijfbomen na 25 jaar niet productief meer zijn, kun je een nieuwe boomgaard aanplanten. Dat is met een aardolieveld nog nooit iemand gelukt en laat de nieuwe olieboeren hun stukje land koesteren in plaats van het alleen maar te gebruiken tot het 'op' is.
Fotocredits: 'oil green bottles', dahorsburg
Hendrik, dank voor je overduidelijk intense zorg om mij voor verdere dwaling te behoeden. Ik hou t maar kort: bomen is zilver, planten is goud. Ik heb echt wel iets met woorden. Zo is daar mijn kersverse blogpost over t Jaar van de Bodem. Die moest je maar niet lezen want daarin wordt t allemaal nog veel erger, met die levende bodem.
Ook ff aangestipt: de structurele verwarring - die ook bij jou alsmaar lijkt door te klinken - rond de lotgevallen van eindige nutriënten versus de ware pro-duc-tie in het organische spectrum.
Maar nog liever houd ik me bezig met daden, en met die van anderen. De praktijkbevindingen van genoemde Britse meneer zijn maar n voorbeeld. Snijden meer hout dan welke vracht aan citaten of visies ook, zeker van toen zulk praktijkonderzoek nog in de luiers lag. Als jij liever de werkelijkheid in boeken blijft zoeken, doe je ding. Voor wat zinnige dialoog maak ik tussen alle vermeend zinnige daden graag tijd. En daarom ben ik wel weer klaar met je. De groeten.