Oudkerk zoekt naar het 'tipping point'. Dat is het begrip waarmee Malcolm Gladwell het bepalende beeld of de bepalende gebeurtenis aanduidt die de manier van denken en doen van een hele generatie of bedrijfstak laat veranderen.
Hij lanceert alvast een stelling: "Eten is het roken van vroeger".
Tsja, .... eten is net als de sex waar Oudkerk zo dol op is. Samen met onopgewonden slapen vormen die twee onze meest primaire levensbehoeften. Is dat dan net als roken?
Het idee is goed, maar de stelling lijkt me nou niet echt inspiratie voor een tipping point. Ik zou meer gaan voor een variant op Pollan en mezelf: "wil je eten of pakjes, bakjes en zakjes met nutriënten?" Zoiets als Big Brother is feeding you, dus.
Iemand betere ideeën voor de verbeelding van het obese 'tipping point'?
Pleitte Femke Halsema vroeger nog voor gewoon echt eten, vandaag volgt GroenLinks de oude leider Paul R. en vindt de partij dat op ieder product duidelijk moet staan of het gezond of ongezond is. Boekjes als die van eetprofessor Katan (die laat zien dat noties van wat gezond is op z'n minst bewtijfelbaar zijn) lezen ze niet. Of het nou een appel, een pak cup-a-soup of een komkommer is, er moet een plakketje op.
Dat wordt nog een heel gedoe met gerechten in restaurants :-)
Onderwijl juicht de industrie over de steun die het zo heel onverwacht uit Linkse hoek krijgt. Zucht, we hoeven niet te hebben over eetpatronen. Want daar zit natuurlijk het probleem. Ex-topman Burgmans van Unilever wist het allang en noemde een 'slechte' Magnum is niet ongezond zolang je er maar niet 4 per dag, iedere dag vd week neemt. Maar Frideale en Cup-a-Soup wel, want er staat een Ik Kies Bewust stickertje op. Briljant. Burgmans was tenminste een fatsoenlijk mens. Bij de huidige generatie managers kun je je dat afvragen. Na de beruchte Paul R. trapt nu ook zijn oude partij erin.