De Russische importstop op voeding en agrarische producten uit westerse landen treft ook vis en zeevruchten. Rusland is een grote speler in de wereldvisserij: het staat vijfde op de wereldranglijst van visserijnaties met een totale vangst van 4,3 miljoen metrische ton (MT) aan vis. Daar steekt de Russische binnenlandse viskweek maar magertjes tegen af. Volgens Alexey Pchelintsev, manager van het Russische visbedrijf CJSC Strelets, produceerde het land in 2013 maar 140.000 MT aan kweekvis, meldt SeafoodSource. Daarmee reikt Rusland niet verder dan de 38e plaats op de wereldranglijst van viskweekoutput.

State Aquaculture Plan
Daar gaat, als het aan de Russische autoriteiten ligt, snel verandering in komen. De Europese en Amerikaanse vissers die denken dat de boycot na een jaar wel weer over zal zijn en dat dan alles naar het normale terugkeert, kunnen nog lelijk opkijken. De Russen importeerden voor de ban werd afgekondigd 587.848 MT aan vis en zeevruchten, met een geschatte waarde van 1,1 miljard euro. Om die wegvallende importen op te vangen, heeft de Federal Fisheries Agency (Rosrybolovstvo) een 'State Aquaculture Plan' geïmplementeerd. Het plan wil via een tussenstap van 200.000 MT in 2017 naar een uiteindelijke productie van 410.000 MT in 2020 toegroeien.

Van 22 naar 28 kilo vis per capita
“Aquacultuur wordt door de Staat gezien als een van de belangrijkste manieren om een grotere vis-onafhankelijkheid te bereiken. De overheid is van plan nieuwe en bestaande projecten te subsidiëren en ook de verwerkingsinfrastructuur neer te zetten die nodig is om deze sector van de economie te ontwikkelen", zegt Pchelintsev in SeafoodSource. De overheid rekent er ook op dat de binnenlandse visconsumptie gaat stijgen. In 2013 aten de 143 miljoen Russen samen 2,1 miljoen MT vis en zeevruchten, waarvan naar schatting 1 miljoen MT aan importvis. Dat komt neer op 22 kilo per persoon. Het streven is deze consumptie per capita in 2020 op 28 kilo per persoon te krijgen. De overheid denkt dat uiteindelijk een '80-20 verdeling tussen binnenlandse productie en import haalbaar is'. Wel moet Rusland er nog in slagen veel meer toegevoegde waarde te creëren, zegt Pchelintsev.

Fotocredits: Thomas Claveirole