© Foodlog 2005 - 2024
Anne Marie, we willen er graag hoog en laag opgeleiden bij als we het presenteren, over ca. 1 maand in Amsterdam, in de Rode Hoed. Kom je? Dan hoef ik nu een aantal dingen niet uit te leggen.
Transparantie moet toegejuicht worden, maar als milieubewuste hoogopgeleide en, dacht ik, toch behoorlijk geinteresseerde consument ben ik er blij met keurmerkjes. Hoef ik niet meer alles zelf uit te zoeken en te beoordelen. Een 'Marine Stewartship Council'-merkje is toch makkelijker dan de viswijzer meeslepen of de visboer uithoren. Natuurlijk hebben keurmerken ook hun beperking, maar ze maken het milieubewuste diervriendelijke leven toch wat overzichtelijker. Ik hoef niet altijd alles te weten. Wel fijn als je informatie kunt krijgen als je wilt, maar alsjeblieft niet iedere dag.
Ja, dat rookgordijn hangt er nu al... ik snap vaak al niet meer wat ik eet.
Nog maar te zwijgen over de reeks E-nummers. Geen idee wat die in het ECHT nu eigenlijk zijn. In mijn stamppot boerenkool zit alleen aardappels en boerenkool en wat melk.
Tekst toevoegen is dus zeker geen optie, maar voor openheid ben ik zeker wel.
Ik hoorde ook ooit eens iemand zeggen dat je eigenlijk alleen maar groente moet gaan eten, afkomstig uit ons eigen land. Maar waar vind je die? (in de winter?)
Bedrijven hebben geen belang bij transparantie - alleen bij het wekken van de indruk, dat ze transparant zijn. Wie wil er in detail horen hoe de gelatine in de winegums gemaakt wordt, liefst met foto of filmpje?
Producten staan nu al vol tekst, allemaal bedoeld om een gevoel of associatie teweeg te brengen "Voel je fit", of "Calcium is goed voor je botten", nooit de harde claim dat dit ene product daadwerkelijk bijdraagt aan je fitheid of calciumopname, want dat is lang niet altijd zeker.
Een toename van tekst en gegevens op producten kan helpen, maar ik vrees voor een rookgordijn.
Guillaume; Blijft mijn vraag: Hoe zit het met controle op de gepretendeerde transparantie/samenstelling van voedingsproducten ? De keuringsdienst van waren ? Lamenielache !
Nou ben ik er hier wel achter dat ik veel 'eenvoudiger' denk...
(Zelfs zo erg dat ik het woord gepretendeerde moest ontcijferen, maar dat kan ik wellicht beter niet verklappen)
Maar als iedereen open verteld wat er waar in zit, dan zullen de verschillende bedrijven toch ook elkaar (kunnen) gaan controleren?
Meneer Goud de fameuze onderzoeker van de Hema zei altijd: Mensen doen niet wat ze zeggen en zeggen niet wat ze doen. Toch is het allemaal niet hopeloos Guillaume. Youp van 't Hek had in een avond Buckler van de markt geluld. Misschiem moet je om je mening wat te nuanceren eens kijken naar de gedragsmodellen die te maken hebben met low en high involvement. Interessant om te zien hoe voorkeuren en keuzes worden gemaakt. Soms is kennis eerst, soms is er eerst gedrag (zelfs zonder kennis). Het is geen uitgemaakte wedstrijd.
Guillaume,
Ja, gebruikersonderzoek is een gevaarlijk vak. Ik doe het professioneel al jaren en je moet soms flink uitkijken om velerlei redenen.
Wat betreft de controle, als 1% van de klanten net zo precies worden als jij gaat het over 70,000 mensen in NL. Ik lees hier (http://www.vwa.nl/portal/page?_pageid=119,1639715&_dad=portal&_schema=portal) in het jaarverslag 2008 van de Voedsel en Waren Auhoriteit:
<i>De oorspronkelijke formatie van de VWA is als gevolg van de opgelegde bezuinigingen eind 2005 fors naar beneden bijgesteld van 2.013 fte naar 1.816 fte. Als gevolg van de taakstellingen van het kabinet Balkende IV is de formatie in 2008 verder gedaald tot 1.789 fte. De bezetting van de VWA is op 31 december 2008 met 1.537 fte daar nog duidelijk onder. Deze daling in de bezetting is een gevolg van voortschrijdend inzicht om terughoudend te handelen (met het vervullen van vacatures) op basis van politieke voornemens tot afslanking van het ambtenarenapparaat en het vooruitzicht van nieuwe reorganisaties.</i>
1% van de consumenten is dus 2000% van de totale VWA, en dan te bedenken dat daarvan een groot deel opgaat aan andere problemen als roken in de horeca.
