Niet alleen groeit de wereldbevolking, maar ook zal deze meer en meer in steden gaan wonen. Naar verwachting woont in 2050 75% van de mensheid (6,3 miljard mensen dan) in steden. Bentham stelt dat de ontwikkeling van steden dan ook een logische plek is om verbeteringen in te zetten: "Er zijn zulke enorme verschillen in verbruik van energie, water en voedsel in verschillende steden. Veel hangt af van de manier waarop die steden zijn ingericht. Als je kijkt naar grote Amerikaanse steden, dan zijn die heel wijds gegroeid. De gemiddelde Amerikaan gebruikt mede daardoor drie keer zoveel energie voor transport als de gemiddelde Europeaan. [..] Compacte steden zijn veel efficiënter. Met een goed openbaar vervoernet, of ruimte voor fietsers. Daarnaast zijn er veel makkelijker systemen te koppelen om afval te verminderen. Kijk naar Amsterdam dat de restwarmte van energiecentrales gebruikt voor stadsverwarming. Of de manier waarop afval wordt gerecycled - dat vermindert de druk op hulpbronnen enorm."
Dat steden niet maar zo kunnen doorwoekeren en er een andere landbouw nodig zal zijn om de steden te voeden kwam recent ook aan de orde in het interview door Dick Veerman met de Amerikaanse popster boer Joel Salatin. Salatin vertelt daarin dat hij ooit een balletje opgooide om steden veel kleiner te laten worden. De intelligentsia wil daar niet aan. Niettemin moeten steden worden beschouwd als fundamenteel onduurzaam omdat ze alle grond- en hulpstoffen naar zich toe trekken zonder dat de aarde die weer tot zich kan nemen zonder torenhoge energiekosten (die fossiel zullen blijven) en onnatuurlijke en daarom risicovolle kringloopinterventies.
Ik geef dan zelf maar even antwoord op #24. Rechts zie je een businessmodel die door jarenlange onderbetaling steeds meer richting export is gegaan. Ik heb die cijfers niet paraat, non of my business die kassen, maar reken er maar op dat juist door dit bestaande model men op ruim driekwart van de koolstof emissies komt. De weg terug betekent inleveren voor de Rotjeknorrers. Of ze dat zonder slag of stoot willen is maar de vraag. Ja, ik snap je drang tot overleven en self-denying prophecy is ons gegeven. Maar het blijft inleveren voor Rotjeknorrers.
Beide heren heb ik wel eens ontmoet, van Egmond zat bij en vriend in de klas en ook Ockels heb ik een paar keer aangehoord, ook bij hen is irrationaliteit niet te vermijden. Graancirkels overtuigen mij in het algemeen niet van het bestaan van other spaceships. Maar je hebt gelijk we moeten ergens beginnen en in alle gevallen is rationaliteit als eerste gevraagd.