We worden er gek van. Die bak moet gegeten worden. Acht keer in de week moet er iemand aan geloven. Anders schiet het te ver door. Buren durven niet meer open te doen. En je moest eens weten wat het zou moeten kosten, want het is biologisch. Nou ja, niet gecertificeerd natuurlijk, maar het krijgt biologische mest, alle aandacht en trots en blijft daarom onbespoten.
Maf, dat de buren niet snappen dat ze allemaal net zoiets maar dan wat anders moeten planten. Een gewasje of 10 en hier en daar een stel kippen met
Burenruilhandel is een feest. Je eet gratis, super vers, gevarieerd en er is geen vierkante centimeter extra landbouwgrond voor nodig al zullen tuinders, telers en eierboeren er niet blij mee zijn.
Ervaring met plagen van 60x60 en ruilhandel?
Tja, het is hier wat rustiger en het is een leuke afleiding tijdens een saaie klus: bollensortiment controleren of 1) de maat, 2) het aantal bollen per verpakking en 3) de verkoopprijs nog kloppen voor het aankomend seizoen...
Maar goed, ik ken de strijd om klei bewerkbaar en oogstzeker te krijgen. Hoe zwaarder de klei, hoe lastiger. Maar dan blijft mijn advies: werk er eens een karretje kompost doorheen, niet te kinderachtig, gewoon veel! Het resultaat is jarenlang oogstplezier. Ook voor tomaten geldt, dat een iets verhoogd plantenbed (een "rug") wonderen doet.