Dick zegt "omdat ze wat voor lopen op wat consumenten voelen". Ik heb daar twee aanvullingen bij:
1 - dat is waar, bedrijven zien de grote veranderingen eerder aankomen (voor het deel van de wereld dat voor hen relevant is). Dat is denk ik ook de reden dat bedrijven in de voedselsector meer openheid willen. Je hebt maar 1 consument nodig die tijd en moeite steekt om te achterhalen hoe het precies zit en je hebt een potentiële rel (Bertolli, mestwater, Mona, verzadigd vet). Dat die rel dan weer terecht en dan weer onterecht is is dan niet meer relevant, het is een rel. Daarom willen ze denk ik de trend voor zijn en de boel open gooien. Nou .... OK .... er zijn bedrijven die dat willen, niet allemaal denk ik :-)
2) - het is niet waar, in ieder geval niet voor iedere consument. Want DE consument bestaat natuurlijk. Dat is al helder als je denkt aan die ene van hierboven. Die was alleen en niet met 7 miljoen. Oftewel, er zijn ook consumenten die gelijk opgaan met de producenten of er zelfs op voorlopen.
De kunst van dit producenten-consumenten spelletje wordt dan ook om niet met de eenling te vechten en ook niet om te hoeven te wachten op de 50% meerderheid. Dat geldt vanaf beide kanten, van consument naar producten en andersom. En voor je het weet sta je dan aan dezelfde kant. Als dat gebeurd .... zijn we echt opgeschoten.
Harold@
Mede en dankzij Foodlog is mijn kritische instelling toegenomen ten aanzien van 'wat er in zit'. (Score voor Dick, dus)
Maar vanwege die instelling is mijn interesse in het koopgedrag van anderen ook toegenomen. Ik moet dat een beetje beheersen, want ik kreeg al eens de opmerking: "Wat sta je te kijken !?"
Het valt gewoon op, dat in bijna 100% gekozen wordt op
- prijs
- gewoonte
- kretologie
- verpakking
Ikzelf, en een kleine minderheid kiest:
- op prijs en checkt dan de kwaliteit en 'levelt up'' naar minimaal gewenste kwaliteit (mede op basis van genoemde samenstelling van het product, wat soms qua lettergrotte ondoenlijk is)
- kretologie en checkt dat nu ook met juist meer argwaan.
- maar ook langere houdbaarheid kan een aankoopargument zijn
Verpakking is niet interessant of het zou op gebied van gewicht/grootte versus prijs moeten zijn.
Chocolade kopen is een mooi voorbeeld. Eerst vergelijk je percentage cacao en bij gewenst percentage vergelijk je prijs/gewicht ratio. Vooral dat laatste geeft soms opzienbarende verschillen. Maar dat laatste snel uit het hoofd rekenen, zal voor velen al onoverkomelijk zijn.
Ik vrees, dat je de gemiddelde consument niet moet overschatten. Marketingmensen en supers maken juist zeer dankbaar misbruik van desinteresse en onvermogen. Volledige transparantie blijft dus een MUST, om juist dat misbruik wettelijk aan banden te leggen.
Blijft mijn vraag: Hoe zit het met controle op de gepretendeerde transparantie/samenstelling van voedingsproducten ? De keuringsdienst van waren ? Lamenielache !
waarom bedrijven dit zouden willen: allereerst willen de mensen die bedrijven vormen, de medewerkers, in de meeste gevallen graag laten zien wat ze doen. Dan uit het oogpunt van efficiency: ik denk dat we op een punt komen dat niet-transparant zijn meer energie en geld kost dan wel transparant zijn (en dilemma's deelt). Echter, bepaalde afscherming van informatie over voedsel (een speciaal recept of coca cola's ingredienten) zal wel verholen moeten blijven, maar for the right reasons.
Transparantie -althans de verklaarde wil tot transparantie- bepaalt de kracht van je merk denk ik zo.
"Wellicht geven zij de gewenste informatie wel geheel vrijwillig. Misschien vinden ze dat zelfs leuk." Huib, hoewel nog schoorvoetend omdat ze weten dat consumenten hen niet altijd zullen begrijpen omdat ze wat voor lopen op wat consumenten voelen - zie hierboven Nick over Our Daily Bread - is dat precies wat ik ontmoet.
