Relatie vlees en dier vermindert vleeslust

We willen liever niet weten dat een dier moet worden gedood om er vlees van te kunnen eten. Psychologen, filosofen en schrijvers gaan daar al geruime tijd van uit. Noorse onderzoekers voerden een wetenschappelijk experiment uit onder 1.000 mensen in Noorwegen en de VS om die hypothese te testen aan de hand van daadwerkelijke reacties van mensen. Ze lieten bijvoorbeeld een geroosterd varken met en zonder kop zien of lamskoteletjes met en zonder een afbeelding van het levende dier. Ze konden feitelijk vaststellen dat contexten die een link leggen met het dier de lust om vlees te eten verminderen. Vleeswaren en gehakt eten we het makkelijkst, omdat die het minst aan het dier doen denken.

Bron: MNT - We love meat but prefer not to know where it comes from

10 reacties

#10 - Dick Veerman - 17 okt '16 17:36

Het zichtbaar maken van gevolgen van handelen is altijd probaat. Daarom was er de campagne 'je bent een rund als je met vuurwerk stunt' (met die stompjes van handen) en spoten in de jaren '80 vredesactivisten wapenverkopers (van geweren en mijnen tot tanks en straaljagers - en tegenwoordig drones) op een grote show in Parijs onder het bloed.

#9 - Hans van der Made - 17 okt '16 17:31

#8 Bekend hiermee, en helemaal eens.

#6 Probleem is dat het hele jaar door tomaten eten, tegen een voor ons lage prijs, mogelijk ook externaliteiten heeft. Economisch is er misschien weinig mis mee, als ik me te buiten ga aan de kiloknallers en daarbij dronken de helft laat verbranden op de barbecue, maar vanuit andere perspectieven is daar natuurlijk wel het één en ander op aan te merken.

Het zichtbaar maken van het dier achter het product kan daar wat mij betreft bij helpen, of is dat een misvatting?

#8 - Dirk Zavel - 17 okt '16 16:45

Ik wil er nog op wijzen dat die tweedeling van gezelschapsdier/produktiedier alleen in onze stedelijke westerse cultuur bestaat (en daar zelfs niet eens zo lang). In de meeste landen knuffelen mensen (vooral de kinderen) hun geitjes, biggetjes (die vooral, als je ze over hun buik en tepeltjes strijkt, gaan ze genotvol liggen, dat weet ieder kind daar, en vermaken ze zich graag mee, kom daar eens om in NL? onvoorstelbaar!!), lammetjes en konijnen (en vechthanen) net zoals dat bij ons gebeurt, wat ze niet belet om, als de tijd daar is, ze te slachten en op te eten. Lees daarvoor het boek Het Varken Aarde van John Berger. Trouwens ambachtelijke slagers (dus niet die van de produktielijnen enzo) gaan meest (maar niet altijd) ook erg diervriendelijk om met hun dieren, voor het moment van de pin of het mes. En waarom ook eigenlijk niet? Je laat een dier toch niet helemaal verfrommelen, verouderen en verpieteren (zoals dat wel gewoon is bij de mens, en daar ook logischer is, want mens is niet dier). Ik vind trouwens gehakt en onherkenbare vleeswaren van een dier maken, vrij respectloos tegenover dat dier! Dat doe je toch niet! In Santiago de Compostela hangen de varkenskoppen gewoon in de slagerij, ernaast staat een bak met de oren en een met de staarten. Lekker voor bij het bier of de wijn! Respectvol ook!

#7 - Sander Koning Labadie - 17 okt '16 16:23

Geweldig, ik ga binnenkort weer eens naar Artis, dan roep ik 'klein olifantje!' want bij naam noemen mag niet van Artis: Dat zou de afstand tussen mens en dier verkleinen of zoiets..
Daarna neem ik natuurlijk wel een broodje naamloze ham bij de Twee Cheetah's..

#6 - Dick Veerman - 17 okt '16 15:36

Foodnavigator brengt dit onderzoek als volgt: omdat er een disconnect tussen vlees en dier is ontstaan, is de consumptie van vlees enorm gestegen.

Maar ja, dezelfde omstandigheden die tot die disconnect hebben geleid, hebben nog wel wat meer veroorzaakt. We kunnen bijvoorbeeld het hele jaar door tomaten eten.

