En weet je wat het kost?
Niks, want het is onkruid. Een jonkie dat zichzelf heeft uitgezaaid. Als we niet dooreten, straft hij ons met gele bloemen (eetbaar!!). Deze dakterras-rucola, aan de voet van onze imitatie-olijf (het is een wilg). Er komen ongeveer 10 flinke porties salade per week vanaf. Van april tot november. Af en toe een beetje begieten en mesten. Helemaal biologisch, want hij krijgt alleen gedroogde Friese stalmest en kippemest.
Niet gecertificeerd, maar ik weet toch wel wat de buurman over het balkonhek gooit ;-)
Ik geniet hier eigenlijk wel van: eindelijk een discussie over de kwaliteit van mest!
Die gedroogde Friese nemen we tegenwoordig regelmatig hiervandaan mee voor onze Franse moestuinierende buren, zo'n 75 km onder de AOC Roquefort. Een gebied dus dat barst van de schapenmest. Dit is veel makkelijker (geen gemeur van verse mest tijdens een autorit van 2 uur) en minstens zo goed.