Vandaag gaan wereldwijd miljoenen mensen de straat op aandacht te vragen voor klimaatverandering. Onder de noemer People's Climate March geven wereldbewoners bij meer dan 2.300 georganiseerde evenementen in 159 landen - plus ongetwijfeld op velerlei onofficiële manieren - uiting aan hun ongerustheid over de klimaatverandering.

Wereldleiders versus 'vertegenwoordigers'
Later deze week zullen in New York de Verenigde Naties bij elkaar komen om over de opwarming van de aarde te praten. Daar worden meer dan 120 wereldleiders verwacht, waaronder de Amerikaanse president Barack Obama. Overigens liggen andere landen met veel CO2-uitstoot, zoals China, India, Canada en Australië 'onder vuur omdat ze enkel vertegenwoordigers stuurden', schrijft De Volkskrant.

New York
De grootste Climate March aller tijden wordt vandaag in New York verwacht. Daar zal o.a. secretaris-generaal Ban Ki-moon meelopen, naast grootheden uit milieubewegingen en het bedrijfsleven, politici en beroemdheden.
Op The Guardian wordt middels een liveblog verslag gedaan van de diverse demonstraties. In Australië en New Zeeland zijn ze immers al uren aan de gang.

Amsterdam Climate March: 18.00 EYE Amsterdam
Wil je vandaag zelf nog meedoen: de Amsterdam Climate March culmineert vanmiddag om 18.00 uur in een slotevent bij EYE Amsterdam. Ook op andere plaatsen in het land zijn klimaatmarsen georganiseerd.

Symbolische blindheid
Afgelopen week werd bekend dat de groei van de wereldbevolking, in tegenstelling tot eerdere verwachtingen, niet zal afvlakken maar zal doorgroeien na 2050. Kort gesteld, is dat het gevolg van de gebrekkige organisatiegraad van mensen om hun manier van leven te veranderen.
Of de twee miljard mensen die daardoor extra geboren zullen worden, gevoed kunnen worden is volgens de wetenschappers die met het nieuws kwamen een vraag waarop zij geen antwoord hebben.
Evenmin hebben zij een antwoord op de klimaatimpact die deze onverwachte mensenmassa zal veroorzaken. Daarom moeten de organisatoren van de symbolische klimaatmarsen zich een vraag stellen: in hoeverre leidt het symbolisch zichtbaar maken van de zorgen van mensen en wereldleiders tot het benoemen en aanpakken van de praktische barrières die maken dat ons aantal steeds onduurzamer wordt? Het zou immers kunnen dat een massaal optimistisch gevoel van 'Yes, we can' ons blind en weinig praktisch maakt bij het aanpakken van de weerbarstige en daarom doodgezwegen realiteit.
Eveneens vorige week werd bekend dat de wereld waarschijnlijk te maken gaat krijgen met zg. megadroogtes die niet meer, zoals eerder in de geschiedenis, door volksverhuizingen kunnen worden opgelost.

De symboliek van saamhorigheid is belangrijk. Realisme om zich aandienende vraagstukken met meer dan alleen symbolen tegemoet te treden is dat ook. Het belangrijkste probleem om tot een aanpak te komen, is de manier om een aanpak binnen de economie te laten passen. Zoals Joseph Romm op Grist aangeeft, maken gevestigde belangen in een vrije markt de hoge investeringen die gedaan moeten worden om de klimaatcrisis te keren nagenoeg onmogelijk. Als de VN niet bereid zijn daarover uitspraken te doen, zal het bij mooie plannen en op termijn teleurstellende symboliek blijven.

Fotocredits: Amsterdam Climate March, facebook