Ik sprak bijv. een slachter die er enthousiast van werd. Zijn organisatie voegt dunne mest toe aan het vele water dat in een slachterij werd gebruikt. Daardoor wordt hij van watergebruiker meteen een schoon water leverancier. Het verhaal is voor consumenten zo ongehoord, dat ze er spontaan net zo van naar hun vlees gaan kijken als naar de specificaties van de MacMini versus die van een iMac.
Logisch dat hij enthousiast wordt, want hoe moet hij ooit zulke prachtige informatie kwijt in een diervriendelijkheidslogo of een floepje over footprint ofzo?
Harold, "daarom moet openheid hier wat meer afgedwongen worden door de consumenten." Er is nog een alternatieve mogelijkheid: je kunt het ook gewoon vragen aan de producenten. Wellicht geven zij de gewenste informatie wel geheel vrijwillig. Misschien vinden ze dat zelfs leuk.
Wouter van der Land schrijft: "De overheid en het grootwinkelbedrijf moeten de burger gaan zeggen dat ze het allemaal zelf uit moeten zoeken. Het zou geweldig zijn als de overheid ons weer als vrije, weldenkende burgers gaat zien, in staat om zelf beslissingen te nemen." Guillaume denkt dat mensen niks willen weten en Harold dat ze juist alles willen weten.
Het foodlog.nl voorstel gaat uit van iets dat logo's en systemen nooit doen: meer informatie leuk en relevant maken. Een positieve caveat emptor-campagne dus.
Helaas gaat niemand in op de vraag die ik stelde: waarom zouden bedrijven dit willen? Ik sprak er nl. een paar en ze hebben er heel duidelijke antwoorden op. Ik ben zo benieuwd of we daar als 'gewoon publiek' een idee van hebben.
Ik help graag aan de verspreiding van dit idee en de uitwerking van het plan. Het "niks te verbergen" principe past uitstekend bij biologisch. En als het soms niet helemaal past moeten we -en kunnen we- het passend maken op basis van onze principes.
Ik zal dit initiatief onder de aandacht brengen tijdens Biologica's bezoeken in het land de komende twee maanden. Eens zien wat onze "burgers" er van vinden.
Even reclame als het mag: Data Februari: Groningen 10e, Haarlem 17e, Leeuwarden 24e. Maart: Maastricht 3e, Den Bosch 4e, Zwolle 10e, Utrecht 11e, Arnhem 17e, Assen 18e, Lelystad 24e, Middelburg 25e en Den Haag als slot de 31e. Telkens van 16 - 18 uur. Aanmelden via: directie[at]biologica.nl
Guillaume,
Wel eens op tweakers.net gekeken of op een auto of vrachtwagesite? In de ICT/consumermarkt en mobiliteit wil men ALLES weten van het product. Revolutie? nee, alweer een markt die omgaat in dat opzicht.
Er is wel een verschil, aan een computer of auto kun je sleutelen om erachter te komen wat er in zit en hoe het gemaakt is. Dat lukt met een appel of vla niet en daarom moet openheid hier wat meer afgedwongen worden door de consumenten. Dat gaat ff duren, maar utopie?
Overigens goed dat je er niets van verwacht, dat helpt de slagingskans flink omhoog omdat het dan in ieder geval niet tegen kan vallen :-)
Mensen die alles van een product willen weten ?
In een marketingwereld waar de verpakking een belangrijker rol speelt dan de inhoud ?
Waar het illusoire prevaleert boven kwaliteit ?
Waar niet de integriteit van een product de aankoop bepaalt, maar life style en het hele woordenspel van 'ambachtelijk' tot 'duurzaam' ?
Dat zou niet alleen een val van de 'Muur' zijn !
Dat zou een wereldrevolutie in houden !!!
Helaas werkt zo'n process alleen in samenhang met alle andere parallelle consumentengoederen-markten, waar men een identiek marketingconcept (lees: life style & boerenbedrog) hanteert.
Dus ik verwacht er niets van.
Een vorm van utopische speculatie
Helpt, maar alleen als dan ook de marketingsaus van die bladen afgaat.
Maar ik denk dat het ook helpt als de supermarktmanager bij de ingang staat te verkondigen dat iedereen alles mag weten van de producten in het schap en daar barcode scanners bij uitdeelt zodat klanten de info meteen kunnen zien. En bij de uitgang vraagt de cassiere of de consument nog wat te vragen heeft (en bij die vraag ook het eerlijke antwoord krijgt). Enz, enz.
En dan er geen tuttige verkopertjes meer met hun waren in een rood-wit-blauw getooid karretje, maar boeren en tuinders en verwerkers die echt uitleg geven bij hun product. OK, niet elke dag, maar wel een keer of wat in de maand. Enz, enz.
Met een video erbij over hoe het gemaakt is en de link naar de foodcyclopedia op het product en het telefoonnummer van de teler in kwestie. Enz, enz.
Veel, divers, vaak en kleinschalig.
Vermoedelijk gaat het alleen werken wanneer Allerhande en vergelijkbare superkrantjes dit thema omarmen en uitdragen. Die zijn erg sterk in 'frappez toujours'
Wouter, mooi gezegd en waar. Alleen is dit beeld ietwat eenzijdig. Daarnaast moet het m.i. ook andersom gaan werken. Als boeren alles aan consumenten kunnen vragen of consumenten alles aan boeren kunnen vertellen dan komen ze (de boeren) er vanzelf achter dat veel consumenten niet selecteren op het lekkerste product en dat niet alle consumenten verwachten dat alle producten er puntgaaf uitzien. Dat "mijn pruduct is/smaakt perfect" niet voldoende is. Enz. enz.
Ik geloof dan ook niet niet in de grote campagne waar jij over praat. Wie gaat die campagne voeren? De overheid? Ha, die vertrouw ik als burger al lang niet meer. De banken? Hmmm, dacht het niet. LTO? Wat is dat voor club, die ken ik als consument niet. Voedingscentrum.nl? Nee, niet geloofwaardig. De universiteiten? Gaaaaaaap! De boeren? Die kunnen dat niet betalen, enz, enz.
Ik denk dat het kleinschalig moet beginnen, lokaal, met echt contact, met experimenten, met wederzijdse interesse. Klein, vaak, divers en veel is m.i. krachtiger dan groot, eenzijdig, insentief en eenmalig. De tijd van de grote campagnes lijkt me voorbij, net als marketing. Ik geloof wel in grote buzz, maar dan in machtige tienduizendvoud. Buzz van de buurman, buzz van vertrouwden en wantrouwen. Daar ergens moet het gaat groeien, op heel veel plaatsen tegelijk.
Klootwijk zegt: "En nou het mooie van kennis. Als burgers alles, maar dan ook alles over producten mogen weten, zijn keurmerken overbodig."
Oftewel: als iedereen alles maar te weten zou kunnen komen, zou men veel deugdzamer leven. Als iemand weet hoe biggen hebben geleefd, koopt hij varkensvlees dat het best heeft geleefd. Als iemand weet dat er van de prijs van een pak hagelslag heel veel naar de supermarkt en bijna niets naar de cacaoboer gaat, koopt hij andere hagelslag. Als iemand kan opzoeken dat de ene chips dikker maakt dan de andere, koopt hij de andere.
Dit kan werken, maar alleen als er eerst een intensieve caveat-emptorcampagne gevoerd wordt. De overheid en het grootwinkelbedrijf moeten de burger gaan zeggen dat ze het allemaal zelf uit moeten zoeken. Het zou geweldig zijn als de overheid ons weer als vrije, weldenkende burgers gaat zien, in staat om zelf beslissingen te nemen.
Maar, ter illustratie: voor leningen is ooit de verplichte waarschuwing "Let op! Geld lenen kost geld" ingevoerd. Niet omdat mensen dat niet wisten, ze negeerden die kennis te vaak. Er zullen op de voedselverpakkingen wellicht ook kreten komen als "ieder pondje gaat door het mondje" plus die voorgestelde voedingskundig-economisch-ecologische bijsluiter. Want dat kennis beschikbaar is, wil nog niet zeggen dat mensen ernaar gaan handelen. Misschien blijven treinreizigers ook wel die overgeprijste onboervriendelijke appelpartjes kopen.
En let op!: geef uw geld niet aan commerciële consumentenorganisaties!
Hoeveel mensen er kijken weet vast iemand van de RVU. Ik vond ergens een cijfer van 615.000, maar dat was (a) oud en (b) geeft geen informatie of het mensen ook interesseert. Wie kan er bij http://www.kijkonderzoek.nl/ inloggen om de kijkcijfers en waardering te achterhalen?
Ik kan me helemaal vinden met het voorstel van Annechien. Wij varkensboeren komen vaak in het slechte daglicht doordat men niet weet wat er eigenlijk speelt/gebeurd op een varkenshouderij.
Maar of dat ook geldt voor andere bedrijven? Daar kan ik niet over mee praten.
Ik vind het programma van RVU: de keuringsdienst van waren, ook geweldig om naar te kijken. En vaak is het ongelovelijk wat er allemaal in je eten gestopt wordt.
Maar of er veel mensen hierna kijken? Of de mensen het wat interesseert?
Nick. Ik heb het toch niet over opdringen? Ik zeg: als 10-30% hiermee aan de slag gaat wordt het beter voor allen. Als het 10-30% geen worst is en aan de slag gaat met uit te zoeken hoe het zit gaat er toch heel veel veranderen. En daarbij wordt niets opgedrongen.
En het woord consensus heb ik ook niet gebruikt en daar gaat het ook niet om. Er kan binnen die 10-30% en die 90-70% nog heel veel diversiteit zijn en toch kan het systeem als geheel coherent (lees: werkend) blijven.
Dat we schokeffecten krijgen is helder, maar die zullen wederzijds zijn. De reactie van de consumenten op de neutrale weergave zal heel divers zijn en ook de producenten zullen gaan merken dat het beeld van de consumenten die lange tijd door marketing is ingeprent een mythe is. Iedere producent kan aan de slag met die diversiteit aan de klantkant en zich zo differentiëren. Dat is m.i. het begin van de weg omhoog. Door goed in contact/verbinding te blijven met de consument (en v.v.) kan er dan op veel plaatsen iets ontstaan wat we nu nog niet kunnen bedenken.
Harold: Ik vind het wel bedenkelijk dat je 10-30% van de bevolking die zijn visie opdringt aan de anderen "beter" vindt dan de goede oude 50%+1 demokratie! Consensus, ja, dàt is een verbetering.
Als het de mensen "worst zal wezen", dan hoeft men inderdaad geen geld te verspillen aan openheid. Je krijgt het voedsel dat je kiest. Maar OK: verbinding kan wonderen doen, al zal een groot deel van de bevolking zich een aap schrikken wanneer ze de échte fabricageprocessen van hun voedsel "neutraal" gepresenteerd krijgen. Herinner u de film "Our daily bread". Ik vond die niet choquerend, omdat ik de industrie al kende en de beelden kon plaatsen. Maar er waren héél veel negatieve reacties
Nick, dat pilletje bestaat wel en heet gedistribueerd denkwerk/actie.
Als een deel van de bevolking hiermee wel aan de slag gaat is dat het pilletje voor de mensen die er niet zo mee bezig zijn. Het omslagpunt kan ik niet voorspellen, wel dat het niet zo hoog is, ergens tussen de 10 en 30% denk ik. Als die zich informeren en studeren zijn we er ook.
Je moet in dit soort gevallen niet kijken naar het individu maar naar het ontstaan van clusters van gedragingen binnen het collectief. 10-30% kan het regelen voor de 100%. Dit is dus beter dan de aloude democratie waar je nog 50%+1 nodig had.
Moeilijk taal? Ja, helaas. Als iemand het eenvoudiger kan uitleggen: graag!
Overigens mijn gok voor het voordeel voor beide kanten heet simpelweg verbinding. Waar je van weet (omdat je het mag weten) ga je een (mentale) verbinding mee aan.
Kijk maar naar al die mensen die nu hun financiële adoptiekind kwijt zijn in Haïti. Sommigen vliegen erheen om zelf te gaan zoeken. Dat zou je nooit doen als je gewoon 25 Euro per maand in een grote bak zou storten. Nu heeft het kind een gezicht en is er een verbinding. Ik denk dat dat met food ook zo moet gaan werken. Als je weet (of kan nakijken) waar je komkommer, wijntje of hamlap is opgegroeid en verwerkt ....
Er bestaan geen pilletjes (laat staan logo's) tegen domheid en onwetendheid.
Wie kwaliteit verwacht van zijn eten, heeft de plicht zich te informeren en te studeren (dat zeiden de mannen van de Verlichting trouwens ook al over de demokratie)
"Caveat Emptor"
OK Dick, kondig je het aan via linked in?