De prachtige verpakking suggereert natuurlijke chips. Ze zouden zo in een hippe biowinkel kunnen liggen: het kleurgebruik (groen), olijfolie als basis voor een 'balanced diet', puur natuur ('only chips' en zeezout, geen kleur- en geurstoffen), nadruk op goede aardappelen en eigentijds gemaakte traditie.
Weinig vet (33% minder dan in een 'normaal bakproces') én olijfolie. Wat moet je nog meer? Het Voedingscentrum zou er zo een prijs voor geven.
We hebben ze geprobeerd. Ik had warempel het idee dat ze vulden en voelde niet de drang om de hele zak leeg te moeten eten (zoals bij 'normale chips' die daarop gemaakt zijn). Ze smaken trouwens lekker ouderwets gefituurd.
Zou het dan toch?
Of is dit nou de ultieme, niet wordnapping, maar complete soulnapping? De volledige virtualisering van mijn eetbeleving. Misschien wel een nieuw soort invasie van de bodysnatchers?
Prachtige, vrolijk stemmende (kerstmis!) verhalen over drie aardappeltelers in de Hoeksche Waard die zelf chips zijn gaan maken: www.ambachtelijkechips.nl
Met in een van de stukken een opmerking die me zeer aanspreekt. 'We wassen de chips niet vooraf, zodat het zetmeel er op blijft. Dat zorgt er voor dat minder vet in de chips doordringt.'
Ze claimen een vetgehalte van rond de 33 procent.
In alle kookboeken en ook in het aardappelboek van Alma Huisken staat dat je frieten eerst moet wassen voor je ze bakt. Er staat nooit bij waarom dat moet. Er wordt langs de straat wel beweerd dat ongewassen frieten aan elkaar kleven tijdens de bak.
Ik was mijn frieten en chips nooit. Ze kleven niet aan elkaar.
Vanavond weer!