Op Foodlog riep Dick Veerman 2012 uit tot het jaar van de liefde. Een bijna religieuze uitspraak. Het laatste avondmaal was een daad van ware liefde, want Hij wist dat Hij werd uitgeleverd aan de Romeinen. Het was de avond dat het verraad van zijn discipel Judas werd geopenbaard. Een heftige avond met intriges, verraad en onbaatzuchtige liefde.
Zet nog een mooie vrouw aan tafel en een hedendaagse soapregisseur kan trots zijn op dit plot. De commerciële omroep plaatst op het juiste moment een reclame voor koolhydraatrijke snacks en een uitvaartverzekering in het programma. De beelden kunnen zo in prime time op de buis.
Nog altijd wordt het laatste avondmaal herdacht met de eucharistieviering. Brood symboliseert het lichaam van Christus. Christenen en onze Westerse cultuur hebben wat met brood en granen. Brood en spelen, dat was het ware leven. Ook nu speelt er veel rond ons dagelijks brood. Sommigen worden ziek van ons dagelijks brood, zij lijden aan coeliakie en verdragen geen gluten. Net als mensen die allergisch zijn voor graspollen. Ook Paleo’s zijn allergisch voor granen, niet om medisch redenen, maar vanuit hun oerperspectief. De oermens at namelijk geen brood of granen en daarom word je nu van granen ziek, aldus de Paleo’s. Zij bestrijden ons brood en granen als het absolute Kwaad. Of brood en granen ongezond zijn, geloof ik niet. Of Christus zelf het brood brak en uitdeelde, weet ik niet, maar Zijn voedende boodschap wordt er niet minder om.
Ik ben onder de indruk van de liefde waarmee standpunten worden gekoesterd. Geloof en wetenschap zijn soms moeilijk te verenigen. Ik ben niet tegen aanhangers van het oerdieet, zij denken tenminste na over onze voeding. Sterker nog, ik ben juist gecharmeerd van de denktrant van de Paleo’s. Niet omdat zij gelijk hebben, maar omdat zij van uit een ander perspectief kijken naar de bijzonder ingewikkelde samenhang tussen voeding en gezondheid.
Mij moet iets van het hart. Sommige Paleo’s zijn volledig overtuigd van hun religieuze gelijk. Daardoor struikelen ze over graan in hun zoektocht naar de heilige graal.
Mensen zijn omnivoren. Ze kunnen alles eten, zij het met mate. Het Absolute Kwaad bestaat niet, onze liefde wel.
Fotocredits: Bruno Cordioli
Dag Dick en dag Melchior,
Jullie begrijpen dat ik de consternatie tussen Veerman en Meijer volg, zoals zo velen dat zullen doen. Hoe kan het ook anders. Van een beroemde professor, niet jullie vakgebied, in jullie ogen waarschijnlijk een “softe” tak, heb ik geleerd dat je het beste kan samenwerken met diegenen waarmee je ruzie hebt gehad. Je hoeft niet meer assertief te zijn, niet meer wantrouwend, daar je die knakkers met al hun negatieve eigenschappen al eens uitvoerig bent tegengekomen. Zeer geruststellend. Ik zou dus zeggen in al mijn “wijsheid” praat eens achterom met elkaar. Wedden dat jullie de beste vrienden van elkaar worden?
Toevallig, bestaat toeval, lees ik vanmiddag een essay van de door Veerman geliefde, de Montaigne. Boek 1. hoofdstuk 24 : “Wisselende uitkomsten bij eenzelfde doelstelling.”
Met vriendelijke groet.