En wat ik natuurlijk bedoel is dit: ons hele welvarende leven is disconnected. Ook water uit de kraan kunnen drinken en zomaar gaan douchen is iets absurds voor de mens die we van nature zijn.

#5 - Hans van der Made - 17 okt '16 14:32

#4 In de Andes was de noodzaak van het eten van vlees wel evident. Voor ons consumptiepatroon geldt dat minder sterk. We eten meer vlees dan we nodig hebben, en dat wijt ik toch ook aan de afstand tot het dier.

#3 Logisch dat degenen die hun eigen dieren houden en slachten er een ander perspectief op nahouden dan degenen die alleen ervaring hebben met 'huisdieren' en 'natuur'. Dieren om 'aan te zitten' en dieren om 'af te blijven'. De overgang van dier naar vlees is hen volledig vreemd. Is er wat jou betreft een verband tussen zelf houden/slachten en de mate van consumptie en verspilling?

#4 - Dirk Zavel - 17 okt '16 11:45

Astrid:Er is een mexicaanse film (later een remake door de Amerikanen, " ALIVE") van een neergestort vliegtuig in de Andes waar mensen hun (overleden) medepassagiers, clubgenoten opaten ( in de vorm van reepjes gedroogd vlees) om te overleven (naar waarheid!). Daar zou ik nu ook niet de minste moeite mee gehad hebben, ik kan me nauwelijks nog een nuttiger bestemming voor een overleden persoon voorstellen, dan je medemens van de hongerdood redden, nog nuttiger dan je orgaan afstaan of je lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap! Het schijnt dat honden ook aan hun overleden baasje (alleen wonend, door hartaanval of iets anders) beginnen te eten, ook logisch natuurlijk, het zou raar zijn als het niet zo was. Het verschil is natuurlijk dat je van de nood een deugd kunt maken, als je er expres iemand om afmaakt (ooit onlangs gebeurd door duitse kannibaal) wordt het anders. Ik hoor mijn overleden vader, als we in de herfst aan de haas zaten van de bevriende jager nog zeggen:- Het is een hele eer voor een dier, om door ons mensen opgegeten te worden-. Tamelijk antropocentrisch natuurlijk, dat wel , maar vroeger heel gewoon zo! Speciesisme bestond nog niet (en nu nog maar bij een enkeling natuurlijk)

#3 - Hans Pollemans - 17 okt '16 9:18

Onderzoek staat waarschijnlijk los van het feit dat ze nog nooit dicht bij een koe, varken of lam gestaan hebben. Of een kip in de hand hadden, of zelf eieren raapten.
En tijdens dit 'wetenschappelijk' onderzoek een plaatje van het beest mochten zien.

Dan krijg je zo’n wezensvreemde scheiding tussen dier en consumptie.
Ik zou me meer zorgen maken over die scheiding tussen mens en natuur, dan om die rare projectie van menselijk leed op beesten, die er het symptoom van is.

(Ik las vanmorgen op de PZC-site dat er jaarlijks 1000 meldingen van ‘dierenleed’ in Zeeland zijn.
Maar goed dat ze ons een paar weken geleden geen parelhoenders en hanen hebben zien slachten, want dan waren het er vast en zeker 1014 geweest.. En moet ik uit dat bericht begrijpen dat het mensenleed In Zeeland vrijwel verdwenen is, of is het simpelweg minder interessant ?)

#2 - Hans van der Made - 17 okt '16 9:00

#7.1: Het 'contact met het dier' zorgt er niet voor dat onze mening verandert, over het dier of het eten ervan, alleen dat we in de praktijk minder van het dier eten en meer van een aangeboden alternatief. Aangezien we ons daar niet van bewust hoeven zijn, zou ik niet van mezelf kunnen zeggen of ik daarop een uitzondering vorm, maar ik vermoed van niet.

#1 - Astrid Spijkers - 17 okt '16 6:41

Ben ik zeker 1 van de weinigen die daar geen probleem mee heeft zeker? Men wil vlees eten, maar wil het niet weten dat het dier gedood moet worden? Mmmmmm, zouden die mensen dan liever aan een levende koe of kip willen gaan knagen? Je eigen hond of kat opeten, okee, dat zou ik ook niet doen(als ik die had), ik eet mijn man of ouders ook niet op.......maar verder?