Verzwaring kostprijs
Hoewel het rapport gaat over de emissies van gassen, zou het tevens laten zien dat Nederlandse melkveehouders niet hoeven te vrezen voor overproductie van fosfaat. Dat is op dit moment een oververhit politiek hangijzer omdat melkveehouders daarmee onder twee grote kostenverzwaringen uit kunnen komen. Omdat ze na het loslaten van het melkquotum hun productie hebben opgevoerd, moeten fosfaatrechten worden ingevoerd en dreigt Nederland in Brussel zijn zogenaamde derogatie te verliezen. In de politiek en zuivelverwerkende, bancaire en boerenkringen heerst onzekerheid over de manier waarop de sector met die bedreigingen voor de kostprijs van Nederlandse melk moet worden omgegaan.
Blunder
Melkveehouderijkenner Frits van der Schans liet op twitter weten dat de beide instituten oudpapier hadden geproduceerd.
@Boerderij_nl Helaas, rapport is volledig achterhaald door feiten van afgelopen 18 maanden. Waarschijnlijk een jaar bij drukker gelegen...
— Frits van der Schans (@FritsvdSchans) September 29, 2016
Nadat het ministerie van EZ het rapport als 'ingehaald door de realiteit' betitelde, gaf vandaag ook het PBL toe dat de publicatie 'niet handig' was geweest. Het ministerie gaat het rapport niettemin nog bestuderen. Het PBL zegt zijn ramingen - die in werkelijkheid anders uitvielen dan in de rekenmodellen - aan te zullen passen.
De publicatie mag echter een regelrechte blunder heten omdat de reëele fosfaatproductie reeds begin dit jaar door het CBS naar buiten is gebracht. Alle betrokkenen gaan van de nieuwe cijfers uit. Die zijn al maandenlang onderwerp van berichtgeving in alle media, zowel de gespecialiseerde als de algemene.
De SGP zegt in het verouderde rapport aanknopingspunten te zien om fosfaatrechten te voorkomen.
Hans, het probleem is toch heel simpel: Nederlandse boeren schalen allemaal tegelijk op in plaats van een ruilmarkt in te richten om te bepalen wie uitstapt, tegen welke prijs en hoe de verdere ruilverkaveling kan plaatsvinden om tot een kostprijs van ca. 25-30 cent* te komen. Daar zijn veel grotere management eenheden voor nodig die weer wat geëxtensiveerder gaan werken dan we dachten dat kon (vóór die ruilmarkt).
Wie dat onderwerp uit de weg gaat doet aan kostprijsverhoging, zoals we nu gezien hebben. Die hele milieudiscussie leidt af van het werkelijke vraagstuk en dat wordt alleen maar verder gestimuleerd door dit soort blunders en mystificerende discussies daarover.
Let's get real. Wie durft?
Ik sprak kort geleden voor melkveehoudersclub Morgen (je-weet-wel, die hele grote tot duizend koeien aan toe). Wat ik hierboven schrijf, begrepen zij heel goed. Er is maar één probleem, constateerden we in Leeuwarden: wie vertelt het moeder?
Zij niet, want dan hebben zij het gedaan. Wie wel?
Ik doe nu maar en klap uit de school. Dat mocht van Yvon Jaspers die erbij was.
* Volgens Holman moet het gaan om 30 cent; omdat de wereldmarktprijs bepaald wordt door volumes die op 25 cent geproduceerd worden, ben ik een realist en wat strenger. Onze huidige werkelijke kostprijs ligt op 45 cent.