De compensatie voor de Russische voedselboycot die president Poetin inzette tegen onder meer de Nederlandse tuinbouw en fruitsector wordt voortgezet in 2015. Dat maakte het ministerie van Economische Zaken vanmiddag bekend.
Per 1 januari 2015 komt nieuw budget beschikbaar om de volgende producten waarvoor de export naar Rusland is weggevallen, te compenseren:
- 24.650 ton tomaten, wortelen, paprika's, komkommers en augurken
- 9.700 ton hardfruit (appelen en peren).
Deze volumes zijn vastgesteld op de basis van de reële exportcijfers naar Rusland over de afgelopen drie jaar. Om te voorkomen dat de tuinders alle compensatie meteen opvragen, is hun tonnage in 2 delen verdeeld. In het begin van het jaar zijn er immers weinig kasgroenten.
Pikant
Pikant is de opmerking dat staatssecretaris Dijksma in januari met een plan komt voor tuinders en telers om nieuwe afzetmarkten aan te boren. Afgelopen week kwam immers McKinsey met een vernietigend oordeel over het ondernemerschap in de Nederlandse tuinbouw. Door gebrek aan saamhorig begrip van hun gezamenlijk belang, hun productiedrift en falende marktgerichtheid blijken de ondernemers de sector in een faillissement te hebben gedreven. Het grootste deel van de bedrijven blijkt bij de banken in bijzonder beheer te zitten. Dat gerucht ging al langer, maar werd nu door het beste consultancyburo ter wereld bevestigd.
Op Foodlog verklaarde fruitmarktkenner Wouter van Teeffelen dat de fruitsector nauwelijks verschilt van de tuinbouw én dat plannen vooral stranden omdat ze niet gerealiseerd kunnen worden door menselijke factoren. Staatssecretaris Dijksma geeft niettemin aan dat ze naast de geschetste steun wil werken aan 'structurele steun' voor de groente- en fruittelers. Ze verwijst daarvoor naar een onlangs gepubliceerde regeling voor kredietgaranties, de Garantstelling Landbouwondernemingen Werkkapitaal (GLOW).
Fotocredits: Vladimir Putin, theglobalpanorama
Per 1 januari 2015 komt nieuw budget beschikbaar om de volgende producten waarvoor de export naar Rusland is weggevallen, te compenseren:
- 24.650 ton tomaten, wortelen, paprika's, komkommers en augurken
- 9.700 ton hardfruit (appelen en peren).
Deze volumes zijn vastgesteld op de basis van de reële exportcijfers naar Rusland over de afgelopen drie jaar. Om te voorkomen dat de tuinders alle compensatie meteen opvragen, is hun tonnage in 2 delen verdeeld. In het begin van het jaar zijn er immers weinig kasgroenten.
Pikant
Pikant is de opmerking dat staatssecretaris Dijksma in januari met een plan komt voor tuinders en telers om nieuwe afzetmarkten aan te boren. Afgelopen week kwam immers McKinsey met een vernietigend oordeel over het ondernemerschap in de Nederlandse tuinbouw. Door gebrek aan saamhorig begrip van hun gezamenlijk belang, hun productiedrift en falende marktgerichtheid blijken de ondernemers de sector in een faillissement te hebben gedreven. Het grootste deel van de bedrijven blijkt bij de banken in bijzonder beheer te zitten. Dat gerucht ging al langer, maar werd nu door het beste consultancyburo ter wereld bevestigd.
Op Foodlog verklaarde fruitmarktkenner Wouter van Teeffelen dat de fruitsector nauwelijks verschilt van de tuinbouw én dat plannen vooral stranden omdat ze niet gerealiseerd kunnen worden door menselijke factoren. Staatssecretaris Dijksma geeft niettemin aan dat ze naast de geschetste steun wil werken aan 'structurele steun' voor de groente- en fruittelers. Ze verwijst daarvoor naar een onlangs gepubliceerde regeling voor kredietgaranties, de Garantstelling Landbouwondernemingen Werkkapitaal (GLOW).
Fotocredits: Vladimir Putin, theglobalpanorama
E zijn grote parallellen tussen fruit en glastuinbouw maar er zijn ook grote verschillen. Eén van de echte verschillen is dat er in de grondgebonden fruitteelt de financieringssituatie echt anders ligt. Door de ruime zekerheden van vooral eigen grond en een wat voorzichtigere financieringsbeleid van banken in het afgelopen decennia staan fruitteeltbedrijven zelden onder water. Fruittelers zullen gemiddeld genomen niet snel failliet gaan en faillissement is echt hele grote uitzondering. Ze moeten wel soms hun slecht renderende bedrijf (gedwongen) verkopen omdat er wel zekerheid is maar geen liquiditeiten en geen aanvullende financiering zijn om rekeningen te betalen. Maar dat is niet aan de orde van de dag. Soms stoppen ze niet maar krimpen ze in. Voor banken is fruitteelt veel minder een probleemdossier omdat ze bijna altijd hun uitstaande en soms opgelopen leningen en kredieten uit de verkoop van het bedrijf terug zien.
De overeenkomst tussen fruit en glastuinbouw zitten veel meer in de marktsituatie en de moeilijkheden die vaak ontstaan als er samengewerkt moet worden. Wel vind ik de aanpak van clubrassen zoals o.a. Kanzi een voorbeeld voor de gehele tuinbouw om te laten zien hoe je in een verdeelde sector toch gezamenlijk succesvolle marktintroducties kunt realiseren.
Verder: fruitteelt is gewoon een tuinbouwsector dus als we het over tuinbouw hebben dan hebben we het niet alleen maar over glastuinbouw.