De PvdA was wel voor, want het is nu volgens deze partij duidelijk dat zelfregulering niet werkt. De Lidl legt snoep niet uit zichzelf op niet-kleuterhoogte of niet-kassa-positie en Red Band maakt zijn snoepfiguurtjes niet zelfregulerend beige en grijs. Toch vinden de parlementariërs dat het kabinet het overgewichtprobleem voortvarender aan moet pakken. Hoe dan, Jan?
"In de Tweede Kamer tekende zich maandag geen meerderheid af voor een verbod op snoepreclame dat is gericht op kinderen. Alleen PvdA en SP zijn voor het plan, andere partijen willen niet verder gaan dan het uitoefenen van grote druk vanuit de overheid om dit te regelen. Ook het kabinet voelt niets voor een verbod. CDA’er Sabine Uitslag noemde een reclameverbod symboolpolitiek. In haar ogen zijn het vooral de ouders die uitmaken wat hun kinderen naar binnen werken. Daar komt nog bij dat een verbod op tv-reclame allerlei andere advertenties voor ongezond voedsel ongemoeid laat. Khadija Arib (PvdA) wees erop dat de Consumentenbond en de voedingsindustrie al jaren in de clinch liggen over de snoepreclame. Het lukt ze maar niet daar een afspraak over te maken. Ze concludeert dat zelfregulering niet werkt. Coalitiegenoot ChristenUnie vindt wel dat het kabinet het initiatief moet nemen om een overleg tot stand te brengen, maar denkt nu niet aan een reclameverbod. De Kamer vindt wel dat jongeren ook op school veel meer moeten bewegen, Over de hele linie vinden de partijen dat het kabinet het probleem van overgewicht wel wat voortvarender mag aanpakken. "
Meer bewegen is juist symboolpolitiek. Symtoombestrijding ook nog. Ouders gaan ook niet massaal via opvoedcursus hun kind op rantsoen zetten. Er is maar één oplossing: geen snoep onder de 18 en tot 20 jaar alleen met legitimatie. Of accepteren dat we allemaal Billie en Bessie Turfjes op zien groeien.
bron: Adformatie/ANP
Ik zal nog even de inleiding v.h.artikel weergeven.komt het bovenstaande misschien iets beter tot zijn recht.
Minder opvoeding is beter.Het basismateriaal is:Kind.
Helicopterouders dreigen hun kroost te smoren in hun tomeloze ambitie en beschermingsdrang.De hulpverlening en de overheid hanteren verschillende ,types, kinderen om ze weerbaar te kunnen maken.Het idee dat het kind maakbaar is,ondervindt steeds meer weerstand.Door Margreet Fogteloo.