Het pakte anders uit. Er blijkt heel nieuwe denkstof te ontstaan, waar flink wat werk in gaat zitten om het weer tussen de oren te krijgen. Ik denk dat de basis gelegd is voor een heel nieuw debat over de tegenstelling tussen al even gloednieuwe "pro's'' en "anti's" dat nog jaren gaat duren.
Ik wil jullie even wijzen op een interessant artikel in de laatste uitgave van MO*-magazine: landbouw moet helemaal anders.
enkele citaten:
"Volgens het rapport verdubbelde in 24 Afrikaanse landen de oogst door het gebruik van organische productiemethoden. Raymond Auerbach, directeur van de Rainman Landcare Foundation in Zuid-Afrika: ‘De weerstand tegen organische landbouw wordt vooral gevoed door bedrijven die kunstmest en pesticiden leveren. Daarnaast wordt studenten in hun opleiding geleerd dat het gebruik van kunstmest, gif en genetisch gemanipuleerde zaden wetenschappelijke methodes zijn die voor vooruitgang staan.’"
"In Oeganda halen organische boeren met de export van hun producten een jaarlijkse omzet van 22 miljoen dollar. In Brazilië, met 190 miljoen mensen, komt 70 procent van het voedsel van de familielandbouw. Het ministerie van Landbouwontwikkeling werkt aan een systeem om die kleine boeren te steunen met financiering en markttoegang. En wat heel belangrijk is: de overheid koopt een deel van die productie op voor scholen en ziekenhuizen."
Het zuiden zorgt voor zichzelf. Het zuiden gaat van Brazilië over Oeganda naar China en India. Het heeft echt niet veel zin zich hier de kop over te breken.
verder dit nog
"De boer in de EU moet namelijk minimaal zijn kosten (ook die van zijn arbeid) kunnen dekken." Maar dat is dus niet de bedoeling. Europa wil nette-importeur van voedsel worden, geen exporteur meer zijn. Dat de UK vandaag zulk rake klappen krijgt door de crisis, daar is precies dit importbeleid niet vreemd aan dat pak rammel. Indirect. Liefde, respect, beleefdheid,... daar wil je ook geen netto-importeur van zijn.
Jacques, in de WTO onderhandelingen werd Europa verweten aan productondersteuning te doen. Amerika blies hoog van de toren dat zij dat niet deden.
Europa heeft vervolgens ook de productondersteuning omgezet in het Amerikaanse systeem van rechtstreekse inkomensverliescompensatie, een mooi woord voor subsidie want dat klinkt niet lekker.
Omdat ook dit systeem niet uitnodigd om productie aan te passen aan vraag bleef men toch met overschotten zitten.
Onder druk van landen of organisaties kiest de halve wereld er dan toch maar weer voor om overschotten in andere gebieden te dumpen, dus heeft het beestje een andere naam, het bijt nog steeds.