Food staat als strategisch onderwerp nauwelijks op de kaart in de Westerse pers die vooral gericht is op verduurzaming. De Smithfield/Shuanghui deal laat zien dat Food op zijn minst ook een zaak van langzaam ontluikend bewustzijn voor internationale machtspolitiek is. Nu is het wachten op verdere analyses in de algemene pers.
Het blijft een feit dat de 'Nederlandse' landbouw moeilijk te vergelijken is met de Chinese en de Amerikaanse landbouw. Chinese landbouw met nog heel veel arme, kleine boeren en de opkomende zeer grote staatsbedrijven. De Amerikaanse landbouw heeft een veel grotere schaal van geintegreerde bedrijven met focus op afzet en daarnaast meer diverse financieringsmogelijkheden. Het Nederlandse model is toch erg op intensieve productie gericht met familiebedrijven en afzetcooperaties.
Het is ook wel interessant om te zien hoe Nederland verschilt met USA en China in de omgang met crises. In America worden de verliezen genomen, in China valt men terug op de staat en in Nederland ..... tja, in Nederland ...
Een vervolg op dit verhaal: http://mobile.nytimes.com/blogs/dealbook/2014/04/29/big-chinese-pork-producer-said-to-cancel-i-p-o/
Kort samengevat. De tussentijdse leningen van de overname moesten afbetaald worden door een beurskoers in Hong Kong. Dat lukt nu niet door:
- heel veel adviserende banken
- te hoge IPO prijs
- hoge bonussen voor